Eşek kadar oldum ama...

Kalplizebra

Senden vıttırıvızzık olmasın ama,
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2017
545
918
103
Herkese merhaba. Öncelikle bu olayı artık kabullenemiyorum gerçekten. 26 yaşındayım eşek kadar olmuş genç bir kızım. Üniversite mezunuyum. İş, aile, ilişki ve arkadaş durumlarında çok stresli bir yıl geçirdim. Şuan insanlardan uzak,kendimi dinleyebileceğim bir tatile o kadar ihtiyacım varki. Kendimi boğulmuş, köşeye sıkışmış ve çok amaçsız hissediyorum. Allah başka dert vermesin fakat şu sıralar tahammülsüzlüğüm, sinir kat sayım, mutsuzluğum tavan yaptı. Tek istediğim 1 haftalığına tatile çıkıp en azından onu yapabilip kafamı dinlemek. Ama gelin görün ki ailem bu duruma sıcak bakmıyor. Söylerken bile komik geldi evet, 26 yaşındayım ve hala kendi ayaklarımın üzerinde gibi hissetmiyorum kendimi.


Ailem aşırı korumacı ve bulunduğum yerden 2 vasıta ile bir yere gidecek olsam bile panik olurlar, engellemeye çalışır, aklıma türlü felaket senaryoları sokarlar. Akşam eve birazcık geç kalsam (ki en geç 10 gibi evde olurum hep) kalbime inecek gibi olur. az biraz keyfim varsa o da kızacaklar diye burnumdan gelir.

Aileler bunu çocuklarının iyiliği için yaptığını düşünüyorlar fakat çok yanılıyorlar. Çocuklarını herşeyden koruyarak onu başına gelebilecek her türlü olumsuzluğa karşı savunmasız bırakıyorlar aslında. Her zaman hayatlarında olmayacaklarını düşünemiyorlar.


Bu düzenden artık çok sıkıldım.
 
Son düzenleme:
Tavrından taviz verme,
İstediğini bir kere yaparsan ve öngördükleri gibi sana trilyon kere tecavüz edip öldürülmediğini gördüklerinde-Allah korusun-anlayacaklar.
İstediğini yap,
Hay kız dediğin.......
 
Ailenize güven verin, gittiginiz yerlerden haberdar edin. Bunalmış olmanız çok doğal fakat ortamın da ne kadar kötü olduğunu kabul etmemiz gerekiyor. Hele de tek başınıza tatile gitmeyi, yakın çevreden bir arkadaş bir kuzen olabilir ... Evet şimdi anneniz gibi konuştum fakat gerçekler bunlar...
 
Yaşıtız aşağı yukarı. Benzer tavırlar gördüğümde benden küçük ve evlenmiş olan kuzenimin yurt dışı seyahatlerini örnek gösteririm. Onun fotoğraflarını layklarken benim yolculuk etmem tü kaka oluyor neden başımda koca çobanı yok diye mi? Evlenmedim diye birey sayılmıyor muyum bir de millete geri kafalı dersiniz yazıklar olsun demiştim. Etkili de olmuştu.
 
Benim yaşım biraz daha küçük ama benzerini yaşıyorum ve bazı şeylerle mücadele etmeyi öğrenmemiz gerektiği ve bizi ömürleri sonuna dek koruyamayacaklarının farkına varamıyorlar. Özgürlük merakı kadar doğal bir şey yok bizim yaşlarımızda. Hani belki 3-4 seneye evleneceksin daha ne zaman gezeceksin ki sonrasında? Gidebilen arkadaşlarım bana hep gidiyorum de ve çık git, sonrasında karışmamaya başlıyorlar diyorlar, ben cesaret edemiyorum ama belki yardımı olur.
 

Aslında sürekli ifade etmeye taviz vermemeye çalıştım. Önceden akşam saat 7 sınırım vardı, ancak biraz genişletebildim o süreyi. Ama bunu da her seferinde başıma kalkıyorlar maalesef.


Gideceğim yere giderken, vardığımda ve eve dönmeme yakın sürekli haberdar ederim zaten bunu yapmasam sanırım hiçbir yere gönderecekleri yok. Evet şartlar kötü fakat ben bir ömür onların koruması altında yaşamayacağım. Başa gelecek olan işe giderken de gelir. Kimsenin izin zamanıyla uyduramadım yoksa ben de bir yol arkadaşı olsun isterdim fakat bu da gerçeği değiştirmeyecekti zaten. Bu sefer iki kız tek başınıza ne işiniz var olacaktı
 
Onu ben de yapamıyorum arkamdan bişey falan olur Allah korusun bir ömür vicdan yaparım diye. Nası kazımışlarsa bilinçaltıma
river song .!.:
Ailenizle yaşıyorsanız taşının.
Genişletmek için tıkla...
En büyük hayallerimden birini söylediniz. Onlarla yine aynı sokakta, akılları bende kalmayacak şekilde, istedikleri zaman beni görmeye gelecekleri ve benim de sık sık onları ziyaret edebileceğim bir düzende kendi başıma bir eve çıkmayı çok isterdim. Onları çok seviyorum Allah yokluklarını göstermesin uzun sağlıklı ömürler versin fakat beni çok boğuyorlar artık, herşeyime karışıyorlar, her yaptığıma bir yorumları, olumsuz bir eleştirileri var
 
Aynı vicdan azabı bende de var ama ben daha küçük olduğumdan sadece kendi moralimi bozup oturuyorum. Çok konforlu biliyorum ama 26 yaşında mümkünatı yok annemlerle oturmayacağım, aynı şekilde yakın bir yere taşınmayı öneriyorum.
 

Ah denedim nerdee...
Benim gibi erkek hakimiyetine kafa atan birine, kocanla gidersin sen de, şimdi bizim himayemizdesin! cevabını alınca sinirlerime daha fazla eziyet etmek istemedim
 
Ben üniversite için ayrıldıktan sonra bir daha ailemle tatiller dışında birlikte yaşamadım. Şimdi kendi oğullarım için de 18e basınca evden göndericem diyorum, büyük konuşuyorsun diyorlar. Bence insan zamanı gelince yuvadan uçmalı, illa evlilik / atanma vs gibi bir sebep gerekmez.
 
Kalplizebra .!.:
Ah denedim nerdee...
Benim gibi erkek hakimiyetine kafa atan birine, kocanla gidersin sen de, şimdi bizim himayemizdesin! cevabını alınca sinirlerime daha fazla eziyet etmek istemedim
Genişletmek için tıkla...

Ben bu cevabı alsaydım allah korusun çıldırırdım.
Zaten annemi çekip sevgilim dünden razı