Elimdekinin kıymetini mi bilmiyorum ?

15 yılın öncesi de var .. lisede tanıdım 17 yaşımda baktık anlaşıyoruz Üni bitti hemen evlendik öyle düüşünecek kafa da değildim maalesef o zaman hersey tozpembe idi :)
Sadece ailesi boşanmış , iyi baba olur diyecdüşünmüştüm ama görmediği birseyi veremiyor . Evet babalık yapıyor ama bencil de mesela önce kendi geliyor ..

cinsel uyum bambaşka bişey sanırım
içi çekmek . Arkadaşlarımdan biliyorum eve kadar dayanamayıp arabada yapan ,
Evinde sekszarları olan ,
Akşam yapıp sabah bi daha yapan

Bizde yok bizde en ateslı dönemimizde bile haftada 10 günde 1 idi .
Birgünde ikinci olmazdı . Haftada 2 olmazdı .

Sonrada bitti . Ama artık şimdi gelse bile içim çekmiyor . Yazmadığım çok şey var aslında
Artık sadece ev arkadaşlığı , günlük konuşmalar .

Çocuklarım mutlu huzurlu evet , ama bazen soruyorum özlemedin mi diye çalışıyor gibi geliyor diyor o kdr yalnız bıraktı bizi .
Kedileri özledim diyor veya baba yerine ..
Ama hastalandıktan sonra biraz ilgileniyor artık
Sanırım farkına vardı o da . Zaman geçirmeye çalışıyor .

Ama mutlular ya huzurlular bakınca kavga yok ses yükseltme yok bi evde , her istedikleri oluyor , akşamları sarılarak film izliyorlar
Bein öyle görünce hiç adım atamıyorum .

Yorumunuz için çok teşekkür ederim bu kdr dayandım sanırım biraz daha dayanabilirim .
 

Yaşadıklarınıza benzer şeyler yaşayan bir yakınım var, sizinle aynı sebeplerle ayrıldı eşinden, bir evladı var. Ama sonra düşündüğü gibi olmadı. Şimdilerde çok pişman, maddi bir sıkıntısı yok durumu hayli iyi ama kızı evlendi ve kendisi artık 55 yaşında 40 yaşındaydı boşandığında , boşandıktan sonra karşıma çıkanlardan çok incindim ya paraya ya çevreme geldiler evlenemedim diyor. Eşimi özlüyorum en azından akşam eve bir gelen vardı, bir sofra kuruluyordu şimdi yalnızlık çok zor diye yakınıyor. Boşandıktan sonra düşündüğü gibi olmadı hiç bir şey böyle örneklerde var, çok iyi düşünün en azından ilişkinizi biraz hareketlendirmek için gayret edin, boşanmak en son çare olsun
 
Çok teşekkür ederim gerçek yorumlara yaşanmış hayat yorumlarıma çok ihtiyacım var .
 
Bence hayata nerden baktığınızla ilgili bi şey. Örneğin eşinizle ayrılsanız neler olur bi düşünmeniz gerek. Örnek veriyorum normalde çalışmanız gerekmiyorsa , boşanınca çalışmanız hep gerekecek mi ? Siz hep çalışmaya ve çocuklarla ilgilenmeye hazır mısınız. yani ben bu adamı o kadar istemiyorum ki, konforumden ödün veriririm diyecek modda mısınız. Eğer değilseniz rahatınızı da seçiyor olabilirsiniz.
Boşanmadığınız da mutsuz bi kadınken çocuklara yansıyan şeyler var mı ?
Boşanırsanız çocuklar etkilenir mi ? Her şeyi düşünmeniz gerek.

Ama şu var , belki ilerde zaman geçer sevdiğiniz bir adamla evlenirsiniz. Belki iyi ki bu kararı aldım dersiniz. Çünkü evlilik zor tarafları olan bi şey bile olsa eşinizi sevmek , elini tutarken mutlu olmak, ona dokununca içinizin ısınması, değer vermek değer görmek bunlar o kadar güzel ve anlamlı şeyler ki. hani sevdiğin kişiyle tartışmak bile kıymetli. sanki sizin tartışmaya bile haliniz isteğiniz yok gibi. dilerim sizin için daha güzel olur her şey. ama dünyaya bir kere geliyoruz, eş sevgisi bambaşka bi şey.
 
eğer boşandıktan sonra tekrar evlenmeyi düşünmüyorsanız, eşiniz size kötü davranmıyorsa, siz cinsellik istemediğiniz halde sizi buna zorlamıyorsa ve siz de cinsel bir açlık hissedip sadakat yükümlülüğü sebebiyle bundan mahrum kalmıyorsanız ben boşanmayın derim.

yani evde geçim iyi, kavga dövüş yok, hem sizin hem çocukların maddi imkanları güzel, çocuklar anne babayı bir arada görüyor ama yine de herkes kendi halinde. boşansanız hayatınızda ne değişecek bir düşünün. evlenir misiniz tekrar?

insan tabi o kadar yıl birliktelikten sonra öyle tutkulu, coşkulu sevmiyor birbirini, heyecan kalmıyor, ee sona mı geldik diye düşünebiliyor ama farklı bir bağ ile bağlanmış oluyoruz. şartlarınızı, istek ve ihtiyaçlarınızı bilemiyorum o yüzden bir şey de diyemiyorum pek ama boşanmanın artı ve eksilerini; evliliğin sizden aldıklarını ve size kattıklarını yazarak bir düşünün. sonuçta boşanmayı daha mantıklı, huzurlu bulursanız da eşinizin hastalığı için onunla kalmayın.
 
