Map arkadaşım bana yazdığın "özel" mesaja cevaben ben de sana bir "özel" mesaj yazmıştım ama mesajımda umduğun gibi seni teselli etmeye çalışmadım mesajına üzüldüğümü ve kırıldığımı yazdım. Sanırım sitedeki teknik problemden dolayı belirli bir tarih aralığındaki bütün mesajlar gibi benim sana yazdığım mesaj da sen onu okuyamadan silindi. Evet mesajında "ben kırılmayayım" diye direkt olarak sen bile dememişsin ben de zaten acaba bu mesajı bana gönderdiğin gibi diğer kendiliğinden hamile kalabilen arkadaşlara da gönderdin mi diye düşündüm ama sonunda yine deniz muhabbetini görünce mesajın muhattabınının sadece ben olduğunu anladım. Deniz konusunu yaklaşık 1 ay önce konuşmuş ve kapamıştık ama ben tamamen alakasız bir zamanda foruma girip yine aynı ithamlarla karşılaştığımda üzülmek kaçınılmaz oluyor. Senin kendini yalnız hissetmene neden olan ne? Sence ben sırf kendiliğimden hamile kalabiliyorum diye kaybettiğim oğlum için yeterince üzülmüyor muyum aman nasıl olsa yeniden yaparım bir tane mi diyorum yoksa şu an içimde taşıdığım bebeğim için yeterince endişelenmiyor, sorumsuzca mı davranıyorum öyle ya buna da birşey olsa öbürünün eli kulağında. Lütfen yazdığın mesajlara bir de bu açıdan bak. Bugüne kadar acına olan saygımdan dolayı yazdıkların karşısında hep alttan aldım, imalarını görmemezlikten geldim ama anladım ki bu böyle sürüp gidecek. Benim hatam herşeyimi olduğu gibi apaçık sizlerle paylaşmak mı? Ben diğer arkadaşları aramızda hakem yapmamak için ismini bile yazmadım sadece bu kadar çok şey paylaştığım arkadaşlardan bir süre ayrı kalacağım için onlara bir açıklama yapmayı borçlu hissettim. Bu topik kimsenin malı değil, sen varsan ben yokum tarzı diyaloglara girmek ikimize de yakışmaz. Ben de zaten tamamen topikten ayrılacağımı söylemedim sadece kırgınlığım geçinceye kadar uzaklaşacağımı yazdım, hiçbirşey olmamış gibi mi yapsaydım. Belki de doğru olan çoğu arkadaşımızın yaptığı gibi kısıtlı bir paylaşımda bulunmaktır. Ben başarılı olsam da olamasam da hep seni anlamaya, yanında olmaya, seni yüreklendirmeye çalıştım. Seni üzecek ne yaptım bilmiyorum. Keşke sen de olaylara biraz benim açımdan bakabilseydin, dışarıya şakıyan ama içimde kanayan bir ben olduğunu görebilseydin. İçinde yeni bir umut ışığı belirmiş, Allah'tan senin mutlu sona ulaşmanı diliyorum, biliyorum ki o zaman hayata daha farklı bakacaksın. Buradaki arkadaşlar için senin yerin ayrıdır benim yerim ayrıdır ikimizin arasında yaşananlara onları taraf etmeye, onları seçim yapmaya zorlamaya gerek yok. Herkes içinden geldiği gibi paylaşımını yapsın, ben de zaman zaman iyi haberlerinizi almak için uğrayacağım zaten. Herkesin olduğu kadar senin de iyiliğini diliyorum. Allah yardımcın olsun.
Son düzenleme: