“Dul” ve iki cocuklu biri olarak yardim

Bir annenin onceligi her zaman cocuklari olur.
Cevremden gozlemledigim kadariyla, cocuklarin babalari bile bazen bu durumu kaldiramiyor.
Esler arasinda zaman zaman sorunlar cikiyor.
Evlat her ikisinin de oldugu icin, zamanla asiliyor.
Bu adam cocuklarinizi bir evin icinde yasarken, kabullenebilecek mi?
Cocukca yaramazliklarina, anneye duskunluklerine, maddi-manevi ihtiyaclarina duyarli olabilek mi?
Gereken sabri, tahammulu gosterebilecek mi?
Yoksa hor mu gorecek?
Bir zaman sonra, ikinizin bir evladi okdugunda, hepsine adaletle yaklasabilecek mi?
Bunlar ailesinden de onemli konular.
Sizin ve evlatlariniz icin hayirlisi neyse o olsun.

Açıkca söylemek istiyorum o sizin denginiz değil.
Başlarda hoş gelebilir ama sonra çocuklarınızı yük olarak görebilir, boşverin bekar erkeği, hem kendi istese bile ailesi eğer klasik Türk ailesi ise onlar sizi istemeyecektir.
Çocuklarınızı büyütün derim, yaşınız çok genç hayatınızı bir erkeğe bağlamayın.

Prensannesii .!.:

merhaba kizlar..

Ben iki cocuk annesiyim 26 yasindayim.. erken evlenip herseye ragmen guzel bir evlilik gecirip ihanete ugradiktan sonra bosandim.
Bi seneden fazla oldu bosanali.

Eski esim evlendi ve cok mutlu vs vs.

Ben hala cok mutsuzum sanki ilerleyemiyorum kimseye guvenmiyorum ama artik yalnizda kalmak istemiyorum acikcasi.

Karsima biri cikti gercekten cok hos ve hoslandigim biri, kendisi bekar ve ayni yastayiz bi kac ay gorustuk sonra bi gorusmeyi ben kestim.

Bi kac hafta once ailesine beni anlattigini annesine babama artik soyle dedigini vs vs karsima cikti tekrar.

Bu benim icin cok onemli malum dul ve ikk cocuklu kadinlara turk toplumu cokda sicak bakmiyor.

Neyse biz tekrae gorusmeye basladik, ama artik aile ile ilgili bisey soylemiyor, yani benim icin cok onemli cunku eger aile sorun vs olucaksa ben zaten kendimi kaptirmam ve bidaha gorusmem.

az once ona gelecek kaygim oldugunu soyledim ailesinden dolayi, ama daha geri donmedi mesajima.

Sizce ne yapmaliyim nasil bir yol cizmeliyim?
Gercekten hayal kirikli kalp kirikligi yasamaktan cok korkuyorum, birkere yasadigim icin.
Bana bi akil verinn

Genişletmek için tıkla...

Merhaba, yazınızı okudum yazılanları okudum ama benim bile kafamda bir dünya soru oluştu. Çocuklarınız kaç yaşında ? kız erkek? çalışıyor musunuz ? ailenizle mi yoksa ayrı mı kalıyorsunuz? çok soru oldu ama kendi durumunuzu pek anlatmamışınız. Bu soruların cevabını bilsek size daha iyi yardımcı olabiliriz. Bunların hepsi çok önemli detaylar. Yanlızlıktan bunalmanızı anlıyorum. Bir de eski eşinizin evlenip mutlu olduğunu bi düzen kurduğunu görmeniz daha da sizi mutsuzluğa itmiş olmalı. Bence siz biten evlilikle beraber kendinize olan güveninizi kaybetmişiniz buna eski eşinizin evlenip mutlu olduğunu görmeniz daha çok etkili olmuş. Bu yüzdende birileriyle mutlu olup bir yol çizmek istemenize rağmen kimseye güvenmiyorsunuz. Evlilik kararı ise hiç şüphesiz herkes için çok ciddi bir karar. Bu karar ikinci bir evlik ve çocuklarında olmasıyla daha da zorlaşıyor. Ben burda yazılanların çoğunluğuna katılıyorum. Öncelikle sizin bu adama karşı güven sorununuz hiç olmaması lazım. Sizi ve çocuklarınızı gerçekten kabullenip bir ömür sahiplene bilecek mi ? Yarın öbür gün aynı evde yaşarken çocuklara katlanabilecek mi ? Çalışıyormusunuz bilmiyoruz ama çalışmıyorsanız çocukların maddi manevi sıkıntılarına masraflarına katlana bilcek mi? Karşınızdaki insanın olgun sorumluluk sahibi olduğuna emin misiniz ? Sizin de onunda yaşı çok genç böyle bir sorumluğu ikinzide alabilir misiniz? Tabi bir de işin çocuklar kısmı var. Çocuklarınız babalarına düşkün mü başka bir babayı kaldırabilecekmi ? Onunla kuracakları ilişki nasıl olacak. Evet daha bir çok soru var durumunuzun detaylarını bilmediğim için. Ben de boşanmadan 3 sene sonra ikinci evlilik yaptım. Bu süreçte kendimi toparladım kendime olan güvenimi tekrar kazandım ayaklarımın üzerinde kendim durdum. Psikoljim düzelmişti ve yeni bir evliliğe artık hazırdım. Siz bunları bir gözden geçirin kendi yaşantınıza göre süzgeçten geçirin. İnş vereceğiniz karar sizin ve çocuklarınız için en doğru karar olur. Son olarak şunu söylemek istiyorum. Önceliğiniz evlatlarınız olsun onları mutsuz edecek davranışları ve seçimleri iyice ölçüp biçerek karar verin.

