Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?
Sizin yaşınızdayken anlattıklarınızla birebir, tıpkısının aynısı noktasına virgülüne kadar bile eksik olmayan aynı böyle bir ilişkim oldu benim.
Önceki ilişkim bitmişti ve o kişiyle çıkmaya başlamıştım.
Aşırı kıskanç, seni ben adam ettim, seni ben yola getirdim, benimle adam oldun, yok o..nun tekiydin diye diye beni nasıl sindirmişti inanamazsınız.
Sinirlenince ağzına böyle küfürler, analı bacılı sövmeler, küsmeler, 10 gün konuşmamalar daha neler neler.
Arkadaşlarımın yanına konusmaya giderdim neden beni yalnız bıraktın diye sinirlenip benleyken sadece benle olcaksın başkasının yanına gitmiceksin diye beni parmaklıklardaki mahkumlara çevirmişti.
Ben de aaa kıskanıyoooğğ beniii tamam bi daha yapmıcam diye yalvar yakar barışsın diye k.cından kopmazdım, sanki hatalıymışım gibi bi de özürler dilerdim. (Ne malmışım)
Ben de çok seviyodum ancak burda bi nokta var ki çok önemli, şuanki yaşlarınız şuanda ona hissettiğiniz duygunun gerçek sevgi ve aşk olduğunu düşündüğünüz yaşlar, inanın o zamanları geçmeden ve tecrübe etmeden aymıyosunuz hiçbir şeye çünkü daha gidecek çok yolunuz, geçecek çok fazla dikenli telleriniz olacak. Bizim söylemelerimiz bile size fayda etmeyebilir çünkü beni de çevremden çok uyarmışlardı, arkadaşlıklarımı bitirmiştim bundan sebep.
Yukarda bir üye yazmış, manipüle edilen kişi manipüle edildiğini farkında olmaz asla, çok doğru ifade edilmiş.
Bu tip insanlar toksik insanlar, sindirme ve baskıyla sizi sevebileceğini düşünen insanlar. Bunların aşkı aşk değil, sevgisi de sevgi değil, narsisistik örüntülü bireyler, altlarını kazısanız dehşet travmalar çıkar, psikolog söylemişti, örüntüsü tutuyor diye.
Ben ne mi yaptım?
Aşkımdan ölüp bitiyodum aynı sizin gibi.
Çok seviyodum.
Öyleydi ki bu sevgi, beni suçladığı her şey için ben de kendimi suçlayıp kendimi sindirmeye ‘evet o haklı baksana beni o adam etti sevmese bana bunları söyler mi, onun sayesinde adam oldum’ demeye başlamıştım. Adam etmek de ne demekse, sen kimsin ki k.pek insanları adam etme misyonun mu var, nesin sen karar merci mi?
En son bir değil iki değil ardı ardına, gak diyorum küsüyo, guk diyorum sövüyo, halen daha kötü sözler sanki o.. olmuşum hem olsam bile bu kelimeleri hak etmem de neyse, yok anahtarını evde unutuyo evim müsait değil neden onu düşünmedim de çağırmadım,eve almadım sokakta bıraktım diye beni nankör ilan ediyo yine küsüyo bi de yine küfrediyo.
Bir değil on değil, ilişki de 3 yıl olmuştu bi de. Sakız olduydu yani ve bi yere de evrilmiyodu.
Yeter artık dedim.
Ben ben olmaktan çıktım, her şeyde kendimi suçlamaya başlamıştım ve artık soğumaya başlamıştım, olmazdı böyle.
Bi anda aramızda her şey düzgünken aldım aksiyonu.
Şak diye kökten kestim.
Pat telefondan mesajdan her yerden engelledim. Şok etkisi yarattım.
Öyle mi muamele, al sana muamele.
İnsanlığı hak etmeyenin hakkından böyle gelinir, deveye diken. Hiç bir kere bile pişman olmadım. Yeniden doğdum, ben ne yaşamışım ya böyle dedim.
Bi daha ulaşamadı.
Farklı numaralardan aradı, yazdı.
Büyük bir şehirdeydik, istese de gelemedi, ulaşamadı da evimi bilmesine rağmen, cesaret etmedi yani. Allahtan büyükşehirdeydim mesafeler dağdı,zaten 2 sene sonrasına atandım başka bir yere.
Aradan seneler geçti, şehir değiştirdim, kamuya atandım, daha yeni ya iki sene öncesine kadar bile ulaşmaya çalıştı. Ulaşmaya çalıştığında bile yazışı hala küfürlü, beni terk ettin bilmemne. Engel basmaktan yoruldum. Kaç numara alıp istekler attı, tacizi devam etti.
Ondan sonra bi sevgilim olmuştu sene 2015, beni rahatsız etmeye devam etme ulaşma bana hayatımda birisi var bak dikkat et demiştim yazdığı ısrarlı mesaja, bana verdiği cevap neydi biliyomusunuz?
Çok afedersiniz ama şuydu yazdığı ‘kucaktan kucağa hoplamaya devam demek, tmm yzmm’
Düşünün nasıl bir karakter yoksunu embesil hayatımdaydı.
Dua et terk ettim seni, sen terkedilmeyi bile haketmiyodun ki çöp artığı toksik beyin.Terk etmek bile çok yumuşakbaşlı bir eylem bence.
Yıllar sonra fark ettim ki manipüle edilmişim, hiçbir şeyden haberim yok, kendimi suçladığım her şey onun toksikliği ve manipülatörlüğü aslında.O zaman hiçbir bilgim dahi yoktu.
Gerçek aşk bu sanmıştım.
Asla ama asla değil.
Siz çok şanslısınız, farkındasınız bu durumun,aşk değil bu emin olun, sizden 8-9 yıl önde giden bir hemcinsiniz olarak, emin olun öyle insanlar sevecek ki sizi, bu yaşadığım çin işkencesinden bile ağır bir şeymiş diyeceksiniz.
Tez zamanda kurtulmanızı ve özgürlüğünüze kavuşmanızı diliyorum.
Burda söylenenleri yabana atmayın, inanın değer veren insan davranışı değil bunlar.
Uzun yazmışım kusurabakmayın, ama durumlar böyle.
niye ki..beni sevmiyor galiba
