Selamünaleyküm Dağ çiçeği arkadaşım..Bir kaç sefer takip etdim bu bölümü bana da hitap ediyor diye ama cevap yazmadım...Şimdi yazınızı okuyunca üzüldüm durumunuzu anlıyabiliyorum her anne gibi..Allah yardımcınız olsun,evladımızada inşaallah..
Onların üzüntüsü,sıkıntısı bizleri yiyip bitiriyor gerçekden..Mutluluklarıda bir o kadar yüzümüzü güldürüyor..Benim de ellerinizden öper üç yavrum var.Kızlarım 1993 ve 1996 dğmlu.Oğlum 2000 dğmlu teyzesi..Tam bir ergen annesiyim değilmi?.Kızlarla ergenliği bitirmeden oğluşum girecek peşlerine.. Benim büyük meleğim iki yıl önce liseye istediği bir okulda başladı,fakat orta okuldan anlaşamadığı iki üç kız arkadaşıda kaydını o okula aldırınca ,huzursuzlukları anlamaya başladım ben.Benim yavrum nası diyim öyle okulda yaşadığı herşeyi anlatmaz içinde yaşar ,sivilceleri patlak verirdi..Bu bir sene boyu devam etdi..İkinci yıl,servisle gidip geldiği halde yolun uzaklığını bahane edip okulunu değiştirmek istediğini söyledi..Geçen yıl başka bir özel okula aldırdık kaydını ,rabbime çok şükür iki yıldır şimdi çok mutlu memnun.. Arkadaşlarıda etrafında hanım hanımcık kızlar ,ahlaklı.
Diyeceğim o ki..Bizim için dönem ortası olabilir ama onlar için hergün her saat her saniye istemediği kişilerle bir ortamda bulunmak hiçde kolay değil doğrusu..Bizler bile gergin olduğumuz ortamda bulunmak dan kaçınmıyormuyuz yeri geldiğinde bahaneler üreterek..
Yavrum benim kimbilir ne kadar sıkıntıda..inanın çok üzüldüm,duacıyım inşaallah rabbim ferah kapıları açsın yarabbim...:teselli: