öyle bir şeyki bu..yıllardır çalışan ve kariyeri yerinde olan biriyim, 1 ay önce kendime kafa izni vermek ve dinlenmek başka şeylere fırsat yaratmak için işyerimden ayrıldım..hemen yorumlar başladı, artık eve gelip evin temizliği yemeği hallolmalı, hergün gidilip gelinilmeli...vs..vs..doğru olabilir, yapılabilirde..
ama benim dünyam bu değil ki..
dünyalar o kadar küçükki, muhabbetler sınırlı, dedikodular belirli, hayatlar aynı,eltiler, kayınlar, görümceler,onun busu fazla benim şuyum eksik, o bunu aldı ben bunu aldım, o bulaşıkları yıkamadı bende oturdum, geldi, gelmedi, hizmet etti, etmedi.. vs..vs....
çalışmadığıma, işten ayrıldığıma bi tek bu yüzden çok üzüldüm..
boğulduğumu hissediyorum..
yorumlarını için çok teşekkür ederim..