- 24 Ağustos 2025
- 12
- 0
- 1
- 34
- Konu Sahibi sevilemedikk
- #1
Iyi akşamlar kızlar.
Farklı görüş ve fikirlere ihtiyaç duyuyorum. Başkasının gözünden evliliğimin degerlendirilmesine ihtiyacım var. 7 yıllık evliyiz. Çocuk yok. İlk zamanlar düşünmedik. Sonra 1 düşük 1 kürtajım oldu. Bende kromozomal bir sorun olduğu ortaya çıktı. Tüp bebek tavsiyesi oldu doktorun. Bu zamanda çocuk dünyaya getirmek kötülükmüş gibi geliyor. Karı koca gezmeyi aktiviteler yapmayı severiz. Birazda alıştık canımız nereye isterse gitmeye. Konfor alanından çıkmakta istemiyoruz açıkçası.Eşimin ailesi her fırsatta torun istiyoruz baskısı yapar. Ailenin tek erkek çocuğu. Soyumuz devam etsin derdindeler. Ama biz çift olarak istemiyoruz tek taraflı değil. Hiç ailesinden destek görmedik tam tersi eşten beklenti içindeydiler. Kardeşi okuyor diye masraflarını onun karşılanmasını, özel ihtiyaclari olduğunda almasını, işini gücünü bırakıp kilometrecelerce mesafeden gidip onlara destek olmasını bencillik boyutunda hep talep ettiler. Eşim ailesine çok düşkün onların hic bir isteği, beklentisi ona fazla veya aşırı gelmiyor. Sen onlarin aile büyüğü değilsin, babası değilsin, tüm her sey senin sorumluluğunda değil. ( babası hayatta) Şimdi böyle yaparak beni kendilerinden itiyorlar. Gerçek ihtiyaç duydukları zaman bu kez benim içimden yapmak gelmeyecek diyorum. Ama tek kelime söyletmez. Kv nin gelini değil sanki rakibiyim. Benden daha fazla kimseyi sevemezsin modunda. Eşimi seviyorum onun hatırına çok kez duymazdan, görmezden geldim annesi ve kardeşinin bana karşı saygisizliklarini. Hep verici oldum. Çok şeyler yaşandı ama konuyu uzatmak istemiyorum. Artık onları görmeye tahammül edemez oldum. Aylardır aramıyorum. Bayramda memlekete gitmedim eşim yalnız gitti. Eşim onlara karşı yaptığım fedakarlığın ne kadar farkında bilmiyorum. Hiç ailesini kötülemem, yaptıklarımı yüzlemem, başına kakmam, onların hakkında iyi yada kötü yorum yapmam konularını geçirmem. Bu mesafeyi nasıl korumalıyım? Nasıl yönetmeliyim? Fazlasıyla herkese gösterdiğim ama karşılık bulamadığım saygıyı nasıl kazanmalıyım?
Farklı görüş ve fikirlere ihtiyaç duyuyorum. Başkasının gözünden evliliğimin degerlendirilmesine ihtiyacım var. 7 yıllık evliyiz. Çocuk yok. İlk zamanlar düşünmedik. Sonra 1 düşük 1 kürtajım oldu. Bende kromozomal bir sorun olduğu ortaya çıktı. Tüp bebek tavsiyesi oldu doktorun. Bu zamanda çocuk dünyaya getirmek kötülükmüş gibi geliyor. Karı koca gezmeyi aktiviteler yapmayı severiz. Birazda alıştık canımız nereye isterse gitmeye. Konfor alanından çıkmakta istemiyoruz açıkçası.Eşimin ailesi her fırsatta torun istiyoruz baskısı yapar. Ailenin tek erkek çocuğu. Soyumuz devam etsin derdindeler. Ama biz çift olarak istemiyoruz tek taraflı değil. Hiç ailesinden destek görmedik tam tersi eşten beklenti içindeydiler. Kardeşi okuyor diye masraflarını onun karşılanmasını, özel ihtiyaclari olduğunda almasını, işini gücünü bırakıp kilometrecelerce mesafeden gidip onlara destek olmasını bencillik boyutunda hep talep ettiler. Eşim ailesine çok düşkün onların hic bir isteği, beklentisi ona fazla veya aşırı gelmiyor. Sen onlarin aile büyüğü değilsin, babası değilsin, tüm her sey senin sorumluluğunda değil. ( babası hayatta) Şimdi böyle yaparak beni kendilerinden itiyorlar. Gerçek ihtiyaç duydukları zaman bu kez benim içimden yapmak gelmeyecek diyorum. Ama tek kelime söyletmez. Kv nin gelini değil sanki rakibiyim. Benden daha fazla kimseyi sevemezsin modunda. Eşimi seviyorum onun hatırına çok kez duymazdan, görmezden geldim annesi ve kardeşinin bana karşı saygisizliklarini. Hep verici oldum. Çok şeyler yaşandı ama konuyu uzatmak istemiyorum. Artık onları görmeye tahammül edemez oldum. Aylardır aramıyorum. Bayramda memlekete gitmedim eşim yalnız gitti. Eşim onlara karşı yaptığım fedakarlığın ne kadar farkında bilmiyorum. Hiç ailesini kötülemem, yaptıklarımı yüzlemem, başına kakmam, onların hakkında iyi yada kötü yorum yapmam konularını geçirmem. Bu mesafeyi nasıl korumalıyım? Nasıl yönetmeliyim? Fazlasıyla herkese gösterdiğim ama karşılık bulamadığım saygıyı nasıl kazanmalıyım?