aslında erkekler o kadar zor varlıklar değiller :)) aksine bi gülüşe bi bakışa kanabilicek kadar saftırlar tabi bence..
ama birini elinin altında gördüğünde vah o kızın haline hemen bi sahiplenme duygusu geliştirip bu kız benim bana ait
ee seviyoda neden beni bıraksın ne kdar kötü davransamda ilgilenmesemde hep bi umutla yaklaşıcak bana diye düşünüyolar
bilmiyolar ki zamanı gelince onun totosunu kaldıran kızın aniden çekip gidince aynı şiddetle yere inebileceğini düşünmüyolar..
ben bi çocukla konuşmuştum sevgilimden ayrılınca sadece konuştum görüşmedim bile ilk zamanlar ilgileniyodum
ona dair bişiler kafamda tasarlamaya başlamıştım baktım bi gün mesaj attım cevap vermedi ikinciye atmadım direk aradım meşgule attı.
bende uyuyo muydun dedim ne var uyandırdın? dedi günaydın demek istemiştim bi daha atmam dedim atma. dedi sonra sen sağ ben selamet durumu oldu bende

bi daha ne aradım ne sordum o mesaj attı aradı açmadım sonrasında dayanamadı kalktı yaşadığı yerden yanıma geldi
görüşelim dedi gitmedim ve bana dediği şey ben senin benim elimin altında olduğunu sanıyodum birden gtmen beni çok şaşırttı kafama dank etti
ne aradım ne sordum umrumda mı hayırr


biz kadınlar duygularımızın işlediği bi erkeğe istesekte mantıksal yaklaşamıyoruz.. sevmediğimiz birilerinin neden hep peşimizde olduğu aşikar



erkekler somurtkan herşeyden şikayet eden kadınları sevmezler, sebep kendileri bile olsa bazen sallamayın ya bırakın ne halleri varsa görsünler.
tabi kısa süreliğine bırakın..
