Merhaba arkadaşlar ben yeni üyeyim. Dertleşecek içimi dökecek bı akıl alacak kimsem yok yanımda o yüzden yazıyorum. Eşimle 4yildir evliyiz bı çocuğum var. Eşimin memleketinde yasiyoruz. Evlendigimde herşey güzeldi ama insanları içine girdikçe tanıyorsunuz. Ailemden uzaktayım 10saat kadar. Bu sehirde kimsem yok. Eşimin ailesi görumcelerim eşimi öyle bir eline almışlar ki öyle tatlı dilli ve ağızları laf yapıyor ki hep onlar haklı hep onlar iyi niyetli oluyorlar ben yapayalnız kalıyorum. Ne yapsam olmuyor. Mesela bisey yapılacak hani bunun eşimle ilgisi olmasa dahi eşime söylüyorlar zorunda kalmasalar bana demiyorlar. Kendimi öyle kötü hissediyorum ki anlatinca mesela yok ya ne kadar kötü düşünceli bizim aklımıza gelmedi taklimasin böyle şeylere oluyor ve ben fesat oluyorum. Bunu örnek olarak verdim. Ben ne yapsam bilmiyorum. Lafta benimle ilgileniyorlar yanlız bırakmıyorlar sıkıntım var mı soruyorlar ama böyle degil... Çok yoruldum ve üzülüyorum biliyorum uzulmemeliyim ama bosveremiyorum.