Dertlerden bunaldim hiç bi yere sığamıyorum

Hayir kilom.yok aksine zayifim
Öncelikle kadınlar gününüzü kutlarım.
Kistler genelde kilo yaptığı için sordum
Umarım bir an önce cesaretinizi toplayıp tedaviye başlar ve tatlı bir bebişi kucağınıza alırsınız.
Allaha emanet olun.
 
Öncelikle kadınlar gününüzü kutlarım.
Kistler genelde kilo yaptığı için sordum
Umarım bir an önce cesaretinizi toplayıp tedaviye başlar ve tatlı bir bebişi kucağınıza alırsınız.
Allaha emanet olun.
Amin çok sagolun
 
Anne-babam 8 sene evlat hasreti yaşamış insanlar (Bak anne-babam diyorum)
Doktor doktor, şehir şehir gezmiş insanlar.
Diğer insanların "Çocuğunuz olmadı mı hala" diye o aptal merakları yüzünden yıpranmış insanlar.
Annem, babamın ailesi tarafından vakti zamanında dışlanmış bir kadın (Bebek mevzuları)...

8 sene... Daha çok bekleyenler de oluyor hatta (14 sene sonra ilk oğulları oldu eşimin büyük kuzeninin)

Doktor doktor, tedavi tedavi...
Bir doktor da anneme "Senin çocuğun olmaz" demiş üstelik. Annem düşmüş bayılmış orada.
Eski defterlerini buldum annemin, gazetelerden, dergilerden kesilmiş yüzlerce çocuk fotoğrafını yapıştırmış. Açar bakar ağlarmış... Çok hassas kadındır anneciğim.

Yılmamışlar. En son, bir doktora daha gidiyorlar... Oradaki doktor, biz elimizden geleni yaparız kızım, verecek olan Allah diyor. Ve annemlere en büyük tavsiyesi: Çıkın, tatillere, gezin karı-koca. Çıkarın aklınızdan çocuk fikrini, çocuğu hiç düşünmeden yaşayın birlikteliğinizi, bi stres halinden çıkmalısınız önce.

Hiç beklemedikleri anda olmuşum ben... Anlatabiliyor muyum?
Benden 9 sene sonra da kardeşim ^_^

Daha 4. senendesin, bir sebep olur.

Dile kolay tabi, hadi olmadı diyelim... Annemin bir akrabasının olmadı. Evlat edindiler, baktılar büyüttüler. Gelin ettiler... Annem annem der, fır döner o kız "Anneciğinin" yanında... Evlatlıkmış, pek çok özden özler maşallah.

Her şeyin var çaresi ölümden başka. Allah verip de acısını yaşatmasın...
 
Bizim işyerinden biri, yıllardır bebek istiyormuş
Hatta son tedavisinin sonucunu mail ortamında aldığında, maili ben çıkardım
O anlıyormuş, negatif dedi ağladı ama kimseye söyleme dedi, bi arkamı döndüm pat düştü bayıldı
Epeyde yapılı biriydi tek kaldıramazdım X Hanım bayıldı yardım edin diye birilerini çağırdım
Sebep sordular söylemedim, söyleme demişti
Sonra kolonya filan sürdüler, kadın ayılırken kendi bağırdı 'bebeğim yine olmadı' diye
O yıl buradan ayrıldı, 20 yıl çalışmış.
Sonra haberini aldık hamileymiş ( : nasıl da sevinmiştim

Sizin neden olmasın ki
Bol dua edin ve her yolu deneyin
O ol desin yeter ki, olmayacak şey yok

Ama eşinizle kişisel problemleriniz varsa ve asla düzelmez diyorsanız, bebek fikrinden vazgeçin
 
Anne-babam 8 sene evlat hasreti yaşamış insanlar (Bak anne-babam diyorum)
Doktor doktor, şehir şehir gezmiş insanlar.
Diğer insanların "Çocuğunuz olmadı mı hala" diye o aptal merakları yüzünden yıpranmış insanlar.
Annem, babamın ailesi tarafından vakti zamanında dışlanmış bir kadın (Bebek mevzuları)...

8 sene... Daha çok bekleyenler de oluyor hatta (14 sene sonra ilk oğulları oldu eşimin büyük kuzeninin)

Doktor doktor, tedavi tedavi...
Bir doktor da anneme "Senin çocuğun olmaz" demiş üstelik. Annem düşmüş bayılmış orada.
Eski defterlerini buldum annemin, gazetelerden, dergilerden kesilmiş yüzlerce çocuk fotoğrafını yapıştırmış. Açar bakar ağlarmış... Çok hassas kadındır anneciğim.

Yılmamışlar. En son, bir doktora daha gidiyorlar... Oradaki doktor, biz elimizden geleni yaparız kızım, verecek olan Allah diyor. Ve annemlere en büyük tavsiyesi: Çıkın, tatillere, gezin karı-koca. Çıkarın aklınızdan çocuk fikrini, çocuğu hiç düşünmeden yaşayın birlikteliğinizi, bi stres halinden çıkmalısınız önce.

Hiç beklemedikleri anda olmuşum ben... Anlatabiliyor muyum?
Benden 9 sene sonra da kardeşim ^_^

Daha 4. senendesin, bir sebep olur.

Dile kolay tabi, hadi olmadı diyelim... Annemin bir akrabasının olmadı. Evlat edindiler, baktılar büyüttüler. Gelin ettiler... Annem annem der, fır döner o kız "Anneciğinin" yanında... Evlatlıkmış, pek çok özden özler maşallah.

Her şeyin var çaresi ölümden başka. Allah verip de acısını yaşatmasın...
Toplum baskisi çevredeki insanlarin aptal meraki demişsinya o aptal merak eee ne zaman çocuk düşünüyorsunuz yap artik laflari beni de çok üzüyor.
Kendimi abluka altına alnmis gibi hissediyorum bazen ve de suçlu gibi.umarim bende anneciğin gibi evlat sahibi olurum. Evlatlik konusunda şu an bişey düşünemiyorum açıkçası tedavi sonrasında ne olur ne biter eşim bu konuda ne der becerebilirmiyiz bunlari düşünmemi lazim
 
Bizim işyerinden biri, yıllardır bebek istiyormuş
Hatta son tedavisinin sonucunu mail ortamında aldığında, maili ben çıkardım
O anlıyormuş, negatif dedi ağladı ama kimseye söyleme dedi, bi arkamı döndüm pat düştü bayıldı
Epeyde yapılı biriydi tek kaldıramazdım X Hanım bayıldı yardım edin diye birilerini çağırdım
Sebep sordular söylemedim, söyleme demişti
Sonra kolonya filan sürdüler, kadın ayılırken kendi bağırdı 'bebeğim yine olmadı' diye
O yıl buradan ayrıldı, 20 yıl çalışmış.
Sonra haberini aldık hamileymiş ( : nasıl da sevinmiştim

Sizin neden olmasın ki
Bol dua edin ve her yolu deneyin
O ol desin yeter ki, olmayacak şey yok

Ama eşinizle kişisel problemleriniz varsa ve asla düzelmez diyorsanız, bebek fikrinden vazgeçin
Bu derdi ancak yaşayan bilir anneme bile söylüyorum sen beni anlayamazsin diye gerçekten çok zor.
Eşimle zaman zaman sorunlar yaşıyoruz kimi zaman tedaviden herseyden vazgeciyorum. Ama.bazen icimdeki istegi bastıramiyorum.
 
Toplum baskisi çevredeki insanlarin aptal meraki demişsinya o aptal merak eee ne zaman çocuk düşünüyorsunuz yap artik laflari beni de çok üzüyor.
Kendimi abluka altına alnmis gibi hissediyorum bazen ve de suçlu gibi.umarim bende anneciğin gibi evlat sahibi olurum. Evlatlik konusunda şu an bişey düşünemiyorum açıkçası tedavi sonrasında ne olur ne biter eşim bu konuda ne der becerebilirmiyiz bunlari düşünmemi lazim

Evlat edinmeniz için bence daha çok erken zaten... Daha denersiniz... Tıbben mümkün denildiği sürece zorlarsınız canım. O en son çare... Eşinle birbirinize sıkı sıkı sarılın, olur gider...
 
Gerek evliliğimde yaşadığım gerekse kendi ailemin yaşadığı sıkıntılar arasinda sıkışıp kalıyorum bazen.
Evliliğimde eşimle yaşanan problemler,bebegimin olmamasi,k.v v.s kendimce sıkıntılarim var.bunun yanısıra ailem bi sınavdan geçiyor maddi anlamda sıkıntı ve borçlar mevcut çok şükür idare ediyorlar ama zor bir durum bizim açımızdan. Annemlere gitsem orada tam anlamiyla huzurlu olamıyorum annem evle ilgilenemiyor (hem vakti yok hemde istegi)eskiden yere çöp düşürmeyen kadin şimdi yapamıyor gidince elim işten çıkmıyor annem yap demiyor ama yardimim dokunsun diye yapiyorum.
Evde de zaman zaman eşimle yaşadığim sıkıntılar,çocuksuz ev boşluğu hepsi beni bıktırdı.evdeyken eşim maç izliyor bende içeride dizi kendime baktığım zaman yalnizken daha mutluyum bu durum anormal mi sizce .mesela eskiden olsa boş olan en ufak zamani ailemle gecirmek isterdim ama bugun eşim şehir dışında olduğu halde gitmek istemedim.
Ayni durum eşim içinde geçerli eskiden gelsin yemek yiyelim sohnet edelim diye dört gözle beklerdim şimdi şehir dışına çıkınca seviniyorum.zaman zaman size de oluyor mu insanlardan uzaklaşma isteği dertleri görmezden duymazdan gelme isteği hata mi yaptığım bencillik mi bunu sorguluyorum paylaşmak istedim
valla ben özünde yalnızlığı ve özgür takılmayı seven biri oldugumdan eşim iş için fiks menü haftanın 2 gunu evde olmayınca hiç üzülmüyorum, arada ben aılemın yanına falan gıdıyorum o zamanlar da ona koymuyor ayrı olunca özlüyoruz bırbırımızı, hem kendımıze özel zaman ayırmıs oluyoruz, farklı ınsanlarla da vakıt gecırme sansımız olmus oluyor aıle yada arkadas cevremızle...
ev halıne gelırsek esım pek konuskan bır adam degıldır, geneldede ıs nedenıyle yorgun olur ve yemekten sonra kanepesıne cekılır tv tablet telefon varsa maç falan takılır. ben pek oturamam dolanırım sureklı, laf atarım satasırım esıme , maç varsa bende dıger odaya gıder dızı vs ızlerım yada kıtap okurum fılm ızlerım falan, maç olmadıgı zamanlarda bırlıkte ızlerız ne ızlersek..
her gun mıc mıc olmuyoruz, oyle uzun uzadıya muhabbetlerımızde olmuyor cunku gunluk hayatımız monoton uzakta ıken daha cok konusuyoruz hatta cunku gormuyoruz bırbırımızı....
aile mevzusunda da hergun arar konusurum, özel bır durumda anında yanlarındayımdır ama sureklı gıtmem 1 saat mesafedeler ama ortalama 2 ayda bır gıderım, bayram seyran muhakkak esımle gıderız zaten... arada da onlar gelır ama herkesın evı duzenı farklı 2 gunden sonra onlarda gelse-bende gıtsem herkes evını ozler ;)
yanı sızın durumunuz cogu kısının yasadıgı bır sey bencıllık yaptıgınızı dusunmuyorum...
 
valla ben özünde yalnızlığı ve özgür takılmayı seven biri oldugumdan eşim iş için fiks menü haftanın 2 gunu evde olmayınca hiç üzülmüyorum, arada ben aılemın yanına falan gıdıyorum o zamanlar da ona koymuyor ayrı olunca özlüyoruz bırbırımızı, hem kendımıze özel zaman ayırmıs oluyoruz, farklı ınsanlarla da vakıt gecırme sansımız olmus oluyor aıle yada arkadas cevremızle...
ev halıne gelırsek esım pek konuskan bır adam degıldır, geneldede ıs nedenıyle yorgun olur ve yemekten sonra kanepesıne cekılır tv tablet telefon varsa maç falan takılır. ben pek oturamam dolanırım sureklı, laf atarım satasırım esıme , maç varsa bende dıger odaya gıder dızı vs ızlerım yada kıtap okurum fılm ızlerım falan, maç olmadıgı zamanlarda bırlıkte ızlerız ne ızlersek..
her gun mıc mıc olmuyoruz, oyle uzun uzadıya muhabbetlerımızde olmuyor cunku gunluk hayatımız monoton uzakta ıken daha cok konusuyoruz hatta cunku gormuyoruz bırbırımızı....
aile mevzusunda da hergun arar konusurum, özel bır durumda anında yanlarındayımdır ama sureklı gıtmem 1 saat mesafedeler ama ortalama 2 ayda bır gıderım, bayram seyran muhakkak esımle gıderız zaten... arada da onlar gelır ama herkesın evı duzenı farklı 2 gunden sonra onlarda gelse-bende gıtsem herkes evını ozler :KK66:
yanı sızın durumunuz cogu kısının yasadıgı bır sey bencıllık yaptıgınızı dusunmuyorum...
Kendime bir iki gün ayirinca bencil gibi hissettim nedense.herseyin azi da çoğu da zarar bana göre her zaman ortayi bulmak lazim.sizi düzeninizde aşağı yukarı bizim gibi
 
