öyle demiyorum aslında. yani yarın öleceğimi bilsem sanırım sevinirdim ama madem yaşam devam ediyor, o zaman birşeyler yapayım bari boş boş geçmesin diyorum. yoksa aslında hissettiklerim, düşündüklerim aynı.
sadece çevremi bu konuda sıkmama kararı aldım. kimse benim yaşamla ilgili düşüncelerimle baş etmek, bunu düşünmek, üzülmek zorunda değil. sevdiklerim buna katlanıyorsa beni sevdikleri için. kimsenin yaşam kalitesini bozmaya hakkım yok dedim.
bir diğer neden ise, bu durumu yaşamayan anlayamaz!anlamalarını beklemek de çok çok aptalca inanın... anlamak veya çözüm bulmak zorunda değiller. kısacası bu durum ne kadar sürecekse minimum yaşam standartlarını yitirmeden, kimselere muhtaç hale gelmeden yaşayıp gitmek gerek.
sergül kato'nun instagram hesabında gördüğüm bir tabloyu paylaşmak isterim bu konuda.
Eki Görüntüle 1878468