Hayat 30dan sonra zor
30a kadar mukemmel bence. O mukemmel zamanlari da ev isi yaparak,cocuk bakarak gecirmek anlamsiz bence
Destek olan biri derken soyle bir destek mi lazim ; arabayi servise goturecek biri,bozulan muslugu tamir edecek biri,akan catidaki kirik kiremidi degistirecek biri, faturalari yatiracak biri,markete-pazara-kasaba gidebilecek biri
valla dalga gecmiyorum,bana bunlar icin biri lazimdi acikcasi. Cunku babam yoktu ve annemle yalniz yasiyordum butun bu isler benim basima kalmisti artik. Kollarim uzadiydi poset tasimaktan
evlenince kurtuldum yukum hafifledi valla. Ama o hafifleyen yere baska sorumluluklar geldi oturdu. Simdi hem annemin evine yetismek hem de kendi evime yetismek gerekiyor. Ama en azindan artik iki kisiyiz de beraber yapiyoruz
Hayat zor gercekten. Ama bir yere kadar da o zorlugu yasamak gerekiyor. Yasiniz pek genc. Ailenizle tatillere ciktiniz mi mesela? Evinize maddi katkida bulundunuz mu? En az uc farkli ulke gordunuz mu? Kenarda kosede kendinize ait paraniz var mi? Bunlari yapmadan valla evlenmeyin,pisman olursunuz. Abla tavsiyesi
Hala da aklıma geldikçe ağlarım.
Valla tadi yok birseyin.Boyle uzun sure de yalniz olacam belli yani.Unumu eleyip elegimi astim daha birsey anlamadan bir sevilmeden.
Of hic tadim yok.Hersey monoton.is -ev.Calisirken bile canim sıkılıyor artik.Mesailer de sık herzamanki gibi.Calismak icin yasiyorum.Yeni isyerimde de kimseyle tanismiyorum.Amaaann..
bazilari yeni insan tanimaya korkar, guvenmez. Hemen her seyin kotu tarafindan bakar. Ben tam tersini yaptim. Ayrica yasin gecmis degil illaki dogru insani bulursun :)
Neyse ya ben de sınavıma odaklanayım madem demek ki zamanı değilmiş demiştim kiii... Hiç ummadığım anda Allah karşıma onu çıkardı. Kısacası beklenti içinde olmayın, düşünmeyin. Öyle ummadığınız anda olacak ki, belki beni hatırlarsınız:) Çok mutlu olun sevgiler
