Keşke hiç öğrenmeseydim diyorum bazenEn günahsız sensin..
Hiçbirşeyden sorumlu değilsin..
Akışına bırak üzülme..
Anne baba olunması, mükemmel olduklarını ya da mutlaka olmaları gerektiğini göstermiyor.Keşke hiç öğrenmeseydim diyorum bazen
Çok teşekkür ederim güzel yorumunuz için benim için en doğrusu kendi ayağımın üzerinde durup kardeşime örnek olmak olucakAnne baba olunması, mükemmel olduklarını ya da mutlaka olmaları gerektiğini göstermiyor.
Onları ana babadan öte, insan olarak görmeye çalış. İnsanlar hata yapabilir.
Kendi hayatınla ilgilen. Yaşın da 24 zaten, yavaş yavaş kendi hayatının sorumluluğunu alabilirsin. İş hayatı evlilik gibi yani.. Mutlu olmak için gerekeni yap.
bende böyle düşünüyorumama sizin yaşlarınızda küçük değil ki.izin verin artık ailenize.mutsuzlar demekki. onlarda kendi hayatları yaşasınlar. ben onlara kızamadım.
her kes anne olamiyor demekki dogurmakla anne olunmuyorMerhaba kızlar siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmam için demek ki bu karmaşada kalmam gerekiyormuş.
Şuan ki problemim annemle ilgili ve bir türlü çözüme kavuşturamıyorum fikilerinize ihtiyacım var.Annem ve Babam biz çok küçükken ayrıldılar ama benim okul durumlarım derslerimin o dönemde kötüye gitmesi sebebiyle aynı evde yaşamaya devam ettiler.Ben ilkokul zamanlarında annemin görüştüğü birkaç kişi vardı ve ben bunları normal karşılardım çünkü bana bunun normal olduğunu mutsuz olduğunu ve boşanmış biri olarak buna hakkı olduğunu söylerdi.Sonrasında aklım yetmee başlayınca bu davranışlarının yanlış olduğunu anlattım ve bu olayları bıraktığını düşündüm.
Babam otoriter yeri geldiğinde baskıcı bir tiptir ama hiç bu zamana kadar hayatına farklı birine koymadı ve bunu düşünmedi bile.Herşey normal gibi gözüksede geçenlerde annemin mesajlarına denk geldim ve şok oldum.Hayatında biri var ve liseli çocuklar gibi yazışmalar bende adamı aradım ağzıma geleni saydım ve en kötüsü bir çocuğu olduğunu adama söylememiş ben annemle konuştum benden utanıyorsun ama benim senden utanmam lazım dedim birdaha bu durumla karşılaşmim bu babama haksızlık dedim.
Bana dediği ise hayatımı tabi ki kurucam bir an önce evlen ve git bende bu adamı terk edim o beni terketmeden çok üzülürüm dedi.Babamın hiçbir durumdan haberi yok ve hala ona çok iyi davranıyor hiçbirşey olmamış gibi.Babam dün bana sen olmasan evlenirdim belki ama senin hayatın benim için önemli dedi.Ben bunu duyunca ağlamaktan bunu sağladığım için utandım ben onun hayatına da engel oluyorum napmalıyım.
Çok uzun oldu ama okuyanlardan fikir bekliyorum.
Kendiyine bir doğurmakla anne olunmuyor vakası daha...
Evet konuyu çok açmadan ayrı evde yaşamalarını istemem daha doğru olucak evet bizim pskolojimiz bozulmasın diye öyle yapmışlar sanırım ama bu şekilde daha yaralayıcı oldubence babanla konuş ayrı eve çıksın, zaten o evde senin mutluluğun için kalıyor yanlış anlamadıysam değil mi? sen ona öyle mutlu olmadığını anlat, ayrı eve çıkınca babanla kal annen de napıyorsa yapsın. kusura bakma annen için hoş şeyler düşünmüyorum, senden utanması utanç verici. hem sen de 24 yaşındasın umarım yakın zamanda mutlu bir yuva kurarsın, biraz daha sabret ya da git konuş babanla
Kendisini çevrede örnek anne ilan ederken ben mesajları görüyorumher kes anne olamiyor demekki dogurmakla anne olunmuyor
Evey ayrı evde olmalarını isteyip en azından kardeşimin bu süreçlere şahit olmasını engelleyebilirimkonuyu okudukça kesinlikle ayrı eve çıkmalılar fikrim pekişiyor
ana baba boşanmış da boşanmanın sorumluluğunu almamış kısaca
boşanırsan zor da olsa kendine yeni hayat kurarsın yeni ev tutarsın çocuklar bocalasa da toparlarlardı
sanırım konu sahibinin babası evdeki düzeni bırakmak istememiş
anne de dul kadın olarak toplumda tek kalmak istememiş
çocuklar da zorlanınca böyle yöntem bulmuşlar ama bu tür yaşam oldurulabilir bir şey değil herkes çalışıyormuş çıksınlar ikisi de ayrı eve duyursunlar boşandıklarını
sevgili olmak istiyorsalar da evlenmek istiyorlarsa da ayrı evde yapsınlar bunu
çocuklar da ona göre kimde yaşayacağına karar verir
Oda benim için böyle düşünüyor destek olmayıp açığını kolladığım içinannen zavalli gercekten!!!
