Arkadaşlar Merhaba,
Ben de size umut vermek için kendi hikayemi paylaşmak istedim. 3 yıllık evliyim, 36 yaşındayım ve 15 yıldır endometriozisimle birlikte yaşıyordum. 3kez tüp bebek bir kez de dondurulmuş embriyolarımla denedim hepsinde sonuç malasef negatifti. en son geçen yıl ağustos ayında denedim ve her seferinde çok umutlu olmama rağmen sonuç yine hüsrandı. Ruh sağlığım inanılmaz bozuldu. Umutsuz, karamsar ve çaresiz hissediyordum kendimi. Eylül'de yüzmeye başladım, kışın da yogaya başladım. Yoga hem bedenimdeki gerginliği azalltı hem güçlendirdi hem de bedenim güçlendikçe ruhen kendimi güçlü hissetmeye başladım. Ocak ayında ameliyat oldum ve kistimi aldırdım. Doktor ilk 6 ayın en şanslı dönemim olduğunu söyledi. Her ay bir umutla güzel haber almaya odaklandım, her ay da hüsranla sonuçlandı. Kafayı fena takmıştım, sürekli düşünüyordum...Bu böyle gitmez, neden bu kadar bu konuya takıntılıyım, neden akışına bırakıyorum diye kendi kendime düşünmekten yorulduğum için psikologa gittim ve terapiye başladım. İşte terapiye başladığım nisan ayı, aksatmadan yogaya gittiğim ve bedenimi gevşetmeye çalıştığım nisan ayı...hamile kalmışım..Mayıs ayında öğrendim, hepiniz için dua edirum...allah hepimizin kucağına sağlıklı bebeklerimizi almayı nasi etsin...Siz de bu süreçte hem bedenininizi hem de ruhunuzu gevşetmenin yolarını arayın.Size ne iyi geliyorsa onu yapın. Düşünmemek elde değil, ama "ben çocuksuz da yaşayabilirim, olmaması hayatın sonu değil" diye kendime kabul ettirdiğim ay hamile kaldım...Hepinize bol şans..