Hasta bir eşi bırakmak doğru değil, ölümcül bir hastalık mı bu?başkasına mı ilgi duyuyorsunuz acaba?
 
Size diyebileceğim tek cümle çocuklarınız için yaşamıyorsunuz bu hayatı. 10 aylık bir oğlum var. Yani anne olmayan anlamaz diyeceklere söylüyorum. Anneyim ama hayatım sadece çocuklar değil. Çocuklar ve ben.

Benimde benzer bir annem var. Ne kadar zor biliyorum. Ölçüp biçmeniz lazım ve bence terapiye gidin. Birşey kaybetmezsiniz.
 
Aşık mıydınız 15 yıl önce?
 
Herşeyi düşünüyorum çocuklar etkilenir çünkü şehir değiştirecek , burada hiç değilse babasına bırakıp yürüyüş yapıyorum orada sürekli ailem didiekler gibi duruyor .

Eşim seviyor sevmiyor diyemem ama benden ona karşı bişey yok ,

Başkası olur mu bundan sonra bilemiyorum çünkü em iyisi diye evlendim bu hale geldik , onla da böyle şeyleri yaşayabilirim ..

Derdim bu saaaten sonra da evlilik değil zaten .
Derdim ne bende bilemiyorum bazen
 
Kadın olduğumu unuttum
 
Evet bu zamana kadar ben hep başkaları için yaşadık artık ben demek istiyorum ama onu bile diyemiyorum
 
Bence Türkiye şartlarında boşanıp hem çocuklarla hayatınızı idame ettirip hem yeni heyecanlara atılmanız çok zor. Gerçekçi olmak gerekirse aileniz ve ergen çocuklarınız engel olacak zaten. Siz herkese her şeye rest çekebilecek misiniz, ya da karşınıza buna değen biri çıkacak mı ? Tetapi alıp sorunları çözemez misiniz, arada çocukları bırakıp başbaşa tatile, gezmeye vs cıkamaz mısınız bir şeyler canlanabilir belki.
 
Bence iletişim kurmalısınız eşinizle. Aklınızdan geçenleri hislerinizi ve beklentilerinizi ifade etmelisiniz. Bir de saçma gelebilir ama çok zorlanıyorsanız başta mış gibi yaparak beyninizi ve hislerinizi yönlendirebilirsiniz. Çünkü anladığım kadarıyla eşiniz tamamen ilgisini kaybetmiş ya da güvensizlik adına herhangi bir hareket yapmış değil. Sadece heyecanınızı kaybetmiş rutine binmişsiniz. Erkekler genelde içinde yaşar çoğu şeyi belki size ifade etmediği sıkıntılar yaşıyor o da. Çocuklarla ilgisiz olması bence sorun burda siz yalnız kalmışsınız o konuda. Ama maddi olarak elinden geleni yapmış diye düşünebilirsiniz. Bence ortada elle tutulur büyük (cinsellik hariç o da çözülebilir geldi bana) bir şey yokken çözüm odaklı ilerlemek size yardımcı olabilir.
 
Ben boşanmaya cesaret edemem, boşandınız diyelim başka evlilik yapacak mısınız? Yaptınız diyelim sonsuza kadar mutluluk garantili evlilik var mı?
Haa evlenmem sorumluluk almadan bekar hayatı yaşarım deseniz bi yaştan sonra oda zor bence.
Hayatınıza kimseyi almadan çocuklara adarım kendimi diyorsanız da şimdi yaptığınız şey bu zaten adadığınız için bunca yıl evliliği sürdürmüş olmalısınız.
Benim düşüncem böyle yaa ben boşanmaya cesaret edemem hem üşenirim boşan evi ayır başka bi düzen kur çok zor gelir bana.
 
Hepinize çok teşekkür ederim her birinize yorum yazmamadım ruhum her daraldıgında gelip okuyup gittim .. sanırım depresyona girdim ben ama ışık oluyor ağlaya ağlaya okuyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Eşimin sorununu çözdüm..
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
8K
Pardonbakarmisiniz
P
  • Kilitli
Yolun sonu.. boşanma kararım.
Yorumlar
15
Görüntüleme
3K
life without anxiety
Kaynım
6 7 8
Yorumlar
157
Görüntüleme
8K
Thallosofili
B
Boşanma aşaması ve ilişkiyi kurtaramamak
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
5K
ranaaaaaaa
R
Z
çok uzunca iç dökme, her şeyden biraz
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
5K
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…