Evlat edinmeniz için bence daha çok erken zaten... Daha denersiniz... Tıbben mümkün denildiği sürece zorlarsınız canım. O en son çare... Eşinle birbirinize sıkı sıkı sarılın, olur gider...
Evet önce denememiz gerekiyor eğer olmazsa evlat edinme konusunda detaylı bi şekilde düşünmeliyiz çünkü bu gerçekten önemli bi karar ve büyük bi sorumluluk
 
Ben yeni ewli sayilirim evlendiğim günden beri çocuk istiyordum bi süre olmayinca çok bunaldim kimseyle konuşmak istemiyordum dışari çıkmak istemiyordum eşimle de çocuk mevzusunu çok kafama taktiğim için çakışıyorduk çok şükür tedavi ile oldu ve ben normale döndüm yani yapabilirsen çok kafaya takmamak lazım ve tedavini aksatma inşallah olur..
 
Ben yeni ewli sayilirim evlendiğim günden beri çocuk istiyordum bi süre olmayinca çok bunaldim kimseyle konuşmak istemiyordum dışari çıkmak istemiyordum eşimle de çocuk mevzusunu çok kafama taktiğim için çakışıyorduk çok şükür tedavi ile oldu ve ben normale döndüm yani yapabilirsen çok kafaya takmamak lazım ve tedavini aksatma inşallah olur..
Evet gerginlik huzursuz ruh hali çatışmaları arttiriyor.ama ben hem eşimle olan huzursuzluklari kafama taşıyorum hemde normalde güçlü bu insan olmama rağmen tedaviden çok korkuyorum ve kaçıyorum bu korku hem psikolojik hem de fiziksel muayene sırasında canim aciyor bu da beni tedaviden uzaklastiriyor
 
Hata yada bencillik olduğunu sanmıyorum.Babam polis, ben eve gittiğim zaman babam nöbetçi olduğunda biz annemle partiliyoruz resmen evde.Çaylar sigaralar cipsler filmler annemin arkadaşları filan geliyo yada arada.Bazen sorarız bile babama sen ne zaman nöbetçisin diye.Yani düşünüyorumda bi sorundan kaçmaya bile gerek yok böyle hissetmek için.Ailemdede babamlada kimsenin bi derdi sıkıntısı derdi yok çok şükür. İnsan böyle hissediyor işte yani söylemek istediğim bu.
 
Hata yada bencillik olduğunu sanmıyorum.Babam polis, ben eve gittiğim zaman babam nöbetçi olduğunda biz annemle partiliyoruz resmen evde.Çaylar sigaralar cipsler filmler annemin arkadaşları filan geliyo yada arada.Bazen sorarız bile babama sen ne zaman nöbetçisin diye.Yani düşünüyorumda bi sorundan kaçmaya bile gerek yok böyle hissetmek için.Ailemdede babamlada kimsenin bi derdi sıkıntısı derdi yok çok şükür. İnsan böyle hissediyor işte yani söylemek istediğim bu.
Evet zaman zaman rahatlamak yalnız kalmak istiyor insan bi de evde bu erkek olunca ister istemez yemek yapmak çay vs uğraşıyorsun eşim gidince o rahatlığı yaşamakta hoşuma gidiyor açıkçası
 
Back
X