hatta kıskanıyorum pek çok kişiyi
Özlemimsin canım Allah bu günlerde sabrını gani gani arttırsın. İnşallah yarın doktor randevun çok güzel geçer de sana biraz moral olur. Bizi habersiz bırakma gelince hemen yaz olur mu. Bakalım minnoş kız mıymış, erkek miymiş?
özlemimsin emini çok zor bi gün olmuştur senin için ama en azından sabredecek bi sebebin var meleğinin kardeşi seninle inşallah ömür boyuda senle olacak yarın cinsiyetinide öğrenecek hayırlı sağlıklı bi bebek olsun inşallah
Bunu bizlerle paylaştığın için teşekkürler. Hayatın bizler için ne getireceği hiç belli değil işte. Ama biz hemen umutsuzluğa kapılıyoruz. İnşallah gelecek günler bizlere güzelllllllllllikler getirir.Yani tabiki insan ister istemez imreniyor, çok kolay sahip olan insanlar var. Ben çok sıkıntılar çektim ama hala kucağım boş. Geleceğin daha ne göstereceğinde belli değil ama hayatın ne getireceği de belli olmaz bu gün imrenerek baktığın insanlar yarın aynı şeyleri senin için hissedebilir. Ümidimizi kaybetmemek gerekir.
Biz üç bayan geçen sene Mayıs ayında tüp bebek transferi yaptırdık. Üçümüzden ikimiz ben ve bir arkadaş hamile kaldık. Diğerinin bebeği tutmadı. Kan testi yaptırdığımızda O arkadaşımız bize çok imrenmişti. Belki bizde kendimizi şanslı saymıştık ilkinde tuttu diye. Aradan zaman geçti ben ikiz bebeğe sahip olduğumu arkadaşın üçüz bebekleri olduğunu öğrendik.İlk üç ay dolucaktı ki arkaşın üçüz bebeklerini doktor iki ye indirmek istedi. Redüksiyon işlemi yapıldı o işlemin 3. günü arkaşaımız üçüz bebeklerini kaybetti. Çok üzüldük o daha fazla üzüldü. Ben tabi o zamanlar bir evlat kaybetmenin acısını yaşamıştım nasıl üzüldüğünü anlayamadım. Aradan 3,5 ay daha geçti 6,5 aylık hamile iken ben ikizlerime erken doğum yaptım. Birini doğumda kaybettim, yaşayan bebeğimin sağlık durumu mechuldu. Hastaneden çıkalı 3 gün olmuştu ki 1. tüp bebek denemesi başarısız olan arkadaş telefonla beni aradı ve hamile olduğunu söyledi çok sevindim, kendi durumumu anlattım beni üzemek istediği için fazla konuşmadı. Arasıra haberleşiyoruz. Öğrendimki 30. hafta üçüz bebek dünyaya getirmiş üçününde sağlık durumu iyiymiş.
Yola çıktığımızda biz onun için üzülmüştük ama yolun sonunda asıl üzülen biz olduk.Şimdi diğer arkadaşında benimde bebeğimiz yok. Nasip kısmet. Allah hayırlısını versin. Kaybettiğimiz yavrularımızın kardeşlerini sevmeyi büyütmeyi nasip etsin inşallah.
Keşke daha önce söyleseydin ya anne yüreği tabi ki dayanamaz. Bak hala inanamamış. Mide bulantılarını soruyor sana kıyamıyor. Sen evladını düşünüyorsun o da seni düşünüyor annelik böyle bir şey demek ki...bide ben annemle konuştum size anlatmıştım kızıma hamileyken dayımın kızıda hamileydi 5 aylık sonlandırmak zorunda kaldı si<e tekrar hamile demiştim ama çocuğu sanırım yine sakatmış yengem ona çok üzülüyomuş annemle konuşmuşlar annemde bana çok üzülüyomuş dayımın kızına sölemiştim hamile olduğumu ara halama söyle kadın çok üzülüyo senin için sölemezsen ben sölerim dedi bende doktordan çıkınca annemin yanına gittim söledim annem ağladı ben saha senin çocuğun olmaz sanıyodum dedi kızdı bana söylemediğim için bende dedim sen herkeze anlatıyosun söz verdi sölemiycem dedi ultrason kağıdını falan gösterdim ikibuçuk aylık dedim miden bulanıyomu dedi kızımda 5 ay çekmiştim yok dedim diyoki kesin hamilemisin belkide yoktur kadın resmen şok oldu ama sölemediğime pişman oldum çok üzülüyomuş benim için belli etmiyomuş
Bir melek annesi olarak ceynur hoşgeldin. Allahım hepimize güc ve sabır versin
Canım seni tebrik ediyorum. Bu kadar kısa sürede böyle düşünebiliyorsun. İnşallah ben de kendimi toplarım da sizlere moral veririm. Ben hamileliğimde çok pozitiftim sonuç böyle olunca yıkıldım. Şimdi kendimi iyiye mi kötüye mi hazırlayayım bilemedim. O kadar iyi düşündüm böyle oldu diyorum. Belki baştan kötüye hazırlanırsam üzüntüm daha az olur. Ben hep aynı olayı yaşamayacağım diye düşünüyordum. Dr ilaç tedavisine rağmen sağlıklı bir bebeği garanti edemeyiz deyince alt üst oldum.
