Doktorun söyledikleri...

tazemom .!.:

evet istanbuldayım teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

tazemom .!.:

Hepinize merhaba. Sizleri sıkmadan derdimi anlatmaya çalışayım. Buradan çözüm sunulacak bir derdim yok sadece anlatmak içimi dökmek istiyorum.
Yıllardır diyabetle yaşıyorum. Bu hastalık ne yazıkki aile mirası. Küçük yaştan beri benimle. Bu arada 18 haftalık gebeyim. Gebelikten önce kontrol edebilmem daha kolaydı ama artık öyle değil. Günde 10 kez parmaklarımı delmek, dengede tutmaya çalışmak ama başaramamak beni psikolojik olarak yıprattı. Ben zaten bu kadar yıpranırken, korkarken doktorun söyledikleri beni geleceğe dair karanlık bir kuyuya soktu sanki.

Belirteyim açlık şekerim 120 140 oluyor eğer çok aç yatarsam yada insülini yüksek doz vurursam sabahları 100 ve altını görebiliyorum ama bu seferde şekerin ne kadar düşeceğini bilemediğimden çoğu zaman hipoglisemiye giriyorum. Doktor bu değerlerin bebekte çok büyük sonuçlara yol açacağını, çok beklentiye girmememi söyledi bebek adına. Benim içinde yazık daha çok gençsin cık cık gibi acıma sözleri kullandı. Burada çok detaya da girmek istemiyorum genel hatlarıyla böyle yani çok yaşamayacağımı düşünüyormuş. Yaşarsamda eksik yaşarım erken yaşta ölürüm yani. Kendimi geçtim bebek için hiç umutlu konuşmaması beni çaresizliğe itmesi çok yaraladı. 28 yaşındayım ve yıllarca istenen beklenen bir bebekti.

Doktor değiştir diyenler olacaktır, değiştirdim. Diyabetim olduğunu öğrenen her doktor (abartmıyorum belki 5 doktor değiştirdim) bana acıyor ve ilgilenmek istemiyorlar. Özelide denedim devletide. Bu hastalığı olupta sağlıklı bebek doğuran yüzde çok azmış. Kalbi delik olurmuş, damarları ters olurmuş, erkenden alınmazsa karnımda ölürmüş gibi gibi. Çok yorulduğumu hissediyorum normal insanların bir oturuşta yediği yaş pastadan ben ömrümce bir dilim yesem sonrasında sıkıntı yaşıyorum. İlk defa sanki ilerim yokmuş gibi hissediyorum ve hiç kurtulamayacağım bu hastalıktan. Bebeğim için duadan başka şansım yok sabahtan beri ağlıyorum ve çözümünüz olmaması çok acı.

Genişletmek için tıkla...

denizaslim .!.:

Çözüm yok diye birşey yok lütfen ümitsiz olma. İş yerimizde seninle aynı durumda olan hamile bir arkadaşımız var. Onunla da benzer şeyleri konuşuyoruz.
Senden bir şey rica ediyorum bebeğin için ketojenik beslenmeyi araştır lütfen youtube da falan bir sürü kaynak var.
Şeker hastalığının sadece %1-2 lik kısmı genetik miras asıl sorun sanayi devriminden sonra beslenme şeklimizin değişmesi.
Yediğin mercimek, bulgur, ne kadar tahıl varsa, meyve ,ekmek,paketlenmiş gıdalar, hatta soğan ve domateste bile yoğun şeker var.
Senin özellikle hamilelik döneminde şeker tüketmemen gerekiyor ki insülin değerlerin zıplayıp durmasın. Ketojenik diyetle bir çok insan şeker hastalığından kurtuldu. Hatta kanserin yayılmasını bile önlüyor. Ben uzun süredir şeker tüketmiyorum. Ailemin iki tarafında da şeker hastası yakınlarım var. Kilomu koruyorum lütfen şu dönemde tahıl, bakliyat, ekmek, meyve suları,hazır gıdalar,diyet ürünler,meyveler hepsini hayatından çıkar, et, sebze va kaliteli yağları tüket ( zeytinyağı, kuruyemişler,avakado, tereyağı gbi)

İnsan ne yerse odur .Lütfen bu beslenme ile ilgili bebeğin için araştırma yap. ve Allah'a dua etmeyi ihmal etme. Çok geçmiş olsun.

Genişletmek için tıkla...

tazemom .!.:

Hepinize merhaba. Sizleri sıkmadan derdimi anlatmaya çalışayım. Buradan çözüm sunulacak bir derdim yok sadece anlatmak içimi dökmek istiyorum.
Yıllardır diyabetle yaşıyorum. Bu hastalık ne yazıkki aile mirası. Küçük yaştan beri benimle. Bu arada 18 haftalık gebeyim. Gebelikten önce kontrol edebilmem daha kolaydı ama artık öyle değil. Günde 10 kez parmaklarımı delmek, dengede tutmaya çalışmak ama başaramamak beni psikolojik olarak yıprattı. Ben zaten bu kadar yıpranırken, korkarken doktorun söyledikleri beni geleceğe dair karanlık bir kuyuya soktu sanki.

Belirteyim açlık şekerim 120 140 oluyor eğer çok aç yatarsam yada insülini yüksek doz vurursam sabahları 100 ve altını görebiliyorum ama bu seferde şekerin ne kadar düşeceğini bilemediğimden çoğu zaman hipoglisemiye giriyorum. Doktor bu değerlerin bebekte çok büyük sonuçlara yol açacağını, çok beklentiye girmememi söyledi bebek adına. Benim içinde yazık daha çok gençsin cık cık gibi acıma sözleri kullandı. Burada çok detaya da girmek istemiyorum genel hatlarıyla böyle yani çok yaşamayacağımı düşünüyormuş. Yaşarsamda eksik yaşarım erken yaşta ölürüm yani. Kendimi geçtim bebek için hiç umutlu konuşmaması beni çaresizliğe itmesi çok yaraladı. 28 yaşındayım ve yıllarca istenen beklenen bir bebekti.

Doktor değiştir diyenler olacaktır, değiştirdim. Diyabetim olduğunu öğrenen her doktor (abartmıyorum belki 5 doktor değiştirdim) bana acıyor ve ilgilenmek istemiyorlar. Özelide denedim devletide. Bu hastalığı olupta sağlıklı bebek doğuran yüzde çok azmış. Kalbi delik olurmuş, damarları ters olurmuş, erkenden alınmazsa karnımda ölürmüş gibi gibi. Çok yorulduğumu hissediyorum normal insanların bir oturuşta yediği yaş pastadan ben ömrümce bir dilim yesem sonrasında sıkıntı yaşıyorum. İlk defa sanki ilerim yokmuş gibi hissediyorum ve hiç kurtulamayacağım bu hastalıktan. Bebeğim için duadan başka şansım yok sabahtan beri ağlıyorum ve çözümünüz olmaması çok acı.

Genişletmek için tıkla...

tazemom .!.:

Hepinize merhaba. Sizleri sıkmadan derdimi anlatmaya çalışayım. Buradan çözüm sunulacak bir derdim yok sadece anlatmak içimi dökmek istiyorum.
Yıllardır diyabetle yaşıyorum. Bu hastalık ne yazıkki aile mirası. Küçük yaştan beri benimle. Bu arada 18 haftalık gebeyim. Gebelikten önce kontrol edebilmem daha kolaydı ama artık öyle değil. Günde 10 kez parmaklarımı delmek, dengede tutmaya çalışmak ama başaramamak beni psikolojik olarak yıprattı. Ben zaten bu kadar yıpranırken, korkarken doktorun söyledikleri beni geleceğe dair karanlık bir kuyuya soktu sanki.

Belirteyim açlık şekerim 120 140 oluyor eğer çok aç yatarsam yada insülini yüksek doz vurursam sabahları 100 ve altını görebiliyorum ama bu seferde şekerin ne kadar düşeceğini bilemediğimden çoğu zaman hipoglisemiye giriyorum. Doktor bu değerlerin bebekte çok büyük sonuçlara yol açacağını, çok beklentiye girmememi söyledi bebek adına. Benim içinde yazık daha çok gençsin cık cık gibi acıma sözleri kullandı. Burada çok detaya da girmek istemiyorum genel hatlarıyla böyle yani çok yaşamayacağımı düşünüyormuş. Yaşarsamda eksik yaşarım erken yaşta ölürüm yani. Kendimi geçtim bebek için hiç umutlu konuşmaması beni çaresizliğe itmesi çok yaraladı. 28 yaşındayım ve yıllarca istenen beklenen bir bebekti.

Doktor değiştir diyenler olacaktır, değiştirdim. Diyabetim olduğunu öğrenen her doktor (abartmıyorum belki 5 doktor değiştirdim) bana acıyor ve ilgilenmek istemiyorlar. Özelide denedim devletide. Bu hastalığı olupta sağlıklı bebek doğuran yüzde çok azmış. Kalbi delik olurmuş, damarları ters olurmuş, erkenden alınmazsa karnımda ölürmüş gibi gibi. Çok yorulduğumu hissediyorum normal insanların bir oturuşta yediği yaş pastadan ben ömrümce bir dilim yesem sonrasında sıkıntı yaşıyorum. İlk defa sanki ilerim yokmuş gibi hissediyorum ve hiç kurtulamayacağım bu hastalıktan. Bebeğim için duadan başka şansım yok sabahtan beri ağlıyorum ve çözümünüz olmaması çok acı.

Genişletmek için tıkla...

Karolinka .!.:

Merhaba,
Ben bu diyeti arastirdim saglikli beslenme adina.
Ama kesinlikle gunluk et yumurta yiyemiyorum ben.
Yesil icecekler salatalar vs yapar tuketirim.
Ama yumurtayi haslanmis ya da omlet seklinde gorunce bayilasim geliyor.
Eti kesip cocuklara yemek yaparken aglamakli oluyorum.
Son 2 senedir boyleyim.
Ben nasil alabilirim peki protein?
Geriye bi mercimek vs kaliyor protein kaynagi yani bakliyat.
Bi oneriniz var mi?
Yani elimden gelse komple sut urunlerini hayatimdan cikaricam ama olmuyor.
Bi canliyi tuketmek onun caniyla can bulmak fena halde sinirlerimi bozuyor, nolduysa 2. Hamileligim esnasinda boyle oldum.

Genişletmek için tıkla...

Pembemoka .!.:

Gestasyonel diyabette zaten kalp anomalisi gibi sorunlar olmaz.konu sahibininki pregestasyonel diyabet alakaları bile yok oluşma fizyolojileri ve bebeğe verdiği hasar çok farklı

Genişletmek için tıkla...

tazemom .!.:

kimsenin doktorlara laf ettiği yok. konumu başka yöne çekmeyin lütfen. hobi olsun diye değiştirmedim doktorumu sebeplerim vardı tabiki. yıllardır bu hastalıkla yaşayan benim uslubunuzu doğru bulmadım kusura bakmayın

Genişletmek için tıkla...