Cinsellik yaşamıyorsunuzdur umarım.Yanlış anlamayın mesajlarınızdan onu yaşar ve hüsrana uğrarsanız çok üzüleceğiniz sonucunu çıkardım.Lütfen dikkatli olun.

Prensannesii .!.:

Haklisiniz ama Insan istiyorki artik tekrar bir yolarkadasi olsun yaninda.. aksamlari dertlesecek beraber cay icicek biri olsun ..

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız,inşallah iyi biri çıkar karşınıza.
Biz çocukken sınıf arkadaşımın ablası bir kızıyla eşinden ayrılmıştı hemşireydi.Bekar bir genç onunla ilgilenince kız kendiyle değil bekar arkadaşıyla ilgilendiğini,onu vesile ettiğini düşünmüş.Anlayınca da ailen sorun eder diye uzak durmuş,fakat adam ne yapmış etmiş gönlünü kazanmış,ailesine müdafaa etmiş ve evlendiler.Başta önyargılı olan aile gelini ve kızını çok sevip benimsemiş,kızı kucaktan kucağa geziyordu.Size de böyle mutlu bir evlilik diliyorum

Konu sahibi istediği cevapları alamayınca sessizliğe gömüldü sanırım. İnşallah hatasinda ısrar etmiyordur. Çocuklara yazık ya!

Konuda cocuklari hic anlatmamissiniz
Sevgiliniz tanisti mi cocuklarla? Iliskileri nasil?

26 yas evlilik icin cok erken , sevgiliniz olsun gezin tozun ama cocuklarla evlilik gercekten zor

Ben cocukla evlilik yapmis bir kadinim , mutluyum vs ama yasadigim zorluklari da yadsiyamam ve 26 yasindayken yasasam bunlarin altindan kalkamazdim , kendiniz cok gencsiniz zaten , acele etmeyin evlilik icin

Bence böyle şeyleri mesajla konuşmayın. Yüz yüze konuşun ki tepkisini görün.

He bi de bana kalırsa evleneceğiniz kişi de bir kere bu deneyimi yaşamış hatta çocuğu olan biri olmalı. Çünkü babalık denen şeyi az da olsa bilmeli ki evlatlarınıza o şekilde yaklaşsın. Eğer ki evlatlarınız olmasaydı hiç evlenmemiş biriyle olma fikri gayet normal gelirdi.

Hevesinizi kirmak istemiyorum ama bazi gercekler var. Cok ama cok gencsiniz. Sizin yaşınızdakiler daha evli bile degil. Sizin 2 çocuğunuz var. Karsinizdaki sizinle yaşıt yani cok genc ama evlenmemis ve cocugu yok. Birbirinizle ne kadar buyuk bir uyum icinde olursaniz olun, cocuklar onun icin sorun olacaktir. Cocuklu hayati hic bilmediği için. Yeri geliyor kendi cocuguma tahammul etmekte zorlandığım zamanlar oluyor. Yemek saatinden uyku zamanina, okul saatine kadar hersey çocuklara gore şekilleniyor malum.
26 yasinda bir erkegin 2 cocugunuzun sorumlulugunu alabilecegini sanmiyorum acikcasi.
Ikiniz de 35 yasinda olsaydiniz belki derdim. Ama karsinizdaki kisi cok genc. Cocuklardan bunalir bir sure sonra diye dusunuyorum

Hevesinizi kirmak istemiyorum ama bazi gercekler var. Cok ama cok gencsiniz. Sizin yaşınızdakiler daha evli bile degil. Sizin 2 çocuğunuz var. Karsinizdaki sizinle yaşıt yani cok genc ama evlenmemis ve cocugu yok. Birbirinizle ne kadar buyuk bir uyum icinde olursaniz olun, cocuklar onun icin sorun olacaktir. Cocuklu hayati hic bilmediği için. Yeri geliyor kendi cocuguma tahammul etmekte zorlandığım zamanlar oluyor. Yemek saatinden uyku zamanina, okul saatine kadar hersey çocuklara gore şekilleniyor malum.
26 yasinda bir erkegin 2 cocugunuzun sorumlulugunu alabilecegini sanmiyorum acikcasi.
Ikiniz de 35 yasinda olsaydiniz belki derdim. Ama karsinizdaki kisi cok genc. Cocuklardan bunalir bir sure sonra diye dusunuyorum

merhaba bende boşanalı 3 yıl oldu bi evladım var sizin yaşadıklarınızın aynısı yaşadım aile malesef kabul etmedi etmeyecek :/

Bosanma sonrasında çocukların devamlı annede kalmasini doğru bulmuyorum. Ortak velayet olmalı. Erkek cöpsüz uzum oluyor. Sonra erkek evlenip duzen kuruyor. Kadın çocuklara bakıyor. Maddi manevi zorlanıyor. Evlenemiyor. Anne velayet bende olacak diye israr etmemeli. Erkek velayeti pazarlik konusu yapıp maddi olarak da avanajlı oluyor.