yazik cok yazik
Ha deyincede evlenilmiyor. Nerde koca.Merhaba kızlar siteyi uzun zamandır takip ediyordum ama üye olmam için demek ki bu karmaşada kalmam gerekiyormuş.
Şuan ki problemim annemle ilgili ve bir türlü çözüme kavuşturamıyorum fikilerinize ihtiyacım var.Annem ve Babam biz çok küçükken ayrıldılar ama benim okul durumlarım derslerimin o dönemde kötüye gitmesi sebebiyle aynı evde yaşamaya devam ettiler.Ben ilkokul zamanlarında annemin görüştüğü birkaç kişi vardı ve ben bunları normal karşılardım çünkü bana bunun normal olduğunu mutsuz olduğunu ve boşanmış biri olarak buna hakkı olduğunu söylerdi.Sonrasında aklım yetmee başlayınca bu davranışlarının yanlış olduğunu anlattım ve bu olayları bıraktığını düşündüm.
Babam otoriter yeri geldiğinde baskıcı bir tiptir ama hiç bu zamana kadar hayatına farklı birine koymadı ve bunu düşünmedi bile.Herşey normal gibi gözüksede geçenlerde annemin mesajlarına denk geldim ve şok oldum.Hayatında biri var ve liseli çocuklar gibi yazışmalar bende adamı aradım ağzıma geleni saydım ve en kötüsü bir çocuğu olduğunu adama söylememiş ben annemle konuştum benden utanıyorsun ama benim senden utanmam lazım dedim birdaha bu durumla karşılaşmim bu babama haksızlık dedim.
Bana dediği ise hayatımı tabi ki kurucam bir an önce evlen ve git bende bu adamı terk edim o beni terketmeden çok üzülürüm dedi.Babamın hiçbir durumdan haberi yok ve hala ona çok iyi davranıyor hiçbirşey olmamış gibi.Babam dün bana sen olmasan evlenirdim belki ama senin hayatın benim için önemli dedi.Ben bunu duyunca ağlamaktan bunu sağladığım için utandım ben onun hayatına da engel oluyorum napmalıyım.
Çok uzun oldu ama okuyanlardan fikir bekliyorum.
5 senelik ilişkimi onaylamadığı için yakın zamanda bitirdim zaten şimdi evlenmemi istiyor.Ha deyincede evlenilmiyor. Nerde koca.
Bu olaylardan sonra güven problemi de yaşıyorum iş bakımından kendi ayaklarımın üzerinde sağlam durup dediğinide yapabilirimO evden kurtulmaya bak..Kendi yolunu çiz..
Belki eski konularıma bakmak istersin.Ben de çok kötü bir çocukluk yaşadım o yüzden seni anlıyorum.Şuan ben de kurtulmaya çalışma evresindeyim.Umarım mutlu huzurlu bir hayatın olur bundan sonra...Bu olaylardan sonra güven problemi de yaşıyorum iş bakımından kendi ayaklarımın üzerinde sağlam durup dediğinide yapabilirim
Senin adına çok sevindim hemen okuyorum inşallah bende yaparmBelki eski konularıma bakmak istersin.Ben de çok kötü bir çocukluk yaşadım o yüzden seni anlıyorum.Şuan ben de kurtulmaya çalışma evresindeyim.Umarım mutlu huzurlu bir hayatın olur bundan sonra...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?