Ben de ikinci bebeğime hamileyim.
İlkinde 40+2 de doğum yaptım. Anlatayım :)
Aynı gün kontrole gitmistik. Sancılar hala başlamamıştı.Nst ye bağlayan hemşire gebeliğin 41.haftaya kadar normal olduğunu beklemem gerektiğini söyledi. Ama ben burdan o kadar şey okumuştum ki, yok bebek kaka yaparsa, içerde boğulursa diye kafamda birsuru şey üretip
( hatta eşim çok kızmisti kk ya bidaha girmeyeceksin diye
sizler de her yazılana itibar etmeyin ) , hayır ben beklemem suni sancı verin dedim :) Kadın günü gelmeden veremeyiz bi kaç gün daha bekleyin diyor, kavga etmek üzereyiz nerdeyse :)
Neyse, yarın birdaha gelicem diyip zar zor ikna olup evin yolunu tuttum. Eve gittim kayinvalidemle sohbet ediyoruz, kendi doğum anılarını anlatıyor.. O sırada içimde bir balon patlamış gibi birşey hissettim. Ayağa bi kalktım resmen işemiş gibi sular aktı :))
Kese patlamış. Hemen hastahaneye gittik doğum çantasını da alıp..
Bi kaç saat önce tartıştığım hemşire ile karşılaştık bana bakarak güldü sanki alay eder gibi. O halde kadına cullanip dövmeyi düşündüm ama içerden çağırdılar

Baktılar açılma yok, bekledim mecbur.
Ağrılar gelip gidiyor 3 er 5 er dk ara ile. Ağrılar çok şiddetli değildir belki ama benim ağrı esiğim düşük.. Ağrı geldikçe kıvranıyorum, ayaklarımı diriyorum, banyoya girip sıcak suyun altında bekliyorum felan..
Oglen 2 de suyum gelmişti, gece 12 ye kadar odada bekledim. Sonra ağrılar artınca hemşireye söyleyip kontrole gittim tekrar. 3 cm açılma olmuş. Doktor istersem epidural alabileceğimi, hem acilmanin daha kolay olacağını, hem de doğumun rahat ve keyifli geçeceğini söyledi. Kabul ettim.
İğneyi yerleştirdiler sırtıma(ağrısız bir işlem), ben nasıl kuş gibi hafifledim anlatamam :) elimde telefon internette dolaşarak acilmanin 10 cm olmasını bekliyorum :)
Neyse açılma tamamlandı, ben acı hissetmeden sadece ıkındım. İğnenin dozunu biraz fazla vermiş sanırım hiç itme hissini de anlamadım. Biraz daha az verse de olurmuş ama yine de çok rahattım. 10 dk sonra da oğlum doğdu :)
İkinciyi de epidural ile yapmayı düşünüyorum.
Hani çatır çatır doğurdum derler ya.. Ben acıya dayanıklı biri değilim malesef ve onu tercih etmiyorum. Rahat rahat doğurmak varken, çaresi de mevcutken, bence acıyı çekmeye gerek yok..
Herkes sagsalim kucağına alır inşallah yavrusunu