bekarken annemle ve yakin komsumuzla paylasirdim...artik evliyim ve paylasacak hic kimsem yok ( cunku anlatirsam annemi uzmekten korkuyorum cogu zaman bi kagida yazar icimi dokerdim...artik o da sacma geliyor....bazen birine anlatmaya cok ihtiyac duyuyorum ama bu konuda beni anlayacak bir arkadasa sahip deilim malesef...annemden baskasina da guvenemiyorum..kisacasi derdimi anlatacak hickimse yok...
bu arada kk yi ve sizlerin destegini unutmamak lazim arkadaslar...derdimi anlatacak hickimse yok dedim ama sizler varsiniz...iyi ki varsiniz arkadaslar...
eşimle paylaşırım herşeyimi..sağlık sorunlarımıda kişisel problemlerimi de işle ilgili durumlarımıda ailevi konuları da..o da benle tabi..onla bi problemim olmuo ama bazen onla ilgili tek başıma bi işin içinden çıkamadığımda iyi ya da kötü bişey olsun kayınvalidemle konuşuru napalım ne edelim diye..sağolsun çok yardımcı olur psikolog gibidir çok iyimser yaklaşır konulara...
ben evlenene kadar en yakın arkadaşımla paylaşırdım şimdide eşimle paylaşıyorum kimsek yok burda gurbette olmasaydım eşimden sonra ablamlar olurdu
ama eşim gerçekten benim en iyi dostum herşeyimi paylaşırım canım benim oda her konuda bana destek olur sağolsun
Anlatamıyorum dediğimde bile beni anlayan karınca kardeşim DERMANNNNNNNNN la paylaşırım.Hatalıda olsam yanlışta yapsam evet belki kızar belki birazda azarlar ama yinede hep yanımda hep yanımda olurrr böyle bir dosta sahip olmak ne diyecek diye düşünmeden kendinle konuşur gibi herşeyini anlatacak birinin olması hayatında müthiş bir şeyyyyyyyy
benim canım sıkkınsa yada bi konu hakkında kara veremediysem ablam ve annemi çağırır kahve yapar ve üçümüz konuşuruz fikirlerini alırım onların ben.. ilk koştuğum kişi onlardırrr GÜVENDıĞıM TEK KıŞıLERDıRR
sevgilim zemuszemus her şeyimi anlatırım o da beni olumlu veya olumsuz yargılamadan dinler sağolsun her şeyimi bir o bilir zaten arkadaşım da yok bir de günlüğümle paylaşırım yazdıkça rahatlıyorum