- Konu Sahibi Girl and baby
-
- #38.581
aslı,hicran,selin,fikriye,emel,halime,duygu teyzoşlarım..yüreğinize teşekkür ederim.ben bu durumlarda ençok halihazırda zaten sinirleri zayıf biri oldugumdan,paralize olup,çocuğumla iyi ilgilenemiyip resmen negatif enerjı saçtığım için buna sebebiyet vermesinden ötürü kızgın oluyorum eşime..inanın kafama odun yemiş gibi oluyorum..beynım duruyo...iç sıkıntısı,kafa bulantısı...ismet bu akşam dudagını patlattı,elini sıkıştırdı olmadık yerlerde olmadık işler başıma geldi..az ateş yaptı aşı ilkkez..döküntümüzde var..huysuzduk..benım negatıflıgım ve dalgınlıgım yorgunlugum birleşince resmen perişanları oynuyoruz..çaresizliklerden ötürü hiçbişiyi çekmedim hayatımda..ya kafasızlığımdan,ya şanssızlığımdan çekmişimdir...yinede daha güçlü olabilmek isterdim.enazından bi erkeği dövebilicek kadar:)
betül çok geçmiş olsun.öp emi bizim yerimizede uf olan kolcağızını yavrunun..onlar ağlayınca dünya bir taş küre,gülüncede yeşil bahar biyer işte...
dünya denen bu kargaşada sükunet,sağlık ve şansla bir ömrü geçirebilmek için tüm çabamız..akıl,sabır,emek... yengeç misali kabuğumuzda korunaklı bi yaşam..ara sıra başımızı çıkarıp denize bakabildiğimiz..güvenli,emin,konforlu...tümbu kavramlardan anladığımız kadar bir yaşam idealiyle verdiğimiz savaşlar...aile,toplum,düzen...elimizde olmayan şanslar ve şanssızlıklarımız...işte bir hayat..sıradan.çoğunluğa ve normlara uygun...en basit ve sıradan görünen bir aile hayatını kurmak aslında çinseddiini yapmaktan veya satranç şampiyonu olmaktan daha zor...çünki aile hayatında her salise o yuvayı yapılandırabilmek adına geçiyo ömür..çoğuzaman kendimizin bile farkında olmadan tükeniyo..iki insanın uyum ve aşkla bir ömrü geçirmesini ummak delilik nerdeyse...orta karar ve sürdürülebilir dengeyi yakalamak bile şans...birde bu yaşamların içinden hastalıklar,kayıplar,acılar gelip geçiyo..bağırlarımızı bağırtabağırta delerek....aile olmak enzoruymuş...en akıl gerektiren kurummuş...hele ben gibi bi deli için öyle zormuşki........
betül çok geçmiş olsun.öp emi bizim yerimizede uf olan kolcağızını yavrunun..onlar ağlayınca dünya bir taş küre,gülüncede yeşil bahar biyer işte...
dünya denen bu kargaşada sükunet,sağlık ve şansla bir ömrü geçirebilmek için tüm çabamız..akıl,sabır,emek... yengeç misali kabuğumuzda korunaklı bi yaşam..ara sıra başımızı çıkarıp denize bakabildiğimiz..güvenli,emin,konforlu...tümbu kavramlardan anladığımız kadar bir yaşam idealiyle verdiğimiz savaşlar...aile,toplum,düzen...elimizde olmayan şanslar ve şanssızlıklarımız...işte bir hayat..sıradan.çoğunluğa ve normlara uygun...en basit ve sıradan görünen bir aile hayatını kurmak aslında çinseddiini yapmaktan veya satranç şampiyonu olmaktan daha zor...çünki aile hayatında her salise o yuvayı yapılandırabilmek adına geçiyo ömür..çoğuzaman kendimizin bile farkında olmadan tükeniyo..iki insanın uyum ve aşkla bir ömrü geçirmesini ummak delilik nerdeyse...orta karar ve sürdürülebilir dengeyi yakalamak bile şans...birde bu yaşamların içinden hastalıklar,kayıplar,acılar gelip geçiyo..bağırlarımızı bağırtabağırta delerek....aile olmak enzoruymuş...en akıl gerektiren kurummuş...hele ben gibi bi deli için öyle zormuşki........