Diyelim ki eşinize kızdınız

Hazırlarım, sevgili değiliz evliyiz sonuçta, bir iki basit şeyden ötürü davranışlarım her dakika değişecekse çocuk oyuncağına döner.
Hazırlardım yine konuşmayıp tavrımı yapardım, ama onu düşündüğümüde gösterirdim.
-Ki o da bana kızdığında konuşmasada kendimi değerli hissettirsin, bu güzel bir şey bence..
 
hazırlarım... ama yüzüne bakmayacaksam bakmam
zaten çoluk çocuk var mecbur sofra kuruluyor oda oturuyor garibim
 
kahvaltida hazirlarim yemekte hazirlarim temizlikte yaparim. ama konusmam. eger hakliysam surat bile asarim. Ama haksizsam sadece konusmam. Suratda asmam. Ama bu bemim hocaya kizip camiyi taslamak nedir yani
 
Duruma bağlı, çok sinirlendirdiyse elimi eteğimi çekerim ama doğru bulmuyorum bu davranışı tabii ki.
Çünkü benim karakterim biraz zor... Bazen pireyi deve yapabilen bir tipim.

Eşler arasındaki ufak mevzulardan doğan ve çığ gibi büyüyen incir çekirdeğini doldurmayacak sebeplerin uzamasına karşıyım ben. Çünkü o bir yerde kalıyor, ardından başka ufak birşey olunca, üstüne o ekleniyor ve... ekleniyorda ekleniyor... gereksiz soğukluk giriyor.

Sizin yerinizde olsam haklı dahi olsanız (eğer eşinizi gerçekten seviyorsanız) ona güzel bir sofra hazırlar süpriz yapardım. Bir daha da böyle saçma şeylere meyletmemek için onunla konuşur, onun da uzatmamasını rica ederdim.

Tabii karşınızdaki eş kişisine bağlı bu durum...
İçinizde ne yaşıyorsunuz, neye kızdınız, hangi şartlar içerisinde bir hayatınız var bilemem...
Ama bazen ılımlı olup pozitif olmakta fayda var...
 
Ben hazırlayıp yiyorum bir defa soruyorum. O kusse hayatta yemez. Ben de canıma minnet. Kusken sırf gıcıklık olsun diye gecenin bir vakti gezmeye çıktıydim. Gezme dedigim market falan. Hiç de umrunda olmamıştı ama yalan yok hata bendeydi. Kendisinde olsa çok korkunç tepki verirdim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…