Boyle melankolik biriyle ben de evlenmek istemem.
Okurken içim şişti.
Bugun ilkokuldan bir arkadaşım bendeydi, bir ara uzanıp telefonlara gömüldük. Bana Instagramdan ilkokul sinif arkadaşımızı gösterdi 'bak ikinciye hamile' diye. Ben de bu kız ve bir başka yakın arkadasim dışında kimseyle iletisimimi devam ettirmedim o günlerden. 'aa bakiyim, kimler ekli sende?' diye diye diye milleti stalkladik. Kız resmen şöyle geçti hesapları 'bu da evli', 'bunun bebeği bile var' , 'bu da evli', 'bu da evli' , 'bunun iki çocuğu var'...
Sonra bana döndü 'hala evlenmeyi düşünmüyor musun?? Herkes evlendi!' dedi
yani çok saçma. Herkes evlendi diye neden ben de artık evlenmek isteyeyim ki?? İkimiz de 29 yasindayiz bu arada.
Ama belli ki arkadaşım için herkesin evlenmiş olması evlenmek istemek için yeterli bir sebep. Sonra bana böyle daldan dala yaşanmayacağını söyledi; 'kac yaşına kadar böyle gideceksin ki? Otuz oldun. Cok çok kırka kadar böyle gidersin,sonra senle istesen de kimse evlenmez zaten' dedi
Sonra da evlenecek erkek bulmanın artık imkansız olduğunu, adam gibi adamların geçmişte kaldığını falan söyledi, üzüldü kendi kendine.
Ne bileyim, tamamıyla benim hayat tarzından , düşündüklerimden uzak, ataerkil ve boş bir muhabbetti bence.
Sizin konunuzu okuyunca da sanki arkadaşım evine gitmemiş de hala konuşuyor gibi hissettim.
Aynı karamsarlik,aynı muhabbetler...
Neden hayata böyle kara bulutlarla bakmak yerine şöyle düşünmüyorsunuz;
Bu hayat benim ve dilediğim gibi yaşarım. Kilo-boy-yaş... Bunlar sadece birer sayı. Nasıl ki 32 yaşında insanların 23 yaşında girdiği ise girdiysem - çevremdekilerin boş boş konuşması benim basarmami etkilemediyse istedigim yaşta yeniden aşık olabilirim. Muhtaç olduğum kalp sağ kaburgamin içinde mevcuttur
inş. Bir gün dermansız derdin olmaz
en doğru zamanda hayırlısı neyse bulsun arkadaşım senide.. Rabbim neyler neylerse güzel eyler
