- 15 Ekim 2017
- 1.906
- 4.918
- 133
- Konu Sahibi filtercoffee
-
- #21
Hayatınızı yoluna soktuktan sonra çocuk sahibi olmalısınız bence. Çok yeni evlisiniz ve yaşınız da genç. Hiç endişelenmenize gerek yok.
30 yas bile bebek icin gec degil, hatta bana sorarsan tam ideal yas. Hamilelik, lohusalik hepsi cok zor dönemler.
Mesela simdi hemen hamile kalsan ve zor bir hamilelik gecirsen, bu esini kpss'ye ders calismasini cok etkiler.
En iyisi sinav sonuclarini beklemek ve ona göre karar vermek. Daha su an tayin felan hicbirsey degil. Bu bellirsizlik icinde bebek yapmayin sakin. "Aman nolacak bebek dedigin rizki ile gelir" demeyin. Bebek gibi cok sorumuluk isteyen birsey icin, bu kadar basit cümle ile baslamayin.
Büyükler nikahta keramet vardır, bebek nasibiyle gelir derler. Pek inanmazdım ama doğruymuş. Evlendiğimizde sadece eşim çalışıyordu ve bütün maaşı düğün borcumuza kesiliyordu. Evin ihtiyacını kvler görüyordu. Sonra bana bir iş imkanı çıktı. Oğluma hamileyken çalıştığım iş yerinden ayrıldım. Başka bir yerle gmrüşmeye gittim. İhtiyacımız yok dediler. Oğlum doğduktan sonra arayıp aman doğum iznin biter bitmez gel başla diye yalvardılar. Eğer hamile kalırsanız emin olun çocuğunuz nasibiyle gelecektir zaten size. O yüzden bu kadar düşünmeyin. Akışına bırakın hamile kalırsanız vardır bir nasibi. Ben oğluma hamile kalmadan önce eşim henüz çocuk istemiyordu. Askere gitmemişti, borcumuz çoktu. Ama şimdi 2. Yi istiyoruz olmuyor. Çok şükür oğlum olmuş diyorum. Yoksa hiç çocuğum olmayacaktı belki.Herkese iyi akşamlar. Yaklaşık 1.5 yıldır evliyim, eşimle toplam 7yila yakın beraberliğimiz var. Ben kamuda çalışıyorum, çok şükür iyi kazanıyorum. Eşim özel sektördeydi ama radikal bir karar aldik ve işten ayrilip KPSS çalışmaya başladı. Eşimle memleketlerimiz farklı ve alakasız 3.bir şehirde yaşıyoruz. Şu an için tayin durumu yok.
Konuya gelecek olursam.... Konu bebek sahibi olmak. Bir yanım istiyor, artık yaş geldi geçiyor sonuçta.... Şu an hamile kalsam 29da anne olmuş olcam,eşim 32 olacak. Ama aklımı bu iş güç durumlari kurcalıyor. Eşim ola ki atandı ve başka bir yere gitti, napicaz diyorum,paramparça oluruz(tayin durumları çok sıkıntılı)...atanamazsa daha kötü, o zaman ne yapicaz bu şehirden nasıl cikicaz diyorum. Aileler uzakta, uzak olmak simdi bile bizi uzerken bebek olursa napariz...burda kimsemiz yok kim yardım edecek...kime emanet edicem bebeği....kimseye de gel benim bebeğime bak diyemem, ailelerimizin düzenini bozamam.... Tüm bunları düşündükçe korkuyorum tabi iyi bir anne olamamaktan, evle işle bebeği bir arada yurutememekten..... Bir yanım da artık anne baba olmamız lazım diyor.... bir taraftan da ya nankörlük yapıyorsam, ya biz isteyince de Allah vermezse diyorum.. Düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. İsterdim ki ya eşimin ya benim memleketimde olalım, eşimin işi oturmuş olsun. Bebeğim telaşın içine değil oturmuş bir düzenin içine olsun ama zaman akıp gidiyor. Geç kaliyormusum gibi hissediyorum. Tavsiyelerinize tecrubelerinize fikirlerinize ihtiyacım var. Sizce nasıl bir yol izlemeliyiz? Şimdiden teşekkürler
Bahsettiginiz atama ogretmenlikse (6 yil) kosarak uzaklasin :) bakanimizda ya esinizi ya isinizi secin dedi zaten :)
Büyükler nikahta keramet vardır, bebek nasibiyle gelir derler. Pek inanmazdım ama doğruymuş. Evlendiğimizde sadece eşim çalışıyordu ve bütün maaşı düğün borcumuza kesiliyordu. Evin ihtiyacını kvler görüyordu. Sonra bana bir iş imkanı çıktı. Oğluma hamileyken çalıştığım iş yerinden ayrıldım. Başka bir yerle gmrüşmeye gittim. İhtiyacımız yok dediler. Oğlum doğduktan sonra arayıp aman doğum iznin biter bitmez gel başla diye yalvardılar. Eğer hamile kalırsanız emin olun çocuğunuz nasibiyle gelecektir zaten size. O yüzden bu kadar düşünmeyin. Akışına bırakın hamile kalırsanız vardır bir nasibi. Ben oğluma hamile kalmadan önce eşim henüz çocuk istemiyordu. Askere gitmemişti, borcumuz çoktu. Ama şimdi 2. Yi istiyoruz olmuyor. Çok şükür oğlum olmuş diyorum. Yoksa hiç çocuğum olmayacaktı belki.
