Doğru insanı bulmak çok zor, nasıl buldunuz?

Çalışan insanların pek sosyal hayatı olmuyo anca haftasonları dışarı çıkabiliyoruz orda da kimi bulcan zaten. Biri tanıştırıcakta falan.. son zamanlarda etrafımda sosyal medyadan tanışıp sevgili olan yada evlenen çok insan duyuyorum mesela. Sende bi bakın etrafına. Seni takip edenlerden falan belki bişiler çıkar
 
Ya benim arkadaşlarım yurtdışı fotoğraflarımızı koymuş, bundan önce benle iletişimi bulunmayan bu erkekler ( Facebook’ta ekli ilkokuldan, liseden arkadaşlar) , bana yazmaya başladı, maaşımı sormaya çalışan arkadaşlar mı dersiniz, saçma sapan durumlar , cidden çok üzülüyorum, suç bende sanırım doğru insanı bulamadım.
 
valla benim kimseye güvenim kalmadı iyi insanlar bile artık çıkarına göre taktik yapıyor. benim bu sene 7-8 aylık bir iliskim oldu hem de hakikaten her sey cok guzel gidiyordu. sonra pat diye ayrıldık. bana söyledigi de su, ben su an gencim biraz daha takılmak istiyorum, seninle de duzgun bir iliskimiz var sen iyi bir kızsın birkac sene sonra da boyle kalırsan anlasırsak o zaman evleniriz simdi senin gunahına girmek istemiyorum ben inanclı bir insanım falan diye de kendisini savundu.
 
Çoğu erkeğin mantalitesi bu işte; 1. bakılan; kız güzel mi( fotodan bakılacak veya yüzyüze), güzel tamam 2.ye geç; kızın parası var mı, kız çalışıyor, oo bu çok güzel tamam 3.ye geç; kız çoğunlukla boyun eğen cins mi. boyun eğen hep tamam diyen cins, bu çok çok daha güzel tamam. Diyip devam. Artık kafasında ne varsa sonra. Iyy nefret ettiğim çok tip var basit düşünen
 

Ben ciddi ciddi çok üzülüyorum, sevgiyi hak eden biri olduğunu düşünüyorum ama olmuyor.
 
Birde işyerinden görüşmek isteyenler oluyor da bir kere ağzım yandı daha da evet demem, göz göre göre maaş için geliyorlar inanabiliyor musunuz? Mesela tek başına Audi a3 alamaz ama çift maaşla istediğini alır.
 


Ilk aşkı değil son aşkı olmak mühim olan sanırım. Gecen tv8 gel konusalimda seda da aynı seyi soylemisti sonra düşündüm mantikli buldum :) adam en azından dürüst davranmış
 
Ben ciddi ciddi çok üzülüyorum, sevgiyi hak eden biri olduğunu düşünüyorum ama olmuyor.
Üzülsen ne oluyo ki. Hiçbişi değişmiyo. Değişse üzül diyeceğim de. Yapılacak bişi yok. Düşünmemek ve başka şeylere odaklanmak bence çözüm. Kurslar, öğrenciler gibi ilgi grupları oluşturulabilir.
 
Zaten bir kursa başladım. Ama insan üzülüyor işte herkes kendi ailesini kuruyor, bende gelişme yok
 
Aynen cnm eskiden kızlar zengin adam peşinde koşardı şimdi ise erkekler.. Bu arada benimde işyerinde hoşlandığım biri var ama pek işyerinden biriyle çıkmaya yanaşmıyo beyfendi.. sizin işyeri o açıdan iyiymiş:)
 
Bizde daha neler dönüyor da anlatmak istemiyorum, benimde ilk başladığımda 3 yıl önce başka biri vardı, onla aramıza çomak soktular o da zaten sonra iş yerinden ayrıldı, hani hayat arkadaşı gerek mi evet gerek :) çünkü insanların bir kısmı çok kötü ve onlarla tek başına mücadele olmuyor, her anında yanında olan biri olması çok güzel bir şey olsa gerek ama hiç yaşamadığım için bilmiyorum.
 
Büyük konuştum, öyle buldum.
Evet, ''ben aşka inanmıyorum, gördük mıç mıç aşkları'' diyordum ki, aşık oldum.
Bu da hayatın bir çeşit ''büyük söz öyle söylenir, böyle yaşanır'' deme şekliydi.
Çok mutluyum.
Ama hiç bir zaman ''doğru insanı arıyorum'' modunda olmayın.
Hayat zaten sizin karşısınıza getirecektir vakti geldiğinde.
 

Bazi zamanlar oluyor ki kursmus, egitimmis, bilmem neymis hicbiri kesmiyor. Ruh ve bunye sevmek ve sevilmek istiyor. Istiyor iste.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…