- 24 Şubat 2015
- 1.391
- 1.077
- 333
- 36
Selamun Aleykum Kızlar hata yapmamak için size durumu anlatım fikir almak istedim.... Şehrimde bulunan sürekli alışverişte bulunduğum bir kitapçı var. Öyle bir yer ki benim için içim rahat bir şekilde girip hem alışverişimi yapıp hem sohbet edeceğim bir ortam. Herkes de bana karşı saygı ve sevgiyle muhabbetli. Neyse konumuza geldiğim de çalışanlardan Şair lakaplı bir arkadaşım var yaşı benden 8 yaş büyük ben 25 o da 33 yaşında ...Ve muhabbetimiz uzun süreli olmakla beraber en azından bir 5 senesi var. Ama bu sohbetler sadece oraya gittiğimde yapılan hal hatır vb genel günlük sohbetler konuşuluyor. Ama ben hep onu kendime yakın bulmuşumdur baştan beri ve yanında mutlu huzurlu olabildiğim tek insan. Yani konuşma tek tük olsa da başlar da ben yine sohbet etmek için uğraşırdım ama saygınlığını hiç bozmazdı. Zorla belki konuşmuyordu ama kısa kesim belki gider diyordur içinden :) Ama ben kıymet bildiğim insanı bırakmam pek kötü bir huy ama bırakmam. Gel zaman git zaman ve yaşımda biraz ilerlemişken başka şeyler hissetmeye başladım ama bu aşk mıdır bilemem. Bunu bilmek de zor sanırım. Onun yanına gittiğimde kendimi huzurlu mutlu ve hani bi sebebi olmadan gülümsemeler vardır ya hep o var yüzümde hep gülüyorum. O zaten hep tebessüm eden bir insan onun enerjisi de bana geliyor sanırım diyorum. Yüzüne karşı da başka tarafa bakarken de ona gülüyorum ama mutluluk öyle dalgasına gülme değil mutluluğumdan o da anlıyor ne gülüyorsun diyor ama sebebi yok diyorum. Aşk kelimesini kullanmam zor ve ben bu hayatta platonik aşk çeken bir insan olarak suratım gittikçe asıldı. Bunun devamında sevgimi unutmak için başkalarına yakınlaşsam hep onlardan da yara aldım ve şuan kendimi bu konu da artık çok yalnız hissetmekteyim. Bir arayıştayım geçici bir his olma ihtimali olabilir duygusal bir insanım ve bunu karşıma naklediyorum çoğu zaman . Uzun süredir ben kimseye bu kadar gülmedim ve huzurlu hissetmedim. İnternetten telefondan mesaj yoluyla olsun yüzyüze olsun konuşuyoruz ama bu dediğim gibi o günler de yaşanan olaylarla ilgili .... Onunla ilgilendiğimi belli ederim ki düşünürüm de ne yapayım aşk da olmasa bi değer var ortada yapmadan edemiyorum. ara ara giderim ve uzun süre yanında kalırım ve hiç bir zaman git de demez ima da etmez yoğun zaten şu aralar bir boşluk bulsa hemen bir şeyler der. Müşteri olarak güzel kızlar geliyor elbet benden duymak için mi der bilemiyorum güzel kızlar filan diye yanımda gevezelik yapıyor sonra bende susacağım surat asıyorum oturuyorum aşağı farkediyor bunu ama anlık oluyor ondan sonra düzeliyor zaten. bir defasında da kitap gelmemiş kız numara alabilir miyim dedim bizim şair de benim mi dedi ben atladım aşağıdan kartvizitte alabilir dedim toparladı ondan sonra dedim ki kıza numara mı vereceksin bende bile numaran yok elin kızına mı vericen dedim sonra telefonlar verildi vs daha ne anlatayım yazışırken eğer bir şey dediysem her şeyde sebebini merak eder ama biz beyfendiye bir şey sorsak eğer cevaplamak istemese dolandır dolandır başka konuya geçer o yüzden bir duygusu var mı onu da bilemiyorum. Tamam eskiye nazaran daha iyi bir sohbetimiz var ve eskiye nazaran daha mutlu görüyorum ama o kadar. Kafam karışık nasıl bir yol çizmem gerekir bilemiyorum bi de ben artık bıktım duygularını anlamak için bir insanın üzerine gitmekten ve de üzüntüyle sonlandığı için pek şuan öyle bir bekleyiş yapmak istemiyorum aslında yani direk ima etsem diyorum ama kaybetmek de istemiyorum. Yıllardır ben ona ne abi dedim ne de ismiyle hitap ettim zor da kaldığım da isminin yanına bey eklerdim öyle söylerdim. Şuan sadece sabrediyorum ama nereye kadar ? Ne yapayım kızlar yaaaa