yaşadıklarımız kolay şeyler değil. Birbirimizi suçlamakla elimize hiçbir şey geçmiyor. Ben de eşimi çok suçladım. Eşim bana karnım çıkmadığı için hep takılıyordu. Sen doğuramayacaksın bu çocuğu diyordu. Ben bebeğimi haziranın ilk haftasında doğuracaktım. Ben maçlara bakacağım diyordu. Şimdi maçlar başladı keyifle seyrediyorsun muradına erdin mi diyorum. Sen olumsuz düşündün onun için bebeğimizi kaybettik diyorum. Hep güçlü duruyor beni teselli ediyordu kan pıhtılaşmasında morali çok bozuldu sen nasıl vurulaksın o kadar iğneyi diyor. Günlerdir midesi ağrıyor iştahı azaldı. Gereksiz yere üzdüğümü anladım artık elimden geldiğince söylememeye çalışıyorum. Eşim bana bu bebeği en senin kadar ben de istiyordum unutma dedi. Yanlış yaptığımı anladım.