Görümcemle en yakın arkadaşımın isimleri aynı. Dün, arkadaşımla whatsapp'ta konuşurken; aynı anda görümcem yazdı. Nasıl olduysa, kıza yazacağım şeyleri bir anda görümceme yazdım.
"Ya bunun daha doğumdan sonrası var"
"Kesin anası gelecek bizde kalır artık 3 5 gün, tüylerim diken diken oluyor düşününce"
"Bir taraftan da kardeşi yazıyor şimdi"
"bebeğe bi yelek örmüş, iğrenç ötesi"
Fark ettiğim an artık iş işten geçmişti. Hemen eşimi aramış kardeşi, anlatmış. Allahtan eşim, bu konuda takıntılı değil. 'dedikodun ne pismiş senin meğersem, bir yalan bul, kurtar kendini' dedi. Sanki Gülben Ergenmişim gibi o anda 'telefonum hacklendi' diye bir yalan söyledim ama yok! Kim telefonumu hacklesin de görümceme yazsın yani.. O an mantıklı gelmişti.
Annesi bana uzun uzun 'biz sana ne yaptık kızım, seni kızımız gibi gördük, sevdik, istemediğini bilseydik gelmezdik' minvalinde upuzun bir mesaj attı. Utançlardan utanç beğen.
Bir de öyle bize karışan eden insanlar bile değil, cidden iyi insanlar. Şu an yerin dibindeyim, Aklıma geldikçe karabasanlar geliyor sanki. Offff offffff. Eşime de diyorum, 'hamilelik yüzünden kız beynini kaybetti. Hoş görün' falan de diye. Kendin ettin, kendin çık işin içinden diyor.
hamilelik başa bela ne diyeyim...
