Yok, onu demiyorum. Buna sahiden emin olabileceğimiz ne var elde, onu merak ediyorum. Gözle bakınca veya atıyorum birinden bilgi alınca he he sağlam, çok sağlam diyorlar da bunun sahiden ikna edici kanıtı, yolu nedir onu merak ediyorum. Yani raylı sistem olduğundan nasıl emin olabiliriz, bu konuda resmi belge mi gördünüz veya bununla ilgili gözle görülür bişey mi vardır binada? İnsanın içi nasıl rahatlar hiç bilmiyorum.Evet. Sağlam bir bina.
Ona bakarsak Malatya'daki 1 senelik çöken binanın ilanında da depreme dayanıklı bilmem ne yazıyordu. Bu hasar kayıtlarını alaşağı etmek çok kolay değil mi ya? Bunları yok etmek, bildirmemek falan.Bina hasar kaydı bulunamamaktadır diyor ama fay hattına dair sorgulamayı bulamadım
Bi tanıdık çocuğuyla birlikte 5. kattan sağ kurtuldu çıkar çıkmaz bina çökmüş adımını atar atmaz hemde. Nasıl indiler bilmiyorum, nurdağında yaşıyorlarmış, diğer arkadaşım giriş kattan zor attı dışarı kendini. Ecel geldiyse ne yapsak da faydasız ama tedbir bizden her halükarda. Yine de son kat beni çok korkutuyor.
İşte emin olamadim sonuçta bulunduğum bölge 99 depreminin merkezussune 30 dk yerOna bakarsak Malatya'daki 1 senelik çöken binanın ilanında da depreme dayanıklı bilmem ne yazıyordu. Bu hasar kayıtlarını alaşağı etmek çok kolay değil mi ya? Bunları yok etmek, bildirmemek falan.
Evet evet merdivenler ve apartman boşluklarından kesinlikle uzak durulması gerekiyormuşIcinizi ferahlatir mi bilmiyorum ama arama kurtarma calismalarina en üst katlardan basliyorlar. Mesela 5 katli bir bina yıkıldı diyelim, ekipler 5.kattan kurtarmaya basliyor. Son katlar icin disari kacmak mantikli degil sanirim, merdivenlerin ayri frekansi varmis
Evet öyle, biz de sabah üst üste gelen her 2 depremde de evden kaçmadık, durur durmaz indik. Ben yalnız olsam korkudan inerdim kesin, ama eşim benden daha soğukkanlıydı, insek yıkılsa asla bulamazlardı cesedimizi bile. Düşündükçe ürperiyorum.Icinizi ferahlatir mi bilmiyorum ama arama kurtarma calismalarina en üst katlardan basliyorlar. Mesela 5 katli bir bina yıkıldı diyelim, ekipler 5.kattan kurtarmaya basliyor. Son katlar icin disari kacmak mantikli degil sanirim, merdivenlerin ayri frekansi varmis
Elazığ depreminde başka evdeydim o da son katti, Diyarbakır olduğu için o zaman sadece fazla sallanmıştık ilk yaşadığım deprem oydu. O travmayı atlatamadım, bir yerde deprem olsa oturur saatlerce ağlardım hassas noktam olmuştu. Ama bu son deprem korkunçtu cidden, yıkılsa inemezdik cidden.Evet evet merdivenler ve apartman boşluklarından kesinlikle uzak durulması gerekiyormuş
Binayı araştırdık tabii. Burda satılık evi olanların belgelerinde de yazıyor malzemesi, cinsi, yapısı. Ama eski dediğim gibi ve çok katlı.Yok, onu demiyorum. Buna sahiden emin olabileceğimiz ne var elde, onu merak ediyorum. Gözle bakınca veya atıyorum birinden bilgi alınca he he sağlam, çok sağlam diyorlar da bunun sahiden ikna edici kanıtı, yolu nedir onu merak ediyorum. Yani raylı sistem olduğundan nasıl emin olabiliriz, bu konuda resmi belge mi gördünüz veya bununla ilgili gözle görülür bişey mi vardır binada? İnsanın içi nasıl rahatlar hiç bilmiyorum.
Evet öyle, biz de sabah üst üste gelen her 2 depremde de evden kaçmadık, durur durmaz indik. Ben yalnız olsam korkudan inerdim kesin, ama eşim benden daha soğukkanlıydı, insek yıkılsa asla bulamazlardı cesedimizi bile. Düşündükçe ürperiyorum.
3-4 gun tum sureci nerdeyse izledim ve internetten baktim. Ustelik anksiyete panik atak rahatsızlığım vardi suan iyi kotu idare ediyordumki bu olay yaşandı... Baktim artik iyice boğuluyorum bugün artik izlemedim iki hc gundur carpintim vs basladi cnku ordakilerin kadermi ihmalmi erken gidilse kurtulrlarmydi gidemedilermi ne oldu ne bittiyi ve yasanan acilari ve gormedigimiz kismini vs dusunmekten dha ck kendi kendimi yedim. Bu sebeple bugün artik kafami dagitck syler izliyorum hayat devm ediyor kendi saglgmz icin etmek zorunda cunku bu sekilde devam edersm bnm psikolojide cokeck ve hastalanacagim belkide. Suan dusunmemeye calisiyorum film izliyorum veya cizgifilm izliorm ole ses yani. Dualar cekiyorum tespih vsvs yani siz kafa dagitcak ne isiyorsaniz yapin. Bende istiyorum elbette izlemeyi ve her an takip etmeyi ama kendi sagligim icin bunu yapmak zorundayim. Cunku saglik cok onemli bunu da dibine kadar biliyorum. Rabbim tekrrlatmasin insaaallah. AminnKızlar kendimi iyi hissetmiyorum. Konuyu en azından yorumlaşıp birbirimize psikolojik anlamda destek oluruz belki diye açıyorum. Neden iyi hissetmediğimin sebebini yazmama gerek yok sanırım. İzmir'deyim, çok şükür depremlerden etkilenen akrabam, yakınım, tanıdığım vs yok. Yani olması gerekmiyor zaten hepsinin acısını içimde hissediyorum. Tanımakla alakası yok bunun. Çoğumuz aynı durumdayız psikolojik olarak, biliyorum. En ufak bi seste, titreşimde yerimden hopluyorum. Geceleri uyuyamıyorum bile sonra sabah işe geç kalıyorum. Yalnız değilim, annem ve kardeşim var ama onlara rağmen korkuyorum. Hayır bildiğiniz anksiyete gibi bişey bu. Hayatı kendime zorlaştırıyorum. Asla boşveremiyorum. Zaten resimlerden, videolardan kaçmak imkansız. Geceleri kurtarma çalışmalarını izliyorum TV'den, mutlu oluyorum onların adına. Hayatı sorgulamaya da başladım. Hayat o kadar anlık ki, küçük şeylere üzülmeyeceğim bundan sonra diyorum kendime pay çıkarıp. Ama yok yani benim için de hayat durdu. Akşam haberleri izlerken gözlerimin yaşlarına hakim olamıyorum. Yemin ederim olduğu günden beri bir saat bile şöyle rahatça oturmamışımdır. Böyle olan var mı? Nasıl baş ediyorsunuz? Ben ki hep başkalarına verdiği mantıklı tavsiyeler ile sevilirim çevremde. Evet mantıklı düşünüyorum kendim için ama hep duygusal davranıyorum son günlerde. Sizler nasılsınız? Biraz dertleşirsek destek hissederiz belki birbirimizin üzerinde...