Aslında ben de sadece konuşuyorum galiba yani uygulamada %100 başarılımıyım değilim tabi o kadar pozitif de değilim sadece olmaya çalışıyorum. 'Ses var görüntü yok' da diyebilirim . İnan gelecek beni de korkutuyor hem de çok ... Başıma gelenden sonra her şeye kaderci yaklaşmaya başladım ne yazılıysa onu yaşıyoruz diye düşünüyorum yani bazı durumlarda ne kadar çabalasak da elimizden bir şey gelmiyor.Hiç bir şeyin garantisi yok. O yüzden her şeyi akışına bırakmak gerekiyor diye düşünmeye zorluyorum kendimi.28 Mavi Canım en azından sorunun belli oldu ve sorunun ortadan kalkması için elinden geleni de fazlasıyla da yapıyorsun. Doktorlar tabi ki öyle diyecek küçük te olsa kötü ihtimali malesef hatırlatıyorlar. Ben de bebeğim öldükten sonra kontrole gittiğimde tekrar yaşar mıyım diye sormuştum, doktorum hiçbir şeyin garantisi yok demişti, senin gibi alt üst olmuştum.
Canım başın sağolsun bende 35 haftalıkken kaybettim oğlumu karnımda kalbi dumuş Rabbim güç kuvvet bol sabır versin aynı acıyo yaşatmasın Rabbim bizlere inşallah
Amin inşallah hepimize , teşekkürler ben de oğlumu kaybettim kesin bir sebebi yok benimkinin
PREMETE Bebeğinin kalp atışlarını inşallah duyarsınız canım. Bu seni biraz rahatlatacaktır. Drun kim?
benimde 32 haftalık karnım da ölmüştü henüz 48 gün oldu. Ama kendimi tabiki kötü hissediyorm. Birde bende yaş sitresi başladı. Yaşım geçiyor nezaman hamile kalıcam doğuracam diye kafamı hep meşkul ediyor bunlar sizde yaşıyormusunuz.
Kader arkadaşlarım, epeydir yazamadım, yazdıklarınızı okuyamadım. Ben bebeğimi kaybedeli tam 107 gün oldu, benim ayakta durmamı sağlayan buradaki dostlarımdır, hep söylüyorum. Hiçbirinizi şahsen tanımıyorum ama bana en yakınımdan daha yakın oldunuz, çünkü aynı acıları yaşayanlarız, aynı yangına başeğenleriz. Ama iyi oldum sandım, okudukça ağlıyorum dedim, mola vermem lazım sandım... Meğer beni iyi eden burasıymış...Bilemedim... Ta ki 3 ay sonra kontrol diyen doktoruma gidene kadar... Binayı gördüm, dağıldım... Koridoru gördüm, yaşadıklarımı hatırladım, dağıldım... 3 ay sonra tekrar tedaviye başlarız diyen doktorum en erken 2 ay daha, psikolojini pek beğenmedim dedi... Ağla, ağla, ağla... Kaç gündür helak oldum... Biliyorum... Kendime yapıyorum... Önümdeki tedavi günleri için sağlam durmam lazım, ama doktorum, önümüzdeki zorlu bir süreç, hiçbirşeyin garantisi yok, belki 8, belki 16. haftada yine bebeği kaybedebiliriz dedi... Düşünüyorum, düşünüyorum, bulamıyorum, öyle bir şey olursa nasıl ayakta kalırım diye... Premetecim, sen aklıma geliyorsun sık sık... İki defaya nasıl dayanabildin benim güçlü, kader arkadaşım...
premete gerçekten bizlerin bu şekilde düşünmeye sevkedecek fikirlere ihtiyacımız var. Fakat anlamadığım bişey var benim dokotorumda tıkı sizinkiler gibi psikolojik olarak hazıl olman gerek dedi. Fakat bize şu anda en iyi gelecek şey yeni bir hamilelik karnımda oğlumun kardeşinin olduğunu bilmek beni daha güçlü yapacak gibi geliyor. Başkalarının karnına veya çocuğuna bakmak sadece içimi yakıyor. yanlış düşünüyor olabilirim ama beklemeye tahammül edemiyorum gerçekten ama tabiki allahın dediği olacak o ne zaman uygun görürse diyorum. her akşam eşimi güler yüzle karşılıycam diye kendi kendime söz veriyorum ama bu sahne kısa sürüyor. Bir süre sonra yine yüzüm asılıyor ağlamaya başlıyorum bu nekadar sürecek bilmiyorum. Herkes artık toparla diyor . Bunu benden daha fazla isteyen kimse yoktur heralde ama yapamıyorum sanki hergün daha da artıyor. 3,5 sene önce babmı kaybettim öyle çok severdimki babamı ölürüm sandım ama onu bile daha kolay atlatmıştım. Annelik nasıl birşey böyle 27 yıl geçirdiğim babmın üstüne çıktı sanki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?