Durumlar 😢

Wurstria · 11 Şubat 2023

Kızlar kendimi iyi hissetmiyorum. Konuyu en azından yorumlaşıp birbirimize psikolojik anlamda destek oluruz belki diye açıyorum. Neden iyi hissetmediğimin sebebini yazmama gerek yok sanırım. İzmir'deyim, çok şükür depremlerden etkilenen akrabam, yakınım, tanıdığım vs yok. Yani olması gerekmiyor zaten hepsinin acısını içimde hissediyorum. Tanımakla alakası yok bunun. Çoğumuz aynı durumdayız psikolojik olarak, biliyorum. En ufak bi seste, titreşimde yerimden hopluyorum. Geceleri uyuyamıyorum bile sonra sabah işe geç kalıyorum. Yalnız değilim, annem ve kardeşim var ama onlara rağmen korkuyorum. Hayır bildiğiniz anksiyete gibi bişey bu. Hayatı kendime zorlaştırıyorum. Asla boşveremiyorum. Zaten resimlerden, videolardan kaçmak imkansız. Geceleri kurtarma çalışmalarını izliyorum TV'den, mutlu oluyorum onların adına. Hayatı sorgulamaya da başladım. Hayat o kadar anlık ki, küçük şeylere üzülmeyeceğim bundan sonra diyorum kendime pay çıkarıp. Ama yok yani benim için de hayat durdu. Akşam haberleri izlerken gözlerimin yaşlarına hakim olamıyorum. Yemin ederim olduğu günden beri bir saat bile şöyle rahatça oturmamışımdır. Böyle olan var mı? Nasıl baş ediyorsunuz? Ben ki hep başkalarına verdiği mantıklı tavsiyeler ile sevilirim çevremde. Evet mantıklı düşünüyorum kendim için ama hep duygusal davranıyorum son günlerde. Sizler nasılsınız? Biraz dertleşirsek destek hissederiz belki birbirimizin üzerinde...

nightwish_black · 11 Şubat 2023

En geç 1 gibi uyuyan bir insan olarak sabaha kadar oturuyorum artık. Ülkecek psikolojik anlamda zaten zor durumdaydık, bir de bu deprem kabus gibi çöktü. Bir süre de düzelecek gibi durmuyor. Bölgedekilere bol bol yardım ederek vicdanımı rahatlamaya çalışıyorum. Bol bol dua edip önlem almak dışında yapacak bir şey yok sanırım. Dışarı çıkıp kafa dağıtmak da içimden gelmiyor.

ManyakMisir · 11 Şubat 2023

Hepimiz aynıyız maalesef. Odada bile yanlız kalamıyorum. En ufak seste irkiliyorum. Nasıl atlatıcaz, nasıl olacak bilmiyorum.

Wurstria · 11 Şubat 2023

nightwish_black .!.:
En geç 1 gibi uyuyan bir insan olarak sabaha kadar oturuyorum artık. Ülkecek psikolojik anlamda zaten zor durumdaydık, bir de bu deprem kabus gibi çöktü. Bir süre de düzelecek gibi durmuyor. Bölgedekilere bol bol yardım ederek vicdanımı rahatlamaya çalışıyorum. Bol bol dua edip önlem almak dışında yapacak bir şey yok sanırım. Dışarı çıkıp kafa dağıtmak da içimden gelmiyor.

Ben de dışarı falan çıkmıyorum. Sadece yarın bir aile bireyimle çıkarım muhtemelen o da mecburi. Yani annem ve kardeşim yatsın istemiyorum onları da geç saate kadar tutuyorum. Ben de rahatına çok düşkün bir insanımdır, uykum varsa yatar uyurum takmam yani. Ama günlerdir iyi değilim. Kedim var, koltukta yarı uzanır vaziyette oturuyorum mesela gelip bacaklarıma yatıyor. En ufak hareketinde ürküyorum.

