boşanırsam;
eşim peşimi bırakır mı bilmiyorum ama hayatını tamamen mahveder
ailem beni kabullenir ama bi ömür aynı sözler yüzüme bi ok gibi fırlatılır... en azından bi süre çok yıpratırlar beni..
ve çevreden her ağızdan bi söz..telli duvaklı evlensem ayrılsam bu kadar düşünmezdim belkide..
yeniden sevebilir miyim ? bilmiyorum ama sanmıyorum. bi daha kimseye güvenemem zaten..
hayatta belki de hep bi başıma olmaktan ve herşeye rağmen güçlü durmaktan korkuyorum.. çünkü kimse bana daha bu kadar yakın olamaz ve acizliğimi paylşmam kimseyle..içim kan ağlarken gülmek zorundayım hep..
vs.
vs.
vs.
talihsizben galiba en büyük sebeb onu hala seviyo olmam..