- 24 Nisan 2015
- 6.952
- 7.144
- 398
tatil döneminde sizinle vakit geçirdi ise ister istemez size daha çok bağlanmıştır sabah gitmek istememe nedeni sadece bu bence, gün içinde oyun yemek vs orada kendini meşgul edecek şeyler bulduğundan siz aklına bile gelmiyorsunuzdur ve akşamda gelmek istememe nedeni bu yani size ceza vermek kesinlikle değil eğlendiği ortamı bırakmak istememesi...
konuşma kısmında bende korkmuş olabileceğini düşünüyorum ama bu demek değil ki bakıcınız ona bağırdı ters bir harekette bulundu bazen ufacık bir görüntü ya da ses bile çocukları korkutabiliyor ama siz yinede takipte kalın...
birde çocuk bakımı ve çalışıp çalışmama kısmına bir yorum yapmak istiyorum.. bence her kadın kendi ayakları üstünde durmalı helekı aılesı yıllarca okusun etsın dıye mucadele veren kadınların bu bence aılelerıne karsı da borcudur yoksa ev hanımı olacaksan ne dıye o kadar emek o kadar para harcansın kı ????
hastalık olur, bakacak kımsen olmaz, siz kendiniz çalışma hayatına gerek duymazsınız maddi kaygınız yada bu yonde bir isteğiniz yoktur çalışmazsınız tercih sizindir..
ama çalışarak geçirdiğiniz zaman size her anlamda artı olarak dönüyorsa çalışmaya devam etmelisiniz..
yani şartlarınızda çalışmanızı gerektiriyorsa kendinizi suçlamayın ve vicdan yapmayın asla...
bende çalışan bir anneyim kızım 3,5 aylıktı işe geri döndüm, hem annelik hem ev işi hem işteki sorumluluklar hepsi bir arada zor olmuyor diyemem ama çalışmak hem bulunduğum maddi koşullardan ötürü bir zorunluluk hemde benim için olmazsa olmaz bir durum çünkü ben kendi kazandığımı harcamayı seven kimseye bu konuda bağlı olmayı sevmeyen biriyim..
birde size tavsiyem mümkünatı varsa arada çocuğunuzu oyun gruplarına götürün, seneyede bakıcı yerıne krese gonderın daha cok sosyallesır ve daha cok sey ogrenır.
konuşma kısmında bende korkmuş olabileceğini düşünüyorum ama bu demek değil ki bakıcınız ona bağırdı ters bir harekette bulundu bazen ufacık bir görüntü ya da ses bile çocukları korkutabiliyor ama siz yinede takipte kalın...
birde çocuk bakımı ve çalışıp çalışmama kısmına bir yorum yapmak istiyorum.. bence her kadın kendi ayakları üstünde durmalı helekı aılesı yıllarca okusun etsın dıye mucadele veren kadınların bu bence aılelerıne karsı da borcudur yoksa ev hanımı olacaksan ne dıye o kadar emek o kadar para harcansın kı ????
hastalık olur, bakacak kımsen olmaz, siz kendiniz çalışma hayatına gerek duymazsınız maddi kaygınız yada bu yonde bir isteğiniz yoktur çalışmazsınız tercih sizindir..
ama çalışarak geçirdiğiniz zaman size her anlamda artı olarak dönüyorsa çalışmaya devam etmelisiniz..
yani şartlarınızda çalışmanızı gerektiriyorsa kendinizi suçlamayın ve vicdan yapmayın asla...
bende çalışan bir anneyim kızım 3,5 aylıktı işe geri döndüm, hem annelik hem ev işi hem işteki sorumluluklar hepsi bir arada zor olmuyor diyemem ama çalışmak hem bulunduğum maddi koşullardan ötürü bir zorunluluk hemde benim için olmazsa olmaz bir durum çünkü ben kendi kazandığımı harcamayı seven kimseye bu konuda bağlı olmayı sevmeyen biriyim..
birde size tavsiyem mümkünatı varsa arada çocuğunuzu oyun gruplarına götürün, seneyede bakıcı yerıne krese gonderın daha cok sosyallesır ve daha cok sey ogrenır.