-Alenss- · 11 Şubat 2023

Bende aynı öyleyim kapılar açık uyuyorum , şarjımi 100 olmasını bekliyorum bakamasamda sabaha kadar gözüm açık telefon elimde sımsıkı duruyorum , üst komşu en ufak ses yapsa korkuyorum, sabah 7.30-8 e kadar gözlerim yansa dahi uyuyamıyorum diyorum ki gündüz olsun evdekiler uyansın o zaman uyurum onlar bekler evde diye , biraz önce tam dedim ki alens olcak olan evde de olur sokakta da olacaklardan kaçamazsın uyumadan olmaz gücünü topla dua et diyordum kiii birde bir arkadaşım bir paylasim yapmış enkazdan kurtulan biri yazmış ailemin parcalarini toplayip posete koyduk Tv'de gördükleriniz 100 kişiden şanslı olan 1-2 kardeşimiz diye o zaman başlıyor korkularım tekrar soğuk soğuk terlemeler düşünceler... Çok zor çok önerisi olan varsa bende dinlemeye okumaya geldim

Wurstria · 11 Şubat 2023

ManyakMisir .!.:
Hepimiz aynıyız maalesef. Odada bile yanlız kalamıyorum. En ufak seste irkiliyorum. Nasıl atlatıcaz, nasıl olacak bilmiyorum.

Şu an odamda olmam gerekirken salonda uyuyan annemin yanındayım, TV açık. Kesinlikle yalnız kalmak istemiyorum ki normalde yalnızlığı çok severim ben.

Menekse bahcesi · 11 Şubat 2023

5 e kadar oturup ,bir elimde telefon sürekli gökyüzünü seyrediyorum Bir şey olacak mı? Önceden anlayıp çoluk çocuk erkenden kendimizi dışarı atabilir miyim diye?
Ordakileri düşününce kendimi çok bencil hissediyorum.Ne çabuk kendi derdine düştüm diye kızıyorum kendime . Istanbul depremi pompalandikca paranoya oluştu......

Black Light · 11 Şubat 2023

Wurstria .!.:
Kızlar kendimi iyi hissetmiyorum. Konuyu en azından yorumlaşıp birbirimize psikolojik anlamda destek oluruz belki diye açıyorum. Neden iyi hissetmediğimin sebebini yazmama gerek yok sanırım. İzmir'deyim, çok şükür depremlerden etkilenen akrabam, yakınım, tanıdığım vs yok. Yani olması gerekmiyor zaten hepsinin acısını içimde hissediyorum. Tanımakla alakası yok bunun. Çoğumuz aynı durumdayız psikolojik olarak, biliyorum. En ufak bi seste, titreşimde yerimden hopluyorum. Geceleri uyuyamıyorum bile sonra sabah işe geç kalıyorum. Yalnız değilim, annem ve kardeşim var ama onlara rağmen korkuyorum. Hayır bildiğiniz anksiyete gibi bişey bu. Hayatı kendime zorlaştırıyorum. Asla boşveremiyorum. Zaten resimlerden, videolardan kaçmak imkansız. Geceleri kurtarma çalışmalarını izliyorum TV'den, mutlu oluyorum onların adına. Hayatı sorgulamaya da başladım. Hayat o kadar anlık ki, küçük şeylere üzülmeyeceğim bundan sonra diyorum kendime pay çıkarıp. Ama yok yani benim için de hayat durdu. Akşam haberleri izlerken gözlerimin yaşlarına hakim olamıyorum. Yemin ederim olduğu günden beri bir saat bile şöyle rahatça oturmamışımdır. Böyle olan var mı? Nasıl baş ediyorsunuz? Ben ki hep başkalarına verdiği mantıklı tavsiyeler ile sevilirim çevremde. Evet mantıklı düşünüyorum kendim için ama hep duygusal davranıyorum son günlerde. Sizler nasılsınız? Biraz dertleşirsek destek hissederiz belki birbirimizin üzerinde...

Ben çok kötüyüm, 6 gündür çok zor uyuyorum, yorgunluktan sızıyorum bir yerde bazen. Enkazlarin altında insanların olduğunu düşünmek beni mahvediyor. Paramparça olmak ne demekmiş onu 6 şubat 4.17 de öğrendim, böyle bir acı, böyle bir çaresizlik yaşadığımı hatırlamıyorum hiç.
Can olarak kaybım olmadı ama o deprem anı aklımdan hiç çıkmıyor, ölecektim ben dedim, ölüp tekrar diriltmişler gibi hissediyorum. Yaşayan ölü gibi. Kelimelerle anlatamıyorum hislerimi, çok büyük bu acı, çok büyük. Aklıma zor mukayyet oluyorum. Elimden ne geliyor ne yapmalıyım bilmiyorum, evimde de değilim, kendim ve ailem için şükrediyorum ama sevinemiyorum, onlar ölürken ben mutlu olursam bu hakkı nasıl öderim?

