Doğru bir ilişkinin içerisinde miydim?

Triande .!.:

Böyle birini çok sevenişdiyseniz karşınıza düzgün, karakterli, sevdiğine halaret veya küfür etmeyen, onu kostlamayan, aksine ilerlemesini destekleyen, arkadaşları olmasına saygı duyan, sıkmayan boğmayan biri çıktığında daha çok seversiniz emin olun. Hatta sevgi diye ben ne saçma birşeyin içindeymişim meğer derisniz.

Genişletmek için tıkla...

TheSweetWitch .!.:

Benzer hatta çok daha kötü bir ilişki geçmişim var. Öyle ki okul çıkış saatimde bir arkadaşını yolluyormş mesela beni takip etmesi için. Bir gün yolda çocukluktan beri tanıdığım, ailecek görüştüğüm erkek bir arkadaşım selam verdi diye ortaya çıkmıştı bu olay. Resmen kıyamet koptu o gün. Resmen gözüme perde inmiş ki yine kendimi suçladım..
Zaman geçti ve ben onu terk edemiyorum diye çığ gibi büyüdü bu olaylar, sonunda o beni terk etti. Çok sonra öğrendim ki bana bir erkeğin selam vermesi bile sorun oluyorken o beni defalarca aldatmış.

Başka birini o kadar sevebilir miyim sorusunun cevabı ise çok net! Bu zaten sevgi falan değil, sevgi böyle bir şey olamaz. Gerçek aşkı ve sevgiyi bulduğun zaman aradaki farkı göreceksin. O gün eninde sonunda geliyor

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Yaptıklarını tasvip etmedim ki hiçbir zaman

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Özür dilemek mi?
Özür dileyecek olsam o an dilerdim zaten. Ulaşmak istesem ulaşabileceğim çok fazla seçenek de mevcut. Sizce bunun peşinde miyim? 24 sene boyunca herkesin her şeyi yaşayabileceğini gördüm ve sadece görüş istiyorum yargılamaktan ziyade. Yanlış anlamayı bırakın artık bence

Genişletmek için tıkla...

Dianysos .!.:

Bir kere hata olabilir diyorsunuz. Aynı zamanda cehenneme kadar yolu var.. Bilemedim..

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Hata derken kendim hata yapabilirim ve yaptım demek istedim böyle bir ilişki içine girerek

Genişletmek için tıkla...

Dianysos .!.:

İste hala doğru mu diye sormayın o halde.. Şu an hala işsiz misiniz?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Kpss sınavımın açıklanmasını bekliyorum, tercih yapacağım çünkü sonucuma göre

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

Dianysos .!.:

Hayırlısı hakkınızda. Bir daha kimse için isten ayrilmayin ama.. Böyle mallar için de kendinizi suçlamanın. Bir erkek arkadaş ile konuşmak insani .erfsiz yapmaz. Boyle düşünen biri ile ömür geçmez.

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...

applereadd .!.:

Herkese merhabalar. Sizlerden fikir almak istiyorum. Her ne kadar neyin ne olması gerektiğini bilsem de terzi kendi söküğünü dikemiyor. 24 yaşındayım ve 1 buçuk yıllık ilişkim vardı. Düne kadar. Onu gerçekten çok seviyordum. Gerçekten ona tutulmuştum. Hayatıma giren ilk insan oydu ve yıllar sonra tekrar bir araya geldik. Lakin zor bir insandı. Kıskançlıkları, aşırılıkları vardı. Onunla ilişkiye başladığımda çalışıyordum (sağlık çalışanıyım). Çalışmamı istemiyordu. Bende zaten kpss sınavına çok daha iyi hazırlanmak için işten ayrılmıştım. Sosyal medya kullanmamı istemedi, kullanmadım. Onun da kullanmasını istemedim. Hiçbir şekilde erkek arkadaşlarımla konuşmamı, görüşmemi kabul etmedi. Her ne kadar eski arkadaşlarım olsalar da. Gezmemi istemedi. Her dışarı çıktığımda yarım saat yazmayınca direkt arardı neden bana yazmıyorsun diye. Beraber dışardayken neden şuna baktın, neden buna baktın tarzı muhabbetlerde döndü. Eğer gerçekten aşık olmasam bunları asla göz ardı edemezdim. İyiyken gerçekten çok iyiydik ama kavgalarımız fena oluyordu. Her neyse çok anlattım. Asıl konuya geliyorum. Üniversiteden erkek bir arkadaşım aradı beni öyle nasılsın iyi misin diye konuştuk. Daha sonra sınav hakkında bana mesaj attı öyle netlerimizle ilgili ya da nasıl geçtiği hakkında gayet mesafeli bir şekilde konuştuk ve konu kapandı. Sevgilim bunu gördü. Bunu görmesiyle bana yüklenmesi bir oldu. Beni aldattın dedi. Hani hiçbir erkek arkadaşınla konuşmayacaktın dedi. Kahp*, k*şar, haysiyetsiz, karaktersiz, şerefsiz. Ağzına ne geldiyse bana söyledi hepsini. Asla kaldıramadım ve o an kendimi çok suçlu hissettim. Ağladım sadece. Laf anlatmaya çalışmaktan da vazgeçtim bu laflardan sonra. Suçluluk hissetsem de onu aldatmadım. Beni engelledi her yerden. Ulaşmaya çalışmazdım zaten. Bir daha onun kadar birini sevebilir miyim sanmıyorum. Annesiyle tanışmıştım, o da annemle tanışmak üzereydi. Sizce tüm bunlar normal mi? Veya sevgililik döneminde bunları yaşayan evlenince neler yaşamaz ki? Bana lütfen yardımcı olun ben haksız mıyım ?

Genişletmek için tıkla...