Bazı şeylerin başlayabilmesi için iyi sandığımız şeylerin bitmesi gerekiyordur belki de. Dostluk benim çok önem verdiğim bir kavram, karşıma GERCEKTEN dost diyebileceğim biri cikar mi acaba? Insanlar ilkokul arkadaslariyla görüşüyorlar, neler paylaşıyorlar, nasıl ozeniyorum anlatamam çok mutlu oluyorum öyle şeyler görünce. Geç kalmış hissediyorum bir yandan da. Ama gerçekten bitsin, dediğiniz gibi rahatlayacagim sanırım. Karşıma başka başka ınsanlar çıkar, geleceğim için çok güzel anılar biriktiririm belki bilemiyorum ki. Bizim okul amiyane tabirle çok inek bi okul, ben yaşamayı seven bi insanım, bizim okulda kafa dengi bulamazsam diye düşünüyorum aslında. Çok karışık anlattım farkındayım, cok karisigim çünkü, kusura bakmayın