rubygirls · 11 Şubat 2023

Bunca derdin yanınds bizimki hiçbirşey ama bende uyku uyuyamıyorum psikolojim çok dengesiz aşırı bir duygusallık var herşeye karşı ve tahammülsüzlük

babyloading87 · 11 Şubat 2023

Wurstria .!.:
Kızlar kendimi iyi hissetmiyorum. Konuyu en azından yorumlaşıp birbirimize psikolojik anlamda destek oluruz belki diye açıyorum. Neden iyi hissetmediğimin sebebini yazmama gerek yok sanırım. İzmir'deyim, çok şükür depremlerden etkilenen akrabam, yakınım, tanıdığım vs yok. Yani olması gerekmiyor zaten hepsinin acısını içimde hissediyorum. Tanımakla alakası yok bunun. Çoğumuz aynı durumdayız psikolojik olarak, biliyorum. En ufak bi seste, titreşimde yerimden hopluyorum. Geceleri uyuyamıyorum bile sonra sabah işe geç kalıyorum. Yalnız değilim, annem ve kardeşim var ama onlara rağmen korkuyorum. Hayır bildiğiniz anksiyete gibi bişey bu. Hayatı kendime zorlaştırıyorum. Asla boşveremiyorum. Zaten resimlerden, videolardan kaçmak imkansız. Geceleri kurtarma çalışmalarını izliyorum TV'den, mutlu oluyorum onların adına. Hayatı sorgulamaya da başladım. Hayat o kadar anlık ki, küçük şeylere üzülmeyeceğim bundan sonra diyorum kendime pay çıkarıp. Ama yok yani benim için de hayat durdu. Akşam haberleri izlerken gözlerimin yaşlarına hakim olamıyorum. Yemin ederim olduğu günden beri bir saat bile şöyle rahatça oturmamışımdır. Böyle olan var mı? Nasıl baş ediyorsunuz? Ben ki hep başkalarına verdiği mantıklı tavsiyeler ile sevilirim çevremde. Evet mantıklı düşünüyorum kendim için ama hep duygusal davranıyorum son günlerde. Sizler nasılsınız? Biraz dertleşirsek destek hissederiz belki birbirimizin üzerinde...

Robot gibiyiz,zorunlu isleri yapip,yemege icmeye bile utaniyoruz genel olrak.
Dun bi acente temsilcim ,ocak hedefleri icin ziyarete geldi.
O bile elimdekileri mail atarim bakarsiniz,hedef mi konusacagiz su zamnda dedi adam.O kadar hak verdiikki,hersey okadar bos geliyorki suan

Wurstria · 11 Şubat 2023

Alens19 .!.:
Bende aynı öyleyim kapılar açık uyuyorum , şarjımi 100 olmasını bekliyorum bakamasamda sabaha kadar gözüm açık telefon elimde sımsıkı duruyorum , üst komşu en ufak ses yapsa korkuyorum, sabah 7.30-8 e kadar gözlerim yansa dahi uyuyamıyorum diyorum ki gündüz olsun evdekiler uyansın o zaman uyurum onlar bekler evde diye , biraz önce tam dedim ki alens olcak olan evde de olur sokakta da olacaklardan kaçamazsın uyumadan olmaz gücünü topla dua et diyordum kiii birde bir arkadaşım bir paylasim yapmış enkazdan kurtulan biri yazmış ailemin parcalarini toplayip posete koyduk Tv'de gördükleriniz 100 kişiden şanslı olan 1-2 kardeşimiz diye o zaman başlıyor korkularım tekrar soğuk soğuk terlemeler düşünceler... Çok zor çok önerisi olan varsa bende dinlemeye okumaya geldim

O arkadaşın yazdığı gerçeklerin hepimiz farkındayız ama kesinlikle bakmamak lazım bence. Ben aslında ilk iki gün bu kadar değildim. Tiktoka bi girdim, lanet olsun girdiğim güne. Pişmanım keşke bakmasaydım. Ona girdiğim günden beri iyi değilim. Uyumak zorundayım, iş güç var. Ama bak saat kaç, uyumadım. Yastığımın altına koyduğum şeyi yazıp da burada insanların ayarını iyice bozmak istemiyorum... Of

dogadostupanda · 11 Şubat 2023

Ben Izmir depreminden beri ayni durumdayim. 30 senelik binada oturuyorum, alt ust katlar kapiyi carpsa zemin titriyor, ödüm patliyor. Birde bizim sokakta boydan biya binalar bitisik, 6 apartmani yanyana dikmisler. Arka sokak ayni sekilde ve aramizda sadece birkac metrelik hava boslugu var. Sadece bizim apartmanin arkasinda bir apartmanlik baska bir bosluk var. Biraz karisik anlattim ama googledan gorsel bulursam ekleyecegim. Bir deprem olsa bizi hayatta cikaramazlar. Bunu ozellikle yaziyorum. Olur da ölürsek birileri bu isyanımı görsün, sesimizi duyursun.
Dusuk tansiyonlu bir insanim, biraz aç kalsam basim donuyor, deprem oluyoe saniyorum gozum surekli avizede. Kapali alan korkum vardi. Daha evvel sorunsuz bir sekilde MR cihazina girmisken, depremden sonra ciglik cigliga ciktim cihazdan, asansorede binemiyordum, kendiliginden gecti Allahtan.
Korkunun en buyuk sebebi guvensizlik. Oturdugumuz binaya guvenseydik eminim daha iyi hissederdik. Ben birsure sonra tokilere tasinmayi planliyorum, daha iyi hissedecegime inaniyorum.

nightwish_black · 11 Şubat 2023

nightwish_black .!.:
En geç 1 gibi uyuyan bir insan olarak sabaha kadar oturuyorum artık. Ülkecek psikolojik anlamda zaten zor durumdaydık, bir de bu deprem kabus gibi çöktü. Bir süre de düzelecek gibi durmuyor. Bölgedekilere bol bol yardım ederek vicdanımı rahatlamaya çalışıyorum. Bol bol dua edip önlem almak dışında yapacak bir şey yok sanırım. Dışarı çıkıp kafa dağıtmak da içimden gelmiyor.

Evet, ben de yalnız kalmak istemiyorum. Normalde tek vakit geçirmeyi severim. Şimdi sürekli annemin yanındayım. Sürekli sosyal medyada deprem gelişmelerini kontrol ediyorum. Spor yapıyordum, artık onu da yapamıyorum. Kitap, film, müzik hiçbirini içim almıyor. Öyle boş boş oturuyorum. Okullar da tatil zaten, o yüzden iş de yok. Bol bol yardım yapıp dua ediyorum. Geri kalanı boş boş geçiyor günlerim. Genel olarak tükenmişlik var.

Wurstria · 11 Şubat 2023

Rookie violet .!.:
5 e kadar oturup ,bir elimde telefon sürekli gökyüzünü seyrediyorum Bir şey olacak mı? Önceden anlayıp çoluk çocuk erkenden kendimizi dışarı atabilir miyim diye?
Ordakileri düşününce kendimi çok bencil hissediyorum.Ne çabuk kendi derdine düştüm diye kızıyorum kendime . Istanbul depremi pompalandikca paranoya oluştu......

İstemsizce hayatta kalma güdüsü olarak bencillik giriyor bence devreye. Bunu normal karşılıyorum ben. Bu öyle bir duygu ki elinde olmadan sanki vücudun alarmı gibi kendini gösteriyor emin ol.

-Alenss- · 11 Şubat 2023

Wurstria .!.:
O arkadaşın yazdığı gerçeklerin hepimiz farkındayız ama kesinlikle bakmamak lazım bence. Ben aslında ilk iki gün bu kadar değildim. Tiktoka bi girdim, lanet olsun girdiğim güne. Pişmanım keşke bakmasaydım. Ona girdiğim günden beri iyi değilim. Uyumak zorundayım, iş güç var. Ama bak saat kaç, uyumadım. Yastığımın altına koyduğum şeyi yazıp da burada insanların ayarını iyice bozmak istemiyorum... Of

Kolay atlatamayacagım gibi hissediyorum sürekli, aşırı kalbim yandı izlemesemde gördüm sonuçta o bebeklerin parmaklarını emerek günler sonra çıkmasını, ailelerin yarısının disarda yarısının içerdeki yavrularinin ellerini tutup çıkarılmasını beklemesini... Çıkmıyor aklımdan

hala bir bebek sesi duyuluyor kaç gün kaç saat geçti bilmiyorum ama her şey çok karıştı heryerde bir İstanbul depremi olsa ülke silincek cümlesi gezip duruyor bir acı dinmeden diğer acının korkusu geliyor çok içerliyorum bağıra bağıra ağlayasım var içim içime sığmıyor

Kristialia · 11 Şubat 2023

Ben de izmire yakınım.. sabahı etmeden uyuyamıyorum çok tetikteyim ama bu sadece deprem korkusu gibi değil küçükken korkarsın ya uykumdan irkiliyorum yarım saatte bir uyanıyorum korkuyorum gece kalbim küt küt atıyor yorganı başıma çekiyorum , hiç böyle biri değilim normalde korkmam karanlık severim ama suan inanılmaz kötüyüm nolcak bilmiyorum
Gündüzleri evden atıyorum kendimi zaten sosyal medya üzerinden çalışıyorum iş yapamıyorum linc tayfa devreye giriyor. Satıs yapamıyorum vs bir taraftan onun kaygısı var herkes işe giderken benim gibi çalışanlar işini tanıtamıyor taş mi yiyeceğiz bilmiyorum
Huzursuzum

Wurstria · 11 Şubat 2023

dogadostupanda .!.:
Ben Izmir depreminden beri ayni durumdayim. 30 senelik binada oturuyorum, alt ust katlar kapiyi carpsa zemin titriyor, ödüm patliyor. Birde bizim sokakta boydan biya binalar bitisik, 6 apartmani yanyana dikmisler. Arka sokak ayni sekilde ve aramizda sadece birkac metrelik hava boslugu var. Sadece bizim apartmanin arkasinda bir apartmanlik baska bir bosluk var. Biraz karisik anlattim ama googledan gorsel bulursam ekleyecegim. Bir deprem olsa bizi hayatta cikaramazlar. Bunu ozellikle yaziyorum. Olur da ölürsek birileri bu isyanımı görsün, sesimizi duyursun.
Dusuk tansiyonlu bir insanim, biraz aç kalsam basim donuyor, deprem oluyoe saniyorum gozum surekli avizede. Kapali alan korkum vardi. Daha evvel sorunsuz bir sekilde MR cihazina girmisken, depremden sonra ciglik cigliga ciktim cihazdan, asansorede binemiyordum, kendiliginden gecti Allahtan.
Korkunun en buyuk sebebi guvensizlik. Oturdugumuz binaya guvenseydik eminim daha iyi hissederdik. Ben birsure sonra tokilere tasinmayi planliyorum, daha iyi hissedecegime inaniyorum.

Açık konuşmak gerekirse o 1-2 senelik binaların pasta gibi çöktüğünü görünce, o bir dairesi 2.850.000'e satılan içi falan gayet şık binayı görünce ben artık 1 senelik 30 senelik olayına da güvenmiyorum. Zemin nasıl oturduğunuz yerde?

Black Light · 11 Şubat 2023

Alens19 .!.:
Kolay atlatamayacagım gibi hissediyorum sürekli, aşırı kalbim yandı izlemesemde gördüm sonuçta o bebeklerin parmaklarını emerek günler sonra çıkmasını, ailelerin yarısının disarda yarısının içerdeki yavrularinin ellerini tutup çıkarılmasını beklemesini... Çıkmıyor aklımdan hala bir bebek sesi duyuluyor kaç gün kaç saat geçti bilmiyorum ama her şey çok karıştı heryerde bir İstanbul depremi olsa ülke silincek cümlesi gezip duruyor bir acı dinmeden diğer acının korkusu geliyor çok içerliyorum bağıra bağıra ağlayasım var içim içime sığmıyor

Görmesek bile enkazlsrın altında onca insan olduğunu bilmek, yitirilen onca can, neredeyse yok olan şehirleri düşünmek yetiyor acı olarak.

dogadostupanda · 11 Şubat 2023

Evlerimiz ayni bu sekilde. Koca bir semtteki nerdeyse tum sokaklar boyle döşenmiş. Bir sokakta yaklasik 80 daire var.

dogadostupanda · 11 Şubat 2023

Wurstria .!.:
Açık konuşmak gerekirse o 1-2 senelik binaların pasta gibi çöktüğünü görünce, o bir dairesi 2.850.000'e satılan içi falan gayet şık binayı görünce ben artık 1 senelik 30 senelik olayına da güvenmiyorum. Zemin nasıl oturduğunuz yerde?

Musaade ederseniz bunu size özelden yazmak istiyorum. Mesajı gorunce neden yazdigimi anlayacaksiniz

Durumlar 😢

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

They call the “Rising Sun” ☀️

CanCanDeyuSöylerlerdi, BenCanNedirŞimdiBildim👼🏼

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Çekilin ben tiroidim:)

özgürlük, ama herkes için

Üye

Hersey cok guzel olacak!

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

They call the “Rising Sun” ☀️

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Aktif Üye

•We could be the same•

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

özgürlük, ama herkes için

Nirvana

Eklentiler

Nirvana

Benzer Konular