Ben kimseye güvenip hamile kalmadım
Amaaa.. Ne yalan söyleyeyim iyi ki zor zamanda yardıma koşacak bi annem var mesela. İlk çocuk olunca hele bi de hastalık vs zamanlarında insan yanında bi büyük desteği istiyor. Öbür türlü karı koca öksüzler gibi ezilip büzülüyoruz :) Ha yalnız olmaz mı olur tabi ki, hatta belki daha iyi olur ama eğer eşinin tayin durumu yakın zamanda belli olacaksa, o iş netleşene kadar beklemek mantıklı olabilir. Hayırlısı olsun ne diyelim :)
Hayatınızı yoluna soktuktan sonra çocuk sahibi olmalısınız bence. Çok yeni evlisiniz ve yaşınız da genç. Hiç endişelenmenize gerek yok.
Henüz 28 yasindasiniz. Cocuk icin gec kaldik diye dusunecek yasta değilsiniz.
Madem boylesine köklü bir değişiklik yapmaya karar verdiniz, bu kpss yi bekleyin bence. Sanirim 9 10 ay gibi bir sure var, o kadarcik daha beklemek bir sey eksiltmez. Sinav sonucuna gore karar verirsiniz.
Ailesinden ayri bebek büyüten bir suru insan var, guvenebileceginiz bir bakici bulursunuz, o konu dert degil.
Dedigim gibi bence biraz daha beklemek daha mantıklı.
Gerçekten çok teşekkür ederim. Bizim büyükler de öyle diyor, çok düşünmemek lazım bazen diyorlar ama o bebeği ben buyutucem ben bakicam...cok cokkk büyük sorumluluk. Bebek görünce içimiz titriyor, imreniyoruz, bızim de olsa diyoruz ama mantık devreye giriyor dediğiniz durumlardan dolayı. Yasitlarim hep anne oldular, onları gördükçe geç kalmışım gibi geliyor....
Evladın cefası olmasa tatlı mı olur derler. Tabiki siz doğru zamanı daha iyi bilirsiniz. Ama hayatı akışına da bırakmak lazım. Bunu diyorum ama plan yapmaktan hiç vazgeçmedim. 2 ay öncesine kadar çok farklıydı planlarım. Hayat beni aldı başka bir noktaya koydu.Maşallah Allah nazardan saklasın çok sevindim sizin adınıza. Belki öyledir ama hep en olumsuzlari düşünüyorum, Dünya hali... Belki hayalini kurduklarimiz gerçekleşmeyecek o zaman zorda kalırsak diye kafamı kurcalıyor hep. Allahım en doğru zamanda bana cesaret versin amin
Anliyorum, elbette bebekler güzeldir, tatlidir ve yeni bir anne olarak, anneligin en güzel sey oldugunu söyleyebilirim.
Ancak..
Bebek ayni zamanda cok yorucudur. Uykusuzlugun nasil berbat bisey oldugunu, insani nasil ayni anda hem cileden cikartip, hem cökertebildigini bebekten sonra anladim. Ve o lohusa hormanlardan hic bahs etmeyecem bile. Eskiden zaten bebeklere bakilmiyordu ki, yani egitim verilmiyordu. Bebek iste büyüyordu. Üstelik herkes daha cok birbirine yardim ederdi, maddi manevi sartlar farkliydi,..
Yani diyecegim o ki, artik bu sartlar altinda "aman nolcak, dogur gitsin" denilmez bir bebek icin.
Bu aylarini tadini cikar esin ile beraber. Onun motivasyonunu, morelini yüksek tutmaya calis. Zaman zaten cabuk geciyor. Bir baktin kpss sinav gelip gecti bile. Umarim ilerde diledigin zamanda sag salim bir bebis dünyaya getirirsin canim. Simdiden bile bu kadar cok bebegini iyiligini düsündügün icin kesinlikle harika bir anne olacaksin canim, sadece biraz sabir :)
Evladın cefası olmasa tatlı mı olur derler. Tabiki siz doğru zamanı daha iyi bilirsiniz. Ama hayatı akışına da bırakmak lazım. Bunu diyorum ama plan yapmaktan hiç vazgeçmedim. 2 ay öncesine kadar çok farklıydı planlarım. Hayat beni aldı başka bir noktaya koydu.
Kayınvalidem söylemişti. Oğlumun çok bunalttığı bir gün söylemişti çok da rahatlatmıştı beni. Ben de çok plan yaptım çok çabaladım. Ama en ince ayrıntısına kadar planladığım şeyler çok farklı oldu. Hayat çok farklı şeyler getirdi. Her şeyin hayırlısı olsun hakkınızdaPlanlar planlar....ben mesela plan yapmadan yaşadığımı hiç hatırlamıyorum. Hep geleceğimi düşünerek hareket ettim, çok çalıştım, çok çabaladim. Allah'a binlerce kez şükürler olsun ki hayalini kurduğum bir isim var şu an, sevdiğim adamla da evlendim...gerisi kader artık di mi....biz cabalayalim Allah da hakkımızda hayırlısı neyse onu versin inşallah
Bu arada bu sözü yeni duydum, galiba haklılar :)
Kayınvalidem söylemişti. Oğlumun çok bunalttığı bir gün söylemişti çok da rahatlatmıştı beni. Ben de çok plan yaptım çok çabaladım. Ama en ince ayrıntısına kadar planladığım şeyler çok farklı oldu. Hayat çok farklı şeyler getirdi. Her şeyin hayırlısı olsun hakkınızda
Evet. Gelenlerden şikayetçi de değilim çok şükür hiç beklemediğim planlarımda olmadığı bir zaman eşimle tanıştım evlendim. Şehir değiştirdim. Korkmayın, elbette zorlanacaksınız, bunalacaksınız ama sonra iyiki diyeceksiniz. Evet çok büyük sorumluluklar ama değiyor.Kismetinizde o varmış belki de...sizin de hakkınızda hayırlısı olsun hep, Allah yavrunuza iyi bir gelecek versin inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?