Burasi da kadinlar kulubumu cocuklar kulubumu sasirdim artik.
Her gun bu tarz konular.
15 / 16 yasindayim
Cirkinim soyleyim boyleyim.
Hayir yani biz ne yapabiliriz
Sen kendini sevmiyorken
Kimse seni sevmez tabiki !!!
Burasi da kadinlar kulubumu cocuklar kulubumu sasirdim artik.
Her gun bu tarz konular.
15 / 16 yasindayim
Cirkinim soyleyim boyleyim.
Hayir yani biz ne yapabiliriz
Sen kendini sevmiyorken
Kimse seni sevmez tabiki !!!
Bende yasadim biliyorum o duygulari gercekten cok kotu bisey oyuzden artik cokguzel arkadaslar edinmiyorum :)merhaba kızlar, sizinle bir derdimi paylaşmak istiyorum. 16 yaşındayım. özellikle ergenliğe girdiğimden beri kendi yüzümle, görünüşümle hiç barışık olamadım.bunu önceleri çok sorun haline getirmiyordum ama en yakın arkadaşımın büyüdükçe çok etkileyici bir görünüşe bürünmesi bu tip meselesini takıntı haline getirmeme sebep oldu. onunla her zaman birlikteyiz. bir ortama giriyoruz herkesin ama herkesin gözü onun üstünde oluyor. siz yanında eriyip yok oluyorsunuz. ben zaten kendimi beğenmezken yoldan geçen herkesin bakışlarının hep onun üzerinde olduğunu görmek inanın artık sinirlerimi bozuyor. Abartmıyorum yolda yaşlı bir kadın bi keresinde durdurup ne güzel bir kızsın sen öyle demişti ona. benim kendi çevremden erkek arkadaşlarım onu yanımda gördüler mi bana daha sonra gelip , o kızı bana ayarlasana sevgilisi var mı falan diye soruyorlar.o kız ne güzelmiş öle deyip duruyorlar. herkes onun gözlerinin içine bakarak konuşuyor. fotoğraf çekiliyoruz o adriana lima ben de üfürükten bi hayranıymışım gibi çıkıyorum. lütfen kendinizi benim yerime koymaya çalışın. 16 yaşında genç bir kızım. beğenilmeye en çok önem verilen dönemdeyim. hep güzel bir gençlik aşkım, bir erkek arkadaşım olsun istiyorum ama hiç kimseden ne bir iltifat ne bir teklif ne de küçücük bir flört. flörtü geçtim normal erkek arkadaşım bile yok. kız arkadaşıma ise gırla beğeni, gırla iltifat, gırla ilanı aşk. artık kendimi iyice çirkin, gereksiz biri olarak hissediyorum. hep arka planda kalmaktan onun gölgesinde kalmaktan hep fark edilmeyen olmaktan sıkıldım. keşke diyorum ben de onun gibi olsaydım herkes bana öyle hayranlıkla baksaydı. normal sıradan bir erkek arkadaşla konuşuyorum muhabbet uzun sürmüyor kesiliyor kendi içimden diyorum ki şimdi zeynep olsaydı burda o erkek konuşmayı devam ettirmek için bin bir takla atardı ki onun karşısında erkekler öyle zaten. gitgide takıntı haline gelmeye başladı bu durum. kendimden iyice soğumaya başladım.
arkadaşım gibi olan bir teyzem var ona da anlattım bunları. onunla çok takılma başka arkadaşlar bul kendine falan dedi. ama her ne kadar kıskançlık boyutu gitgide artsa da çok sevdiğim bir arkadaşım.çok ama çok iyi biri. yıllardan beri her şeyimi paylaştığım dostum. hem onunla görüşmeye ara verirsem ona haksızlık etmiş olmaz mıyım.? öte yandan sırf onun güzelliğine katlanamadığım için arkamı dönmem beni iyice zavallı bir duruma sokmaz mı.? hem başka da arkadaşım yok. çok girişken biri de değilim zor arkadaşlıklar kuruyorum.
çok fazla uzattım. kusura bakmayın. forumda buna benzer durumda olanlar varsa onlarla konuşmayı çok isterim. ve diğer arkadaşlarımın da yardımcı olmasını.
teşekkür ederim.
Herkesin kendine has güzelliği vardır bunu unutma
Kiminin gülüşü çekici kılar,
kiminin konuşması,
kiminin fiziği,
kiminin saçı,
kiminin duruşu,
kiminin bakışları vs vs...
Kendine haksızlık etme mutlaka sende güzelsindir ve farkında değilsindir
İnsanın kendinin farkında olması kadar güzel birşey yok.
tertemiz,en güzel yaşında çağında genç kızsın sevgili begeni o bu şu önemli sırada olmasın
sevgili,flört vs marifet değil ablacım..Herşey vaktiyle olacaktır zaten.
Eğitimin herşeyden önemli olsun,gerisi zaten bir şekilde yaşanacak şeyler..
O arkadaşınıda çok fazla büyütme gözünde devleştirme
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?