ben de ikiz oğlanlarımı 21 hft lık kaybettim. Daha önce de tek bebeğim cennete gitmişti. İlkinde de acım çoktu. Ama ikizlerden sonra umudumu da kaybettim. Seninkiler de tüp müydü?
Çok teşekkür ederim.Canım kızlarım,Allah'ın bana armağanıydılar,oğlumdan seneler sonra doğal yolla olmuşlardı.28 haftalıkken kordon düğümlenmesinden kaybettim.Oksijensiz ve kansız kalmışlar.
kızlar bende sizin gibi dertlyım geçen ay 8 aylık yawrum karnımda öldü nedensız bişi bilınmıor. serzaynla oldum doğumumu daha 40m çıkmadı 1 hafta sonra çıkıcak çok acıymış ve hala ağlamaktayı m yawruma ne rabbım kımsyi evladıyla sınamasın çokacı bişi ağlamaktan yoruldum artk canım acıo geceleri yağmur soğuk olduğu zaman yawrumu toprakta kefende düşündükçe kahraloyurum bu acım nasıl dınıcek onuda bilmıorum. doktorum ocak ayında korunmayı bırakabilrisin dedi alşhımi inş sağlıklı saatlı meleğimi yollar bana kardeşini bebeğim kızdı inş yıne kızım olur
Kızlar bugün benim doktor kontrolüm vardı ve maalesef haberler pek iyi değil. Tansiyonum zaten tansiyon hapına rağmen pek düşmüyor bir de kan değerlerim normal çıktı demiştim ama karaciğer enzimlerinden ikisi yükselmiş. Ayrıca bebeğin karın çevresi de bir hafta gerilemiş ve doppler akımlarındaki direnç artmış. Mete'de de gerilik karın çevresinden başlamıştı. Yani beni bekleyen bir preeklemsi ve İUGR tablosu var. Durum böyle olunca doktor beni tekrar hastaneye yatırmak istiyor ama ben yatmak istemiyorum. En azından iki hafta daha evde kalsam da ocakta yatsam benim için daha iyi olacak çünkü hastane ortamı beni daha çok strese sokuyor. Pazartesi testleri tekrarlayacağız ve duruma göre tekrar görüşeceğiz. Sanırım yine erken doğum yapacağım. Şu an 31. haftanın içindeyim ilk hedefimiz 32. haftayı bitirmek sonra da 34. Allah'ım inşallah bebeğim erken doğsa bile küveze girmesine gerek kalmaz tekrar aynı şeyleri kaldırabilecek gücüm yok.
ben de ikiz oğlanlarımı 21 hft lık kaybettim. Daha önce de tek bebeğim cennete gitmişti. İlkinde de acım çoktu. Ama ikizlerden sonra umudumu da kaybettim. Seninkiler de tüp müydü?
bizde artık 7. ayımıza girdik.
bu hafta izne ayrıldım.doktorumu dinlemeye ve daha fazla bebeğimi riske atmamaya karar verdim.havalarda çok soğudu,üşütüp hasta olmaktanda korktum.
artık bizde evdeyiz,daha sık yazarım sizlere.
herkesten güzel haberler almışız yine. inşllah bu hep böyle devam eder,yeni yıl hepimize yeni sevinçler,umutlar,mutluluklar getirsin.....
Yok hayır,tüp bebek değildi.Seneler sonra Allah'ın bana armağanıydı kızlarım.Doğal yoldan olmuşlardı.Tek yumurta ikizleriydi.Sizin kaybetme sebebiniz neydi?
merhaba arkadaslar bende bebeklerimi kaybettim ben ikize hamileydim benim hamileligim hep sorunlu gecti 10 haftalikken basladi 21 haftaya kadar surdu hep kanamam oldu 20 haftada hastaneye yatirdilar 1 hafta yattim malesef sancimi durduramadilar doktorum bana 4 cm acikligin var deyince cok kotu olmustum ilk sordugum soru yasamicaklar degilmi diye sordum aldigim cevap hayir oldu ve ben hickira hickira doguma gittim onlarin olecegine bile bile dogum etmek cok aci bisey.ilk olarak oglum dogdu kucagima aldigimda daha cok kucuktu ayni babasina benziyodu sonra kizim dogdu ama ters dogdugu icin cok zorlanmistim kizimi kucagima aldigimda gozleri kapaliydi acilmamisti daha ama kalbinin attigini goruyoduk bir kac dakika sonra oda durdu cok kotu birsey bu hastaneden cikana kadar hep gordum onlari, her defasindada cok agladim halende agliyorum fotolarina baktikca, onlari hic birzaman unutamayiz tabiki onlar bizim meleklerimiz .ve suan hamileyim yine herzamn icimizde bi korku var acaba yine yasarmiyiz diye allahim ins yasatmaz birdaha aci kucagimiza sag saglim almayi nasip eder hepimize.
Enfeksiyon ve suyumun gelmesi.
Yaşınızı bilmiyorum.Ben 35 olacağım. Umutsuzluk lafını benim kullanmam lazım sanırım(
Bir arkadaşım vardı.Tedavilerle 2 kez çocuk sahibi olup düşük yapmıştı.Son olarak doğal yoldan hamile kaldı.Ama onu da düşürmekten öyle çok korkuyordu ki kürtaj olmaya karar verdi.Doktor randevu saatini beklemek üzere 1 kaç arkadaşımızla benim evimde toplanmıştık.Onu kürtaj olmamaya ikna ettik.9 ayı çok büyük streslerle geçirdi ama bebeğini eline aldı.Kızı şimdi 12 yaşında.
Hayat mucizelerle dolu.Ben de bu mucizeye kızlarımla inanmıştım.Şimdi yine ihtiyacım var.
ben 35 olalı 3 ay oldu.((
Hepimiz öyleydiki sanırım kimse kendine yakıştırmamıştı hatta bu bölümü görmezden gelirdi ama şimdi evimiz oldu ve daha iyi anlıyoruz ama ümidin kaybolmadığını ve birimiz bende bıraktım ümidimi kestiğim anda bir diğer arkadaşım hamile kaldığını sağlıklı gittiğini ve doğum yapıp kavuştuğunu okuyunca aramızda umudunu yeşertip tekrar bebek isteği hissedip başlayan ve hamile kalanlar var..Onun için pışman olma hiç birşeyden ve hiç birşey için geç değil yeterki ümidin yeşersinÇok teşekkür ederim.En kötü tarafı ben bebeklerimi kaybettikten sonra bu bölüme girmeye başladım.İnsan hiç kendi başına böyle yıkıcı bir şeyin gelebileceğini düşünmüyor.Bu bölüme daha önce baksaydım faydası olur muydu bilmiyorum ama şüphe hisettiğim ilk saniyede hastaneye koşardım.Daha bilinçli olmaya çalışırdım.Çok üzgünüm,çok pişmanım.
canım benim sakın korkma ve hastaneye yatman gerekiyorsa lütfen yat ve gerilme orda sana daha iyi bakılıp herşey göz önünde olursun ve müdehale daha iyi olur sürekli bakılır.Evde 1 hafta 2 hafta kafanda kuracak düşünecek uykusuz kalacaksın daha kötü olacak.Merak etme herşey iyi olacak atlatacaksın ve sağlıklı bebeğine kavuşacaksın paşan seni üzmicek ama dr. dinle bizide dinle senin için dualarımız devam ediyor sende geçeceksin bunları.Bak 31 haftadasın canım herşey süper olacak..bencilik edip hastane beni geriyor demekten vazgeç ve yatışını yap güzelimKızlar bugün benim doktor kontrolüm vardı ve maalesef haberler pek iyi değil. Tansiyonum zaten tansiyon hapına rağmen pek düşmüyor bir de kan değerlerim normal çıktı demiştim ama karaciğer enzimlerinden ikisi yükselmiş. Ayrıca bebeğin karın çevresi de bir hafta gerilemiş ve doppler akımlarındaki direnç artmış. Mete'de de gerilik karın çevresinden başlamıştı. Yani beni bekleyen bir preeklemsi ve İUGR tablosu var. Durum böyle olunca doktor beni tekrar hastaneye yatırmak istiyor ama ben yatmak istemiyorum. En azından iki hafta daha evde kalsam da ocakta yatsam benim için daha iyi olacak çünkü hastane ortamı beni daha çok strese sokuyor. Pazartesi testleri tekrarlayacağız ve duruma göre tekrar görüşeceğiz. Sanırım yine erken doğum yapacağım. Şu an 31. haftanın içindeyim ilk hedefimiz 32. haftayı bitirmek sonra da 34. Allah'ım inşallah bebeğim erken doğsa bile küveze girmesine gerek kalmaz tekrar aynı şeyleri kaldırabilecek gücüm yok.
tamam ben halletmeye çalışırım umarım başarırımKızlar ben çıkıyorum kendimi pek iyi hissetmiyorum. Rica etsem biriniz Nihsav'a Özlemimsin'in bebeğinin fotoğrafının linkini özelden gönderebilir mi. Öpüyorum.
sakın kaybetme umudunu güzelim sakın seninde olacak merak etmeben de ikiz oğlanlarımı 21 hft lık kaybettim. Daha önce de tek bebeğim cennete gitmişti. İlkinde de acım çoktu. Ama ikizlerden sonra umudumu da kaybettim. Seninkiler de tüp müydü?
Lütfen yaşınız gayet normal insanlar kaç yaşlarında tedavi oluyorlar ve umutlarını yitirmiyorlar..sende yitirme lütfenYaşınızı bilmiyorum.Ben 35 olacağım. Umutsuzluk lafını benim kullanmam lazım sanırım(
Bir arkadaşım vardı.Tedavilerle 2 kez çocuk sahibi olup düşük yapmıştı.Son olarak doğal yoldan hamile kaldı.Ama onu da düşürmekten öyle çok korkuyordu ki kürtaj olmaya karar verdi.Doktor randevu saatini beklemek üzere 1 kaç arkadaşımızla benim evimde toplanmıştık.Onu kürtaj olmamaya ikna ettik.9 ayı çok büyük streslerle geçirdi ama bebeğini eline aldı.Kızı şimdi 12 yaşında.
Hayat mucizelerle dolu.Ben de bu mucizeye kızlarımla inanmıştım.Şimdi yine ihtiyacım var.
aynı korku ben de var ama gebelikten daha çok korkuyorum şu anda ki gidemiyorum dr. a.
Ben de çok sıkıntılarla geçen bir gebelik sürecinden sonra 21. Haftada, sizinle aynı haftada yani, ikiz erkek meleklerimi cennete uğurladım. Ve tekrar tüp denemeye cesaret de edemiyorum. Ben bebeklerimle vedalaşacak cesareti bulamadım. Bir de sezeryan oldu. Hiç göremedim aslında isteseydim görürdüm ama yapamadım. Eşim görmek istedi onları ve servise getirmişler. Vedalaştı onlarla
Biz niye bu aciyi yasadikki..hele bazimiz kac kez ayni aciyi yasdik..Hayat zaten acimasiz ve sevdigimiz onca insani kaybedecegiz..ölümü yasayacagiz,yasatacagiz...Ama neden Allahim bize o minklerin acisini yasattiki..Bazen diyorlar bana demekki hayirlisi böyleymis..3 bebebegim öldü,tam sebebp bulundu.kanda pihtilasma cikti..4. hamileligimde kimyasal cikti..iyice yikildim..Sonra yine o beni kahreden cümle...Demekki hayirlisi böyleymis....
Ne olacak ,ne olabilirdiki...yarin öbürgün esimden ayrilirimda,cocuklarim babasizmi kalacak,ben yada esim ölecekte,o cocuk yetimmi kalcak,yada allah korusun bebegim engelimmi olacakti,yada babasi cocugu sevmeyecekmiydi.,ac acik ortadami klacaktik....sanki dünyada bu ihtimaller sadece benim icin var gibi...Her beni gören ,demekki hayirlisi böyleymis diyor...Kendileri dört dörtlük ya..Allah onlara hayirliyi verdi...Neysee costu yine deli gönüll.
Hepimiz öyleydiki sanırım kimse kendine yakıştırmamıştı hatta bu bölümü görmezden gelirdi ama şimdi evimiz oldu ve daha iyi anlıyoruz ama ümidin kaybolmadığını ve birimiz bende bıraktım ümidimi kestiğim anda bir diğer arkadaşım hamile kaldığını sağlıklı gittiğini ve doğum yapıp kavuştuğunu okuyunca aramızda umudunu yeşertip tekrar bebek isteği hissedip başlayan ve hamile kalanlar var..Onun için pışman olma hiç birşeyden ve hiç birşey için geç değil yeterki ümidin yeşersin
Haklısınız,umudu kaybetmemek gerek.Hayat mucizelerle dolu.Ben bir mucize daha bekliyorum Allah'tan.Benim bu acı tecrübeden öğrendiğim tek bir şey var.O da istediğin şeye sahip olunca ona dört elle sarılacaksın.Ben bebeklerimi kaybettiğimde en çok onlara özen göstermediğimi düşündüğüm için ağladım.Ev işleri de duruyor,işim de duruyor,kendimi gereksiz yere yorduğum işler de duruyor ama bebeklerim yok.Allah bana bir fırsat daha verse pamuklara sararım bebeğimi.
Böyle düşünme arkadaşım çok daha kötü şeyler var hayatta ben doğum yaptım ertesi günü eşimin kuzeni beni ziyarete geldi aynı anda hamile kalmıştık ve geliceğini duyduğum zaman sinir krizleri geçirdim bu güne kadar evime gelmemişti ilk kez bunun için hamile hamile karşıma çıkmasın demiştim çok ağlamıştım misafirin yanına çıkmadım bi süre sonra eşimin halasıda gelmiş onu duyunca gittim yanlarına çünkü eşimin halası o günden bi kaç ay önce 36 yaşındaki oğlunu kaybetmişti hemde intihar etmişti 2 çocuk bırakmıştı geride o an evet dedim bu kadın beni avutmaya geldiyse gidip elini öpmeliyim yanında kim olduğu hiç önemli değil..aynı gün bi akraba geldi ziyarete tam 12 tane bebeğini kaybetmiş üstelik 5-6 tanesini doğurmuş emzirmiş aylarca bakmış sonra kaybetmiş kim bilir ne acılar yaşamış..o yüzden hepimiz için hayırlısı böylemiş çok sonraları büyüttükten sonra kaybetmenin acısını ben tahmin bile edemiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?