- 26 Ağustos 2016
- 2.246
- 8.896
- 158
- Konu Sahibi Guzelolsun
-
- #81
Ama bazi seylerde guzel indirim oldu,bu vesileyle aldim bir seyler.değil mi işte bu da hazzetmeme sebeplerimden biri, mevzu annelik değil ""ekonomi".
anneler günüyle bağımsız olarak kendime bir tava takımı baktım, beğendim attım sepete, ertesi gün alayım dedim 100 tl zam gelmiş tavaya. noluyor derken anneler gününün yaklaştığını anladım. günün fırtınası geçince alacağım tavamı
Ben evliyim ,buyurunSiz henüz evli değilsiniz sanırım evlenince nedemek istediğimi anlarsınız
Hanımefendi yazdım ya yukarıda ilk cümleyi mi okudunuz sadece anlamıyorum. Eşim aynı ev içinde benim onu beklememe rağmen o kendi annesini aramış benden habersiz onu diyorum ve devamında olayı büyüterek ayrı yattı diyorum
Adamı çok bunaltmışsın tabi gider, dua et sadece yan odaya geçmiş, bence sakinlesinBeni rahatsız etmemek için gittiyse odadan ozaman oflayarak söylenerek gitmezdi ki daha önce dürttüğümde hiç böyle şeyler yapmazdı
Merhaba arkadaşlar. Hamileyim ilk anneler günümdü eşim sözel olarak kutladı ama bir kuru çiçek yda bir tepsi kahvaltı beklerdim içim burkuldu belli de ettim sonra eşim “asıl seneye anneler günün seneye bişey alırım” dedi sanki ben büyük hediye bekliyormuş gibi sadece bir jest bekledim ama büyütmedim tabiki. NEYSE ASIL SIKINTIM ŞU: o ara ev işi yapıyorduk ben üst katta o alt kattayken annesini aramış kutlamış bende insan yerine koyup işlerimiz bitsin beraber ararız diye bekliyorum onu. Çok sinirlendim ağladım hormonlardan mıdır nedir bende emin değilim ama koydu sanki ayrı evlerdeymişiz birbirimizden haberimiz yok gibi. Bide büyütüyormuşum annesi önemsemezmiş öyle şeyleri istersen sen tekrar ara diyor ama benim derdim o değilki ayrı gayrı olması çok pis bozuldum, çok ağladım söylendim eşek başımıyım diye, ben tepki verincede ben alınganmışım felaket senaryoları yazıyomuşum diye konuşup sinirleniyor. Sonra bende aradım annemi selam söyle diyor hem suçlu hem güçlü. Sonra da bişey olmamış gibi önüme yiyecek bişeyler getiriyor ağlatan o değilmiş gibi. Halbuki onun ilk babalar gününde ne hayallerim vardı bütün hevesimi aldı götürdü ona mı üzüleyim, ayrı gayrı yaptığına mı, ilk anneler günümde beni ağlattığına mı? Gecede erkenden yattım sonra eşim geldi uyuyoruz bu arada eşim felaket horlar ve ben hep dürterim yine dürttüm birkaç kez, oflayarak sahura diye kalktı sahurunu yaptı kalan uykusunu da salonda devam etti. Sanki ben ona git salonda yat dedim. İnanılmaz koydu ve kırıldım. Bugünde yemek falan yapmadım gelince de konuşmadım hiç. Bu gecede az önce yani, aynı seneryo oldu horladı vs, kırıldığımı anlasın diye bu kez ben aldım yastığımı salona geçicektim "nereye gidiyorsun tamam sen yat ben giderim" dedi sert bir ifadeyle nefes almakta suç diye söylendi çıktı odadan. Şuan o kadar sinirliyim ve kırgınım ki, resmen umursamıyor gibi ne hissettiğimi neye kızdığımı, bir de üste yağ gibi çıktı, 1 hafta konuşmasam konuşmaz, nasıl davranacağımı şaşırdım ama ilk adımı asla atmak istemiyorum bu sefer ve en önemlisi kimseyle konuşamıyorum çok bunaldım
[/QUOT
Fazlasıyla abartmissiniz..ne var bunda kendi arayipta annesinin günunu kutladiysa..sonra arar sizde kutlarsiniz isterseniz..sartmi yani aynı anda kutlamanın..bu durumu ayrılık gayrilikla bağdaştırmaniz çok tuhaf..sahurdan sonrada başka oda da yatmis olabilir oda belki rahatsız olduğunuzu düşünmüştür rahat uyuyun diye geçmiştir..bu konuyu da ertesi gün bunu eşinizle konuşup tatlıya baglayabilirdiniz.kapris yaparak sizinde yatağınızı alarak diğer odaya gitmenize gerek yoktu..bunlar iletişim yoluyla çözülebilecek durumlar bu şekilde küslük yaparak biryere varamazssiniz
