Eksiklik Duygusu

Uzaktan yürüttüğüm 1 bucuk yıllık bir ilişki var. İnternette tanıştık ve 1 ay sonra görüşerek başladık. Mesafe uzak olduğu için uzun aralıklarla da olsa görüşmeye çalışıyoruz. İlk kez uzun ve ciddi bir ilişkim oldu. Daha öncesinde aldatılma, terkedilme gibi durumlar yaşadığım için şu an sevgilimin yeri bende çok farklı. Onu seviyorum ve beni sevdiğini biliyorum. Aşık değilim. Çünkü aşkın çok farklı insanın gözlerini kör eden bir duygu olduğunu düşünüyorum. Ama çok seviyorum, çok değer veriyorum ve bunu hissettiriyorum.

Lakin o, nasıl anlatsam yanyanayken çok içten davranır birlikte güleriz, onun yanından hiç ayrılmak istemem. Bana sevgiyle bakar. Ama bu kadar. Hani gözlerimin içine bakıp seni seviyorum demez, ben söyleyince söyler. Duygularını hissedemiyorum dediğimde ben de üzülüyorum ayrılırken veya seviyorum ama belli edemiyorum, yapım böyle içimde yaşıyorum diyo.

Gerçekten onu da anlamaya çalışıyorum ama çok sıkıldım. Belki sürekli yanyana olsak böyle hissetmezdim ama uzakken bir de sevgisini hissettiremiyorken çok zor. Arkadaşlarıma bakıyorum yıldönümleri, doğumgünleri, sürprizler, hediyeler bizdeyse asla böyle şeyler yok. Kıskanıyorum özeniyorum. Çünkü hiç o kadar ilgiye maruz kalmadım. Daha önce hiç bi erkek tarafından ilgi görmedim, ne bileyim kadınlar ilgiyi sever genelde, ben aşırı ilgiden sürekli romantiklikten hoşlanmam ama arada istiyorum, görüyorum etrafımda sürprizler, hediyeler, veya bunun gibi şeyler. Söyleyince ben böyleyim uzaktan ne yapabilirimki, sen de birşey yapmıyorsun mesela diyor. Ama ben ondan daha çok sevgimi hissettirdiğimi düşünüyorum, özlediğimi yanında olmak istediğimi söylüyorum. O bana arada böyle şeyler söylese bile mutlu olcam ama yok.. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ayrılmak da istemiyorum, zaten bu elle tutulur bi sebep değil sadece benim hislerim. Kıyaslama yapıyorum başka ilişkilerle. Ne önerirsiniz bana ne yapmalıyım sizce? Bu kadar takılmam gereken bi durum mu abartıyor muyum acaba?