Burda sabaha kadar konulara bakıyorum günlerdir dua gruplarına yardımlaşma gönderilerine yeri geliyor bende çabalıyorum ama sorsanız ki günde 2 saat tilki uykusuna girmekte bile zorlanıyorum , bu konuda sizler napıyorsunuz üstelik hiç bir önlem de alamıyorum şarjımi 100 yapıp yanıma yatağımın yanina 1 şişe su almaktan başkabiliyorum bir şey olsa evdekileri nasıl uyandiracagim onunda korksuu var öyle anlarda soğukkanlı da olsam sanmıyorum ki sesim çıksın evdekilere bagiriyim
MarmaraHangi bölgedeki şehirdesiniz?
Twitter beni de mahvetti bir sürü teori hikaye yazmışlar enkazlarla paranormal vs kafa dağıtayım dedim beter oldum uyuyamıyorum yalnızım bir de küçükken bile korkmazdım napcam bilmiyorum yaEvin bekçisi ilan edildim. Sabaha kadar nöbetteyim.
Uçak geçse korkup saklanacak pozisyondayım ki saklanacaktım az kalsın az önce ciddi ciddi.. Öyle ki manyak oldum.
4 gündür iyiydim. Bugün Twitter mahvetti beni. Birisi Deccal çıktı diye video yapmış, birisi gezegenlerden bahsediyor kafam allak bullak oldu. Kendi kendilerine kehanet sunar olmuşlar. Binde biri tutarda dokuz yüz doksan dokuzu insana kafayı yedirir böyle dönemlerde bu haberlerin.
İyi ki Twitter kullanmıyorum yaTwitter beni de mahvetti bir sürü teori hikaye yazmışlar enkazlarla paranormal vs kafa dağıtayım dedim beter oldum uyuyamıyorum yalnızım bir de küçükken bile korkmazdım napcam bilmiyorum ya
Valla eski dertlerimi özledim. Ota boka üzüleyim de bir daha böyle bir acı olmasın, Allah yaşatmasın. Biz saçma sapan dertlerimizle devam edelim hayatımıza. Yok eski sevgili, yok sinir eden müşteri, yok gürültü yapan komşu, tv'de izleyecek bişeyin olmaması... Gerçekten bu ufak dertlerimi özledim.İyi geceler. Yurtdışında yaşıyorum.
Sosyal medyada eşimle yaptığımız ufak bilgilendirme ve yardım paylaşımı öyle ilgi gördü ki..
Günlerdir gelen paketler hala bitmiyor.
Günledir öyle güzel yoruluyorum ki..
Ben hayatımda böyle güzel yorulmadım.
Ülkemin yalnız olmadığını görmek içime birazda olsa serinlik getiriyor. Her yerde aynı acı.
Acımızı öyle paylaşıyorlar ki anlatamam.
Çok uzakta olmanın yangınıyla evde koltukta oturamıyordum. Paketleme yapıp gece eve geldiğimde televizyon başındayım.
Günlerdir his olarak hangi gündeyiz karıştırıyorum.
Uykunun,oturup kalkmanın hatta nefes almanın hiçbir hissiyatı olmadan geçiyor günler.
Ülkemin bu acıyla kavrulması derin acılar bırakacağını biliyorum hepimizde.
Ne derdim vardıysa düne dair,utandım.
Bu utanç günlerdir beni yedi bitirdi.
Hayata dair kavgalar,küslükler,sevgisizlik hepsi anlamını ve önemini bitirdi bende.
Ruhum çekildi sanki.
Biraz olsun iyi haberler vermek istedim.Valla eski dertlerimi özledim. Ota boka üzüleyim de bir daha böyle bir acı olmasın, Allah yaşatmasın. Biz saçma sapan dertlerimizle devam edelim hayatımıza. Yok eski sevgili, yok sinir eden müşteri, yok gürültü yapan komşu, tv'de izleyecek bişeyin olmaması... Gerçekten bu ufak dertlerimi özledim.
Ne güzel bir şey yapmışsınız bu arada. İyi ki varsınızgaliba kötü haberlerden değil iyi haberlerden beslenmek lazım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?