Fazla abartmışsiniz herşeyi kendiniz arayın evlisiniz diye herşeyi birlikte yapmanız gerekmiyor.Hayatu hem kendinize hem eşinize zindan etmeyin bence.Simdiden ayri yatmanız problem.Bence mizmizligi bir kenara bıran.Merhaba arkadaşlar. Hamileyim ilk anneler günümdü eşim sözel olarak kutladı ama bir kuru çiçek yda bir tepsi kahvaltı beklerdim içim burkuldu belli de ettim sonra eşim “asıl seneye anneler günün seneye bişey alırım” dedi sanki ben büyük hediye bekliyormuş gibi sadece bir jest bekledim ama büyütmedim tabiki. NEYSE ASIL SIKINTIM ŞU: o ara ev işi yapıyorduk ben üst katta o alt kattayken annesini aramış kutlamış bende insan yerine koyup işlerimiz bitsin beraber ararız diye bekliyorum onu. Çok sinirlendim ağladım hormonlardan mıdır nedir bende emin değilim ama koydu sanki ayrı evlerdeymişiz birbirimizden haberimiz yok gibi. Bide büyütüyormuşum annesi önemsemezmiş öyle şeyleri istersen sen tekrar ara diyor ama benim derdim o değilki ayrı gayrı olması çok pis bozuldum, çok ağladım söylendim eşek başımıyım diye, ben tepki verincede ben alınganmışım felaket senaryoları yazıyomuşum diye konuşup sinirleniyor. Sonra bende aradım annemi selam söyle diyor hem suçlu hem güçlü. Sonra da bişey olmamış gibi önüme yiyecek bişeyler getiriyor ağlatan o değilmiş gibi. Halbuki onun ilk babalar gününde ne hayallerim vardı bütün hevesimi aldı götürdü ona mı üzüleyim, ayrı gayrı yaptığına mı, ilk anneler günümde beni ağlattığına mı? Gecede erkenden yattım sonra eşim geldi uyuyoruz bu arada eşim felaket horlar ve ben hep dürterim yine dürttüm birkaç kez, oflayarak sahura diye kalktı sahurunu yaptı kalan uykusunu da salonda devam etti. Sanki ben ona git salonda yat dedim. İnanılmaz koydu ve kırıldım. Bugünde yemek falan yapmadım gelince de konuşmadım hiç. Bu gecede az önce yani, aynı seneryo oldu horladı vs, kırıldığımı anlasın diye bu kez ben aldım yastığımı salona geçicektim "nereye gidiyorsun tamam sen yat ben giderim" dedi sert bir ifadeyle nefes almakta suç diye söylendi çıktı odadan. Şuan o kadar sinirliyim ve kırgınım ki, resmen umursamıyor gibi ne hissettiğimi neye kızdığımı, bir de üste yağ gibi çıktı, 1 hafta konuşmasam konuşmaz, nasıl davranacağımı şaşırdım ama ilk adımı asla atmak istemiyorum bu sefer ve en önemlisi kimseyle konuşamıyorum çok bunaldım
Ben ide hamileyim eşime çocuğu olmaz bile dei doktor doğal olarak ama kaldım..Merhaba arkadaşlar. Hamileyim ilk anneler günümdü eşim sözel olarak kutladı ama bir kuru çiçek yda bir tepsi kahvaltı beklerdim içim burkuldu belli de ettim sonra eşim “asıl seneye anneler günün seneye bişey alırım” dedi sanki ben büyük hediye bekliyormuş gibi sadece bir jest bekledim ama büyütmedim tabiki. NEYSE ASIL SIKINTIM ŞU: o ara ev işi yapıyorduk ben üst katta o alt kattayken annesini aramış kutlamış bende insan yerine koyup işlerimiz bitsin beraber ararız diye bekliyorum onu. Çok sinirlendim ağladım hormonlardan mıdır nedir bende emin değilim ama koydu sanki ayrı evlerdeymişiz birbirimizden haberimiz yok gibi. Bide büyütüyormuşum annesi önemsemezmiş öyle şeyleri istersen sen tekrar ara diyor ama benim derdim o değilki ayrı gayrı olması çok pis bozuldum, çok ağladım söylendim eşek başımıyım diye, ben tepki verincede ben alınganmışım felaket senaryoları yazıyomuşum diye konuşup sinirleniyor. Sonra bende aradım annemi selam söyle diyor hem suçlu hem güçlü. Sonra da bişey olmamış gibi önüme yiyecek bişeyler getiriyor ağlatan o değilmiş gibi. Halbuki onun ilk babalar gününde ne hayallerim vardı bütün hevesimi aldı götürdü ona mı üzüleyim, ayrı gayrı yaptığına mı, ilk anneler günümde beni ağlattığına mı? Gecede erkenden yattım sonra eşim geldi uyuyoruz bu arada eşim felaket horlar ve ben hep dürterim yine dürttüm birkaç kez, oflayarak sahura diye kalktı sahurunu yaptı kalan uykusunu da salonda devam etti. Sanki ben ona git salonda yat dedim. İnanılmaz koydu ve kırıldım. Bugünde yemek falan yapmadım gelince de konuşmadım hiç. Bu gecede az önce yani, aynı seneryo oldu horladı vs, kırıldığımı anlasın diye bu kez ben aldım yastığımı salona geçicektim "nereye gidiyorsun tamam sen yat ben giderim" dedi sert bir ifadeyle nefes almakta suç diye söylendi çıktı odadan. Şuan o kadar sinirliyim ve kırgınım ki, resmen umursamıyor gibi ne hissettiğimi neye kızdığımı, bir de üste yağ gibi çıktı, 1 hafta konuşmasam konuşmaz, nasıl davranacağımı şaşırdım ama ilk adımı asla atmak istemiyorum bu sefer ve en önemlisi kimseyle konuşamıyorum çok bunaldım
Hamilelik ten dolayı hormonlarınız tavan belliki..bak canım erkekler öyle dizilerdeki jönler gibi karısı hamile olunca havalara uçup eşini göklere çıkarmıyor maalesef...helede Türk erkeği...çocuk oldumu oldu kadınlar pek umurlarında olmuyor sonrada soğutuyorlar kendilerinden ve maalesef hamileyken yaşanan hiçbirşey unutulmuyor...inan bana 16 yaşında kızım var hamileyken yaşadıklarımı asla unutmuyorum 2.çocuğu da bu travmalar neticesinde hiç istemedim...Merhaba arkadaşlar. Hamileyim ilk anneler günümdü eşim sözel olarak kutladı ama bir kuru çiçek yda bir tepsi kahvaltı beklerdim içim burkuldu belli de ettim sonra eşim “asıl seneye anneler günün seneye bişey alırım” dedi sanki ben büyük hediye bekliyormuş gibi sadece bir jest bekledim ama büyütmedim tabiki. NEYSE ASIL SIKINTIM ŞU: o ara ev işi yapıyorduk ben üst katta o alt kattayken annesini aramış kutlamış bende insan yerine koyup işlerimiz bitsin beraber ararız diye bekliyorum onu. Çok sinirlendim ağladım hormonlardan mıdır nedir bende emin değilim ama koydu sanki ayrı evlerdeymişiz birbirimizden haberimiz yok gibi. Bide büyütüyormuşum annesi önemsemezmiş öyle şeyleri istersen sen tekrar ara diyor ama benim derdim o değilki ayrı gayrı olması çok pis bozuldum, çok ağladım söylendim eşek başımıyım diye, ben tepki verincede ben alınganmışım felaket senaryoları yazıyomuşum diye konuşup sinirleniyor. Sonra bende aradım annemi selam söyle diyor hem suçlu hem güçlü. Sonra da bişey olmamış gibi önüme yiyecek bişeyler getiriyor ağlatan o değilmiş gibi. Halbuki onun ilk babalar gününde ne hayallerim vardı bütün hevesimi aldı götürdü ona mı üzüleyim, ayrı gayrı yaptığına mı, ilk anneler günümde beni ağlattığına mı? Gecede erkenden yattım sonra eşim geldi uyuyoruz bu arada eşim felaket horlar ve ben hep dürterim yine dürttüm birkaç kez, oflayarak sahura diye kalktı sahurunu yaptı kalan uykusunu da salonda devam etti. Sanki ben ona git salonda yat dedim. İnanılmaz koydu ve kırıldım. Bugünde yemek falan yapmadım gelince de konuşmadım hiç. Bu gecede az önce yani, aynı seneryo oldu horladı vs, kırıldığımı anlasın diye bu kez ben aldım yastığımı salona geçicektim "nereye gidiyorsun tamam sen yat ben giderim" dedi sert bir ifadeyle nefes almakta suç diye söylendi çıktı odadan. Şuan o kadar sinirliyim ve kırgınım ki, resmen umursamıyor gibi ne hissettiğimi neye kızdığımı, bir de üste yağ gibi çıktı, 1 hafta konuşmasam konuşmaz, nasıl davranacağımı şaşırdım ama ilk adımı asla atmak istemiyorum bu sefer ve en önemlisi kimseyle konuşamıyorum çok bunaldım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?