Ben konu actim daha once yine acmak istiyorum. 3.5 yil gecti ve travma oldu resmen atlatamadim. Dugune kadar aileler arasinda sorun yoktu farkli kulturler oldugu halde.. Ama esimin ailesi bilezikleri napicagimiz konusunda surekli bisyler diyordu esimin ailesi alicaklarini dusunup aileme soyledim.sadece esimle konustular esimde almaz ailem dedi.. sonra dugun gunu geldi takidan sonra ailemden kimseyi gelin odasina almadilar takilanlari da direkt bi cantaya topladilar. Dugun sonuna dogru absurd bi konudan kavga cikti.(post silinmiyor ve google da cikiyor ayrinti vermek istemiyorum) her neyse esimle evimize donduk arabayla.. . Sonra ertesi gun bileziklerimi de aldilar ustune ailen almasin diye aliyoruz Dediler bileziklerim orada kaldi ve de yillarca aileme mana bulup durdular.. . Herkes kendince hakli ama ben savununca inanmayip ustelediler illa ki, gercegi anltamadim.laf duydukca kinle doldum onlara karsi icimde bi affedememe durumu var herseyi buyutmek yerine guzelce konusulsa sanki bilmiyorum cok kirginim herkese kendi aileme de. Benim asıl sorunum unutamiyor olmam icimde gecmiyor takida muhim degil artik benim icin.. duzenleyip sunu diyecegim hala kafaya takmakla abartiyormuyum yoksa takmakta hakli miyim?
Son düzenleme: