canım ben suan 5 yıllık evlıyım ....
bızde nısanlıyken esımın aılesının halını görünce baktım yapamıycam düğüne bır haftadan az zaman kalmıstı....
kayınvalıdelerın yanında benı bır ağlama krizi tuttu....
annem esıme hadı boemı al dışarıda bır gezınınde kafası dagılsın dedı....
bız esımle dışarıya çıktık.o güne kadar aılesının garıp hareketlerınden benı ıstemedıklerını farkedıyordum ama esıme her sorduğumda bana yanılıyorsun onlar yapı olarak cok cana yakın degıllerdır dıyodu...
ama o gun artık kesın kararımı verdım ve yüzügümu gözyaşları içerisinde çıkarıp eline verdim.
ben sana ailenden vazgeç dıyemem ama bende böyle bır aileyle yapamam....
senı cok sevıyorum ama bu durumun bızı mutsuz edecegeınden emınım ,mantıklı davranmak zorundayım dedım...
esım ayaklarıma kapandı ve arabasındaki kuranı çıkarıp el bastı,yemınedıyorum senı onların bulunduğu sehıre getırmeyecegım dedı....
zaten ozaman ıkımızde farklı aılesınden farklı bır ilde görev yapıyoduk....
sımdı ne oldu bılıyomusun....
evet bız benım aılemın bulunduğu ılde görev yapıyoruz ama ellerı ordan buraya kadar uzanıyo....
2 haftada bır de buradalar....
suanda 5 yıllık evlıyım,cekmedıgım kalmadı...
esımın cektıklerını ıse anlatsam roman olur...
yınede asla uzaklaşmaz ve hatta bızım evlılıgımızın tum kavgalarında aılesının ımzası vardır....
hatta bende konu açtım bır hafta once bende aılesı ve esımın basıretsızlıgı yüzünden cıddı bır travma yasadım....
senın anlıycagın,uzak dur...
sevgıde ask da bır yere kadar..aılesıne bukadar değer veren adamla ısın daha zor olur...
yol ver gıtsın zaten bu kafayla gıderse o adam evlenemez....