DOĞDUGUNUZ EV KADERINIZ MIDIR? BÖYLE DÜŞÜNENLER HADİ DERTLEŞELİM

Ben 18 ime bastigimda nisanlanmak zorunda kaldim. Ustelik kendimden 15 yas buyuk bi adamla . Dogdugum ev kaderimi belirlerdi . Bu gunlerde bunu cok düsünüyorum boyle mi olacakti benim burda ne isim var esimun tarafiyla ugrasmak zorunda kaliyorum. Ote yandan hergun giden gencligim . Sanriim ben kendimi babamin evinin temeline gömdüm. Burda yasayan ben degiilim. Suan bile gozlerim doldu .s
 
Aile zoruyla mı oldu ?
 
Aranıza yeni katıldım. Cok memnunum. Biz bize dertleşelim mi ne dersiniz. Benim hayatım roman olur diyenler burda mi ?
Hem de cilt cilt roman olur bence kişinin kaderi kendi çabasına bağlı tabi elimizde olmayan durumlar dışında, onlara da nasıl tepki verdiğimiz nasil davrandığımız kaderimizi şekillendiriyor.
 
Doğdunuz ev, yaşam kalitesi kişinin alacağı çocukluk öncesi eğitimi, gençliğindeki ekonomik refahı, yetiştirme tarzını yani her şeyi etkiliyor evet ama yine de kişinin çabası bir çok şeyi değiştirebiliyor. Aynı evden hakim de çıkıyor hırsız da. Kader çabaya bağlı, alınan kararlara bağlı şekilleniyor. Belki en mükemmel şekilde olmasa da, kişinin çabasıyla doğduğu hayattan daha iyi şartlarda bir hayat sürmesi mümkün olabiliyor.
 
Aile zoruyla mı oldu
Bana babam evlen demedi . Ama baska care birakmadi. Kurtulus gibi gördüm. Tanidik akrabaydi zaten esim. Uzaktan akraba yani. Kotu biri degil evet ama isten eve evden ise. Asosyal yani. Babamin evine gidemiyorum baska birsey edemjyorum calismama izin vermiyorlar . Surekli evdeyim. Annem cok iyidir ona uzuluyorum hep ardimda biraktigim icin. Okumak istedim cok okuyacaktim da ama degil okul okumak odamda 5 dakka yalni, kalsam nerde bu diyirdu. Hic biyere gondermez . Sabah ayni yerde kahvalti etmeye korkardim. Bi k.ere basimi oksamadi . Bi kere opmedi.
 
Yakın bir akrabam yönetmen, hali hazırda dizisi var, konuşayım onunla

Neyseeee... Sevgili Sudansus, derdiniz varsa yazın fikirler gelir rahatlarsınız.
Aksi takdirde burası böyle bir konu açmak için doğru yer değil, kapatıverirler alimallah
 
Oyle kapatmada oluyor mu ya canim brn hic bilmiyorum kullanma isini zamanla ogrenecegim ozman. Eger kapatirlarsada yapacak bise yok. Prosudur nasilsa oyle isleyecek elbet
 
Ziyagil yalısında bi Nihal olsam fena olmazdı hani.
Nihal’le aynı yaşlardaydık o zaman. Hatta belki biraz daha küçüktüm. 14-15 falan.
O yalıda zengin hayatı yaşarken, keyif sürerken ben evde bulaşık yıkıyorum diye dertlenirdim
Hayır anneciğim de ben yıkarım kızım derdi ama maksat fakir tribine girmeye yer aramaktı sanırım. Tam ergenlik çağlarım zaten. Bulaşık yıkarken son ses dinlediğim erkârlı şarkıları ve akabinde döktüğüm gözyaşlarını hiç söylemiyorum
 
Son düzenleme:
bazılarinin o çabayi göstermesine bile müsade edilmiyor, okula gitmek isteyipde gonderilemeyen yada gonderilmeyen bir çok çocuk var
 
Oyle kapatmada oluyor mu ya canim brn hic bilmiyorum kullanma isini zamanla ogrenecegim ozman. Eger kapatirlarsada yapacak bise yok. Prosudur nasilsa oyle isleyecek elbet
İlk yazdığınız, konuyu açtığınız o mesajı düzenleyip kısaca derdinizden bahsederseniz size o yönde cevaplar gelir, daha verimli olur sizin için.
Mesajlarınızda bahsetmeye başladınız sorunlarınızdan ama böyle kopuk kopuk olur.
Siz bilirsiniz.
Yeniymişsiniz, öğrenirsiniz zor bir yer değil.
Allah kalbinize ferahlık versin, tam olarak anlamadım ama çok aşılmayacak sorunlarınız yok herhalde.
Eşiniz asosyalmiş. Kötülüğü var mı size, neler yaşıyorsunuz bilemedim ama iyi olur inşallah.
 
bazılarinin o çabayi göstermesine bile müsade edilmiyor, okula gitmek isteyipde gonderilemeyen yada gonderilmeyen bir çok çocuk var
Zorla evlendirildikten sonra açıktan lise, üniversite bitirenler de var. Aldatılıp geliri, kimsesi yok diye zulme şiddete maruz kalan kadınlar da var, aynı haldeyken risk alıp hayatını yeniden kurmaya çalışanlar da. Ben daha önce de yazmıştım benim annem zorla okumuş. Baya zorla, ölmeyi göze almış dayak bile yemiş, küçücükken açlık grevine girmiş bayılmış hastaneye kaldırmışlar. Okutmaya mecbur kalmışlar nasıl olsa okuyamaz demişler. Okumuş, masterını bile yapmış. Kız kardeşinin de okumasına vesile olmuş. Beni okutmuyorlar, zorla evlendirecekler diye devlete sığınan çocuklar da var. Bu hayata hangi açıdan baktığınıza bağlı. Bazı insanlar hayat şartlarını tırnaklarıyla kazıya kazıya zorlar, bazıları kabullenir, bazıları kabullendiği şartlarda en iyisi olmaya çalışır. Ben hayatta insan çabasıyla bir çok şeyin mümkün olduğuna inanıyorum. Siz inanmayabilirsiniz. Geçen gördüğüm haber geldi aklıma mesela. Çocuk bir üninin kütüphanesinde inşaat işçisi olarak çalışıyor aynı çocuk şu an o ünide tıp fakültesi öğrencisi olarak okuyor. Alın size çaba Müstakbel Doktor Hasan Coşkun çocukcağız hem okumuş, hem inşaatlarda farklı işlerde çalışarak ailesine maddi destekte bulunmuş. Bu çocuğun diğerlerinden farkı ne? Azmi, çabası. Başka da bir şey değil.
 
muhabbet etmek istiyorsanız şu topikte bir sürü konu var. Oradaki konulara yazabilirsiniz. burası BDV bölümü konunuza uygun değil

 
bazılarinin o çabayi göstermesine bile müsade edilmiyor, okula gitmek isteyipde gonderilemeyen yada gonderilmeyen bir çok çocuk var
Benimki yillarca yurt disindaydi babam yani. Sonra bir anda geldi hayatimiza bende lise 2 ye gidiyordum annem cok okutmak istedi beni son sensidir almayalim diye cok yalvardi. Ama okula gittigim hergun problem. Giderkr basini ortsun. Vay efendin servise verelim yuruyerek gitmesin. Vay efendik akrabalardan birilerini gorevlendirdim da bise olursa herseyi ogrenevegim da. Hic unutmam kitaplarimi yatagimin ustune koydum gelip gecerken gorsun diye hevesim oldugunu anlasin diye hemen anlamis çakal o kitaplari da yirtacagim dedi. Boyle bir evde ayilip bayilsan ölüm orucu tutsan ne olur ki geber der.
 
Ve birde yeni ben eskiden beri butun karnelerimi biriktirdim belgelerimidr cok basarili bir ogrenceydim . Sosyaldim. Bugun tv kanalina ciksam acik oturum yapacak kadar giriskendim ama zamanla bunlarin hepsi bir bir kayboldu. Konuya doneyim yeni evliyim esimle annemi ziyarete gittim odama girdigimde karnelerimide alayim dedim anneme orda unutmustum o anda ne dedi biliyormusunuz. O karneler cok da iyi olsaydi bile ben asla seni okutmayacaktim esimin yaninda öyle utandim ki ozman yeni evliyim tabi.
 
Baba evime artik donmeyecegim diye ciktim o evden babamin yaninda duruken bile midem agirirdi acaba ne icin kizacak diye. Tramvalarla dolu . Evlendim esimin bagi bahcesi bostani coktur . Bende 18 yasimda esim 33 kayanan kayinpeder koyde idiler devamli bizi cagiriyorlardi. Biz surekli koydeyiz gece gunduz calisiyiruz. Oakadar aglamisim ki benim burda ne isim var diye. Annem aklima gelir bahcede aglardim kimse gormeden. Ben tek cocugum baska da yok. Esim iyi biri ama suan 50 oldu nerdeyse aksamlari kumanda elinde uyuyor sabah da erkenden ise gidiyor. Suan bi ruhsal yorgunlugum var icimi bosaltmak istedim.
 
Çok üzüldüm yaşananlara.
 
Çok üzüldüm yaşananlara.
Baba mi gorunce beni neden sevmedin diye sormak istiyorum. Gerci harcanan bi hayatim var sorsam ne olacak. Degismeyecek hic bisey . Benimde imtihanim buymus demek. Ne baba evindr nede koca evinde mutlu degilim. O kadar imreniyorum ki bazilarina ahh diyorum keske onun yerinde ben olsam. Bayiliyorum bayan ogretmenleri gorunce. Gurur duyuyorum. Cocuklarimi okutacagim ne olursa olsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…