arkadaşlar herkese merhaba..biliyorum merakta bıraktım sizleri.yüksek tansiyon şikayetiyle erkan izne ayrıldım.bir daha da giremedim nete.ama şuanda çok şükür bende bebeğimde iyiyiz.36.haftaya giriyoruz.doğum kısmetse ay sonu.hepinize dua ediyorum.sizlerde bana edin.Allah hepimizin yar ve de yardımcısı olsun...Allaha emanet olun.
arkadaşlar herkese merhaba..biliyorum merakta bıraktım sizleri.yüksek tansiyon şikayetiyle erkan izne ayrıldım.bir daha da giremedim nete.ama şuanda çok şükür bende bebeğimde iyiyiz.36.haftaya giriyoruz.doğum kısmetse ay sonu.hepinize dua ediyorum.sizlerde bana edin.Allah hepimizin yar ve de yardımcısı olsun...Allaha emanet olun.
merhaba herkese.hamileliğimden bu yana bu topiği arada bir ziyaret ediyorum.yazdıklarınızı okuyup kendi içimde acılarınızı paylaşmaya çalışıyorum.her biriniz için,yeniden sağlıklıca evlat sahibi olabilmeniz için dua ediyorum.çoğu zaman yazdıklarınızı okurken boğazım düğümleniyor.Allah'ım sabırlar ver melek annelerine diyorum..
bende ilk bebeğimi daha 5 haftalık hamileyken gelişmediği için kaybettim.canım çok yanmıştı,halada yanıyor 3 yıl oldu.sonra kendiliğimden hamile kalamadım ve tüp bebek yaptırdık.üçüzlerime hamile kaldım.ama doktorlar birini almalıyız dediler.yoksa çok erken doğumla onları kaybedebilirmişim.benden tercih yapmamı istediler.ya birini alırız yola daha sağlıklı devam edersin ya da üçünüde taşırsın ama sonu facia olabilir.sen tercih et biz yolu gösterdik dediler.eşim ve annemler birini aldır dedi.doktorum taşıyamazsın dedi.ben hep ağladım.kaç gece kabuslarla uyandım.sonra korktum,ya üçünede birşey olursa diye ve birini feda ettim.bebeğim sağlıklıydı,hiç birşeyi yoktu ve 12 haftalıkken kalbine iğne sapladılar.o an bende öldüm.gerçekten kalbim durdu bir an.ama diğer iki bebeğim için güçlü olmak zorundaydım.öylede oldum.bu olayı hiç yaşanmamış saydım haftalar boyunca.yoksa düşünürsem çıldıracaktım.33 haftalıkken gebelik zehirlenmesi nedeniyle apar topar doğum yaptım.eğer doktorum erken davranmasaydı bebeklerimden birini kaybediyormuşum.şimdi ikiside iyiler ve 2 ay olacak doğum yapalı.3 hafta küvözde kaldılar.onlara her bakışımda diğer oğlumu düşünüyorum.acaba o da yaşasaydı nasıl olurdu diye.doğru mu yaptım yanlış mı bilmiyorum ama canım çok yanıyor.kendimi katil gibi hissediyorum hep.ben nasıl anneyim diyorum.meleğim için tek yapabildiğim şey kardeşlerinden birine SAMET adını vermek oldu.kağan samet dedik ona.meleğim kardeşinin adında yaşasın diye.sametin anlamı doğmamış,doğrulmamış..meleğim gibi.
şimdi ben melek annesi miyim bilmiyorum,bunu hak ettiğimide sanmıyorum.ölene kadar canım hep yanacak..ilk defa duygularımı birileriyle bu kadar net paylaştım.
inşallah arkadaşım
bu arada benim eşim gene istiyor galiba kesinlikle zorlama yok olamaz da benim o hallerimi gördükten sonra zaten olamaz
ama onun mutlu olmasını istiyorum o bunu hakediyor gözümü karartabilecek miyim? o cesareti bulabilecek miyim? sanmıyorum
merhaba arkadaşlar.uzun süredir yazmadım.benim işler pek yolunda gitmedi.sıkıntılı bir iki hafta geçirdik.neyseki bugün bebeğimi görebildim.kalbide atıyordu.daha çok küçükmüş.doktorum iki hafta geriden geldiğini söyledi,geç döllenme olabilirmiş.4 haftalık gibiymiş,ama 6 haftalık olması gerekiyor.kafam karıştı biraz 4 haftalık bebeğin kalp atışları nasıl gözlenebilir ki....
iki hafta sonra başka bir doktora daha gitmeyi düşünüyorum.
aranızda 4 haftalıkken kalp atışlarını görebilen var mı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?