Duygularınıza nasıl hakim olabiliyorsunuz?


Ben ne zamandır yaşamıyordum aslında böyle bir problem. Saldırgan tavırlarla karşılaştığım zamanlarda oluyor çoğunlukla ya da kalbim çok kırılırsa. Ama işte bunu ailenden ya da arkadaşlarından birine yansıtmak başka, işyerine gelen veliye yansıtmak başka. :/ Zamanla daha iyi olurum umarım teşekkür ederim. :)


Ah ne güzel, sizin tavsiyeleriniz benim için çok kıymetli. Umarım ben de sizin konumunuza gelebilirim, daha 1-2 yıl oldu benim işin çok çok başındayım. Nohut yemeği gibi yavaş yavaş pişeceğim demek ki, ehehe. :) Benden de çokça sevgiler.
 
Yillar sonra bu konularda da tecrübe kazanmiş olacaksiniz tepkiniz bana tecrubesiz olmaktan kaynakli ve olabildigince doğal geldi.ilk zamanlar bende boyleydim sonra sonra degistim diyebilirim.Bakis acim degisti zamanla.Biri benle tartismaya geldiyse öncelikle iyice dinliyorum çünkü biliyorum ki o bisey anlatmaya calisiyor ve bir sorunu var.Sonra o kisiye sakin bir sekilde sanirim anlatmak istediginiz konu bu umarim doğru anlamisimdir gibi bir soru yöneltiyorum.Daha sonrasinda da soru sorarak devam ediyorum ve karsimdaki kisi benim anlamam icin biraz daha sakin ses tonuyla anlatmaya devam ediyor.Sonucta o kisi anlatirken cevap verirken ben aralara gerekli görduğüm sekilde cevaplar da vererek giriyorum.Haksizsa haksizligini hakliysa da hakliligini belirtiyorum.Bu sonuclara göre de bir çözüm getiriyorum.Bu arada bende öğretmenim ve veliler arada bir sorun cikariyolar bende böyle hallediyorum.Uzun yazdim umarim anlatabilmisimdir.Gecen bir velim okul koridorunda bana cocugumu senden alacagim diye sesini yükseltti bende cocugunu benden almak istiyorsan idareyle konusmalisin benle degil dedim ve gulumsedim arada böyle soru sormadan da cevap verdigim oluyor.Bu veli bir sure sonra daha sakin bir sekilde geldi ve hocam kusura bakma diyerek derdini anlatmaya basladi ve sorununu çözdük.boyle iste.
 

Çok güzel anlatmışsınız, teşekkür ederim. :) İşte dediğiniz gibi ilk yıllarım olunca afalladım bir de bağırma çağırmalara bir derece alıştım, herkesin çocuğu kıymetli tabi o yüzden anlayış göstermeye çalışıyorum. Ama kapıyı kırarcasına giren bir veliye henüz bağışıklık kazanamadım ehehe. Dediğiniz gibi ama zamanla, pratikle olacak şeyler. Bütün tavsiyelerinizi dikkate alacağım, tekrar teşekkür ederim. :)
 
Esim hep der sinir krizi gecirsende belli etmiyorsun diye bilmiyorum yapi meselesi galiba
 
Ben iş hayatında bastırabiliyorum duygularımı sadece. Ama sadece iş hayatında.
O da sıkıyosa bastırma:) Bizde iş kaybetme sebebi bile olabilir.

Normal hayatımda bastırma gereği duymuyorum. Duygularımızla varız zaten.
Ama onda da ağır şeyler yaşaya yaşaya etkilenme eşiğim yükseldi. Zor duygulanır oldum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…