Ben eşinize üzüldüm. Evlilik olarak değerlendirmeyeceğim ama bu tarz büyüyen çocuklarda malesef sorumluluk bilinci az oluyor sabah bu şekilde uyanması örnek.
Onun dışında bende sıkıntılı bir ailede büyüdüm. Boşanmalar , kavgalar vs. Eşimle her tartışmamızda küser giderdim, konuşmazdım asla hatta hep eşyalarımı toplayıp gittiğimi biraz daha devam ederse olayların farklı yöne katacağını boşanacağını düşünürdüm.
Eşimde sevgiyle ve kalabalık büyümüş en ufak bir gerilmede bile telaş eden sayılı kavga görmüş bir insan.
Bana evlilikler böyle oturur tabiki tartışcaz ama her tartışmada boşanmayı mı düşüneceksin demişti.
Ben kendimi onunla iyileştirmeye başladım. Örnek aldığım konular oluyor, fikirlerini alıp ona göre yönleniyorum mesela.
Eşiniz de böyle olabilir. Genelde büyük travmalar ya da kavgalarla büyümüş insanlar sorunları çözmek yerine kaçar, uzaklaşır.
Eğer birbirinize merhem olup, iyilestiremiyorsanız sorun burda başlıyor. Çaba gerekli yani. Sizde sürekli idare eden konumunda olmamalısınız. Bir gün siz idare edilmek istediğinizde nanköre çıkar adınız hiç şaşmaz bu durum. Dengeyi kurmak önemli yani.