Dibe vurdum

Ne kadar çok buna benzer başlıklar açılmaya başlandı, yazık hepimize gerçekten günden güne her şey zorlaşıyor, yaşamanın tadı kalmıyor bırakmıyorlar. Alabiliyorsanız mutlaka destek alın, imkan varsa tatile çıkın size iyi gelecek şeylere yönelin bu süreçte.
 
Kimseye anlatamıyorum anlayabileceklerini düşünmüyorum. İnsanın çevresi de gerçekten çok önemli. O kadar yalnız hissediyorum ki

Kimse yoksa psikologlar var, paylasin.
Benim esimde hic paylasimci degildir, derdini icine atar, zorla agzindan kerpetenle laf alirim. Kendinize yapiyorsunuz, anlamayacaklarini dusundugunuz insanlar da belki anlatip rahatlamanizi bekliyordur?
 
Ne kadar çok buna benzer başlıklar açılmaya başlandı, yazık hepimize gerçekten günden güne her şey zorlaşıyor, yaşamanın tadı kalmıyor bırakmıyorlar. Alabiliyorsanız mutlaka destek alın, imkan varsa tatile çıkın size iyi gelecek şeylere yönelin bu süreçte.
Belki saçma gelecek ama mutlu insanları gördükçe nasıl böyle mutlular diye şaşırıyorum. Evet destek şart oldu..
 
Belki saçma gelecek ama mutlu insanları gördükçe nasıl böyle mutlular diye şaşırıyorum. Evet destek şart oldu..

Neden saçma gelsin? Ben de sizin gibiyim bu aralar, iş arıyorum çalışmadığım için standartlarım düşüyor, her şey çok pahalı zaten. Çok mutsuz hissediyorum ama gayreti bırakmıyorum siz de bırakmayın.
 
Kimse yoksa psikologlar var, paylasin.
Benim esimde hic paylasimci degildir, derdini icine atar, zorla agzindan kerpetenle laf alirim. Kendinize yapiyorsunuz, anlamayacaklarini dusundugunuz insanlar da belki anlatip rahatlamanizi bekliyordur?
Belki de.. işte öyle bir noktaya geldim ki sanki hiç bir şey fayda etmeyecekmiş gibi geliyor.
 
Hayatımın en kötü dönemini yaşıyorum sanki.
Çok mutsuzum sürekli sinirliyim. Öfke patlamaları yaşıyorum. Bu anlarda sürekli ölümü düşünüyorum. Önceden kızım var bana bir şey olsa napar derken şimdi ölsem de farketmez. Zaten çok iyi bir anne değilim benden iyi bakan biri olur diyorum. Zayıf da olsa inancım var o da olmasa atardım kendimi bir yerden heralde.

İçimdeki sıkıntı hiç geçmiyor. Böyle dönemler yaşadığım oldu ama geçiyordu kısa sürede geçeceğini biliyordum. Şimdi ise aylardır böyleyim. Hep böyle gidecek diye çok korkuyorum.

Hayatı sevmiyorum kendimi sevmiyorum. Hiç bir konuda iyi olduğumu düşünmüyorum. Ne iyi bir anne ne iyi bir eş ne iyi bir evlat.

Sürekli uyumak istiyorum yataktan çıkmak istemiyorum. Sadece kızımı parka götürüp geliyorum o da zorunluluktan.

Bittim sanki dibe vurdum. Oturup bir yerde hiç bir şey yapmadan durmak istiyorum. Kimseyi istemiyorum düşünmek istemiyorum ama olmuyor. Sıkıştım kaldım sanki..
Her şeyin bir sebebi vardır.O sebebe söyle bu dünyada her şey geçici.Sikintilarda buna dahil.Dün geçti tutamadın demi?Yarınlarımız meçhul bugünümuze sahibiz onu da geçecek şeyler için harcamayalim
 
Kızınızın zor zamanları,bir kreşe yazdırabilseniz siz de çalışmaya dönerdiniz.Sosyal hayat ve insanlarla iç içe olmak muhtemelen iyi gelecektir🌸
 
Çalışmıyorum kreşe başlamadı daha bunlar da etken biliyorum ama sanki hiç bir şey yapamıyorum elim kolum bağlı gibi tuhaf hisler
Sureklu cocukla olmak sizi cidden yorar kendinize gercek vakit ayirmaniz gerek is hayati ve iyibir kres sizi motive edecek biryerden baslayin
 
Bir de mükemmel annelik diye bişey yok. Sadece çabamız var bunu unutmayın
Kızım yemek seçiyor 3 yaşında hala gece bir kere de olsa uyanıyor. Bana çok düşkün. Ve bunlar eşime göre annelerimize göre sıkıntı. Ben iyi anne değilim. Etkilenmiyordum şimdiye kadar ama zaten kötü durumdayım bu imalar beni iyice etkiledi
 
Neden saçma gelsin? Ben de sizin gibiyim bu aralar, iş arıyorum çalışmadığım için standartlarım düşüyor, her şey çok pahalı zaten. Çok mutsuz hissediyorum ama gayreti bırakmıyorum siz de bırakmayın.
Toparlayacağım inşallah teşekkür ederim. Yazmak iyi geldi
 
Her şeyin bir sebebi vardır.O sebebe söyle bu dünyada her şey geçici.Sikintilarda buna dahil.Dün geçti tutamadın demi?Yarınlarımız meçhul bugünümuze sahibiz onu da geçecek şeyler için harcamayalim
Haklısınız.. kendimi hep geçecek diye motive ederdim ve geçerdi. Aylardır geçmeyince ve beni mutlu eden şeyler de etmemeye başlayınca bu noktaya geldim
 
Kızınızın zor zamanları,bir kreşe yazdırabilseniz siz de çalışmaya dönerdiniz.Sosyal hayat ve insanlarla iç içe olmak muhtemelen iyi gelecektir🌸
Evet haklısınız. Ev değiştirdik yakın zamanda. Kreş olayını ertelemek zorunda kaldım malesef ama hep aklımda bu.
 
Sureklu cocukla olmak sizi cidden yorar kendinize gercek vakit ayirmaniz gerek is hayati ve iyibir kres sizi motive edecek biryerden baslayin
Kreşe göndermeyi çok istiyorum ama ev değiştirdik yakın zamanda o yüzden erteledim malesef. Önce destek alıp bir süre sonra kızımı kreşe yazdıracağım galiba
 
Back
X