depresyondayim, korkuyorum.

notdefteri2_

Guru
Kayıtlı Üye
5 Mayıs 2015
5.018
6.612
398
Ben 4 yıldır anksiyeteyle mucadele ediyorum. Lutfen konumu tasimayin, cok ihtiyacim var goruslere, ilac da kullandim, ataklarim tamamen gecince doktor kontrolunde biraktim. ancak memleketteki olan bitenden cok etkilendim, ölüm korkusu saldı yine, ataklarim basgosterdi.

Sonra bir gün yeter bu kadar korktugun, hayat bu, fani her şey, ölüm de bizim için diye kendimi telkin ederken, cok buyuk boşluğa düştüm.
İnanin şu an cok kötüyüm. hayat cok anlamsiz, yaptığım hic bir sey zevk vermiyor, canına kiyanlar bu yüzden mi kiyiyorlar diye delirecektim, doktora gittim, ilaç basladik, yan etkilerle beraber iyice umutsuzluga kapildim.
Bu arada her gün bir arkadasim zorla yürüyüş yaptırıyor, sevgilim hep yanimda ama kendime zarar vermemden korkuyor, ailemin haberi yok burada degiller simdilik, disari cikip geziyorum, temizlik yapiyorum, kitaba konsantre olamiyorum, hic bir sey dikkatimi cekmiyor. psikologa gittim p.tesi yine gideceğim.. Birden hic bir hedefim, amacım kalmadi..çok garip bir buhrana düştüm. onumdeki 50 60 yil nasil geçer???? diye deliriyorum!!

LÜTFEN BUNLARIN AYNISINI YASAYAN VE ATLATAN VARSA BENİ TELKİN ETSİN. HİÇ IYI DEĞİLİM..

Bu arada uzun bir tatil yaptim deniz kıyısında, orada başıma geldi bu buhranlar
 
Son düzenleme:
dünyaya sınav için geldin diyorum kendime ama hiç bir sey ilgimi cekmeyince diyorum ki bir sınav, 50 60 yil nasil sürecek böyle..herkes gulerken neye gülüyorlar acaba diye bakıyorum yüzlerine
 
Sakin olun lütfen kendiniz de farkındasınız depresyon tam da bu dediğiniz şey zaten. İlaçların tamamen işe yaraması min. 1 aydan başlar, arada molalar verip ilacı bırakıp yeniden başlamak daha kötü sonuçlara sebep olur ilaca devam edin. Ama eğer gerçekten intihar düşüncesini kafanızdan atamıyor haldeyseniz ilacı değiştirin. Prozac özellikle yaşatıyor bu düşünceyi, insana deli cesareti geliyor ben de yaşadığım depresyon döneminde pencerye çıkıp atlama planları yapıyordum, kedilere kimin bakacağına kadar hesaplardım.

Depresyon atlatılabilen bir duygu bozukluğu lütfen savaşmayı bırakmayın, gerekirse doktorunuzu değiştirin.

Bir de özel olmazsa tatilde neden başladı bu durum onu anlayamadım ?
 
kendine amaç yarat. bir diziye başla ilgini çekmese de, bir konu belirle onu araştır. çalışıyor veya okuyorsan buna yoğunlaş. eğer ikisini de yapmıyorsan ya açık öğretim de olsa bir eğitim hayatı edin ya da çalış. geçmiş olsun canım.
 
tatilde annem bogulma tehlikesi geçirdi, cok sukur bir sey olmadi ama ben mahvoldum o an. zaten anksiyetem var, annemi biraktilar beni sakinlestirdiler. sonra hic onu yalniz birakakamamaya, bunaltmaya basladim. ve düşündüm artik kaygi yok dedim kendime, anneni rahat birak (asiri düşkün ve kaygiliyim ona karsi) ve bu duruma geldim. simdi o olayi yasasam o kadar delirmem..
prozac beni gecen sefer mahvetti, yan etkileri kaldiramadim. cipralex kullanıyorum ama bahsettiğiniz seylerin aynisini yasiyorum, o yuzden korkuyorum annem çok üzülür Allahim nolur diyip aglamaya basliyorum su an ki gibi
 
öğretmenim, hem de memleketimde, cok şükür hic bir seyim eksik degil. ama diziler, filmler o kadar sahte geliyor ki şu an bana..hepsi senaryo, izlemek, bakmak bile istemiyorum..hayat senaryo gibi
 


Biz de geçen yaz bir kaza atlattık ben de artık trafikte çok korkuyorum, bir araba üstümüze kırsa basıyorum çığlığı. Ama bunlar aşılabilecek şeyler. Bildiğim kadarıyla Cipralex hafif br ilaç, etki edebilmesi için düzenli kullanın ve bekleyin.

Ben diğerini alırken ağlayamıyordum bile duygularımı bloke etmişti ki duygusal bir insanım. Bir de bu durumu şöyle düşünün eşyalar nasıl bozuluyorsa biz insanlar da bozulabiliyoruz ve tamir edilebiliriz.

Yürüyüş iyidir alabilme imkanınız varsa bir evcil edinin hatta sahiplenin. İnanın çok iyi gelecek. Kedi köpek olmasa bile balık olur, kuş olabilir. İyi gelir size.
 
keske ben de korksaydim, o kaygilari yasasaydim, su an ruhsuzum, kimse, hic bir sey umrumda değil..
kuşum var..o kadar ozlemistim ki tatildeyken..su an tahammul edemiyorum ona.
 
öğretmenim, ailee memleketimde, cok şükür hic bir seyim eksik degil. ama diziler, filmler o kadar sahte geliyor ki şu an bana..hepsi senaryo, izlemek, bakmak bile istemiyorum..hayat senaryo gibi
Ayni durumdayiz.kendimi nasil mutlu esecegim bilmiyoeum eşim evim ailem cocugum isimiz herset vae ama sepresyon cok kotu.diyet diye basliyorum sonra nasilsa 1gun olucez dryip birakiyirum.nolcak boyle.cok kaygiliyim
 
Of benim kanayan yaram 9 yildir....Suan olabilecegim yasayabilecegim en iyi durumdayim olumlu dusunme adina enazindan...Olumlu telkinlerin faydasi cok...Ama suanki durumum yeterli degil...Ilac icmeden uyuyamiyorum...Kafama takmiyorum yine de...Yoksa cok ciddi bir uyku sorunum var dusunsem kahrolurum.Depresyon desen dusunsem kahrolurum..Yasamayan anlamazmis sosyal hayati yasam kalitesini de etkileyen nasil derin bir bosluk.....Elimden gelenin cabalarimin en iyisi bu...Allah inanci olmasa cekilecek cile degil...Aksi gibi kurtlar vadisi yada harem entrikalari tadinda bir isyeri...is arkadaslari.


Bu konuda iyilrsenlerden keske tavsiye alabilsek..
.Psikologlarin tavsiyesini birbirimize ulastirabilsek burdan.

Cunku okadar para veriyorsun.Seni dinliyor sadece.Birkac kelam tavsiye icin...

Dualar ve esmalar....
Bunlar cok etkili..Ama yaparsa insan iste..Yapasi gelirse...
 
Ayni durumdayiz.kendimi nasil mutlu esecegim bilmiyoeum eşim evim ailem cocugum isimiz herset vae ama sepresyon cok kotu.diyet diye basliyorum sonra nasilsa 1gun olucez dryip birakiyirum.nolcak boyle.cok kaygiliyim
aynen, diet, makyaj yemek yemek bile anlamsiz..nasolsa olucez diyorum 4 gundur hic bir sey yiyemiyorum ((( ne zamandan beri var sizin? tedaviye gittiniz mi?
 

Aynen..su 1 haftada çok para verdim, geldigim nokta bu. ama yine gidicem çünkü tek umudum psikolog.. (
9 yildir hic mutlu degil misiniz? hic heyecaniniz olmadi mi?
 
öğretmenim, hem de memleketimde, cok şükür hic bir seyim eksik degil. ama diziler, filmler o kadar sahte geliyor ki şu an bana..hepsi senaryo, izlemek, bakmak bile istemiyorum..hayat senaryo gibi
Sosyal yasantini etkiliyor mu...
Etkilemiyorsa bile birseydir...
 
notdefteri2_ hayir tedaviye gitmedim.evlendim bebegim olsun cok istiyordum.biraz geç olunca başladi bu halim.3yil olucak neredeyse.bazen oyle oluyorumki kalbim hizli?hizli atiyo terleme falan.takintim panik atagim kaygi bozuklugu ne desen var.mutlu olamiyorum.boyle oluncada krndime zararveriyormusum gibi gazla yemeye başliyorum.herkes diyetyapamadigimi zann ediyor ama yeminle benim sorunum deprsyon.cunki cok onceden 14kilo vermisligim var.bilemiyorum.gecenlerde göz operasyonu gecordim hafif.doktoruma o kadar cok telefon ettimki şu oldu bu oldu diye.o da senin birseyin yok rahat ol desede inanamiyorum.öıüm korkusu kötü.bu enerjiç bebegimede yansiyor bazen bagiriyorum sonrada agliuorum neden oyle yaptim diye off of
 
Aynen..su 1 haftada çok para verdim, geldigim nokta bu. ama yine gidicem çünkü tek umudum psikolog.. (
9 yildir hic mutlu degil misiniz? hic heyecaniniz olmadi mi?
Eskisi gibi olmadim hic...Ara ara mutlu oldum o da sevdigim erkekle guzel gecirdigim zamanlar.Ayrilik yasayip durdukca eksildim....Genel olarak bu 9 yildan birsey anlamadim..Hep aciyla gecti..
 
inanin o kaygilarin cogunu yasadim, ölüm, hastalik korkusu.. ama ne güzel kaygilarmis, simdi ölüm umrumda degil, en fenasi bu (((
 
aynen, diet, makyaj yemek yemek bile anlamsiz..nasolsa olucez diyorum 4 gundur hic bir sey yiyemiyorum ((( ne zamandan beri var sizin? tedaviye gittiniz mi?
Antidepresani degistirsin Dr..Beni daha iyi yapan ef....r oldu.Yuksek dozu dayadik.Azaltamiyorum cunku cok iyi degilim zaten .Ancak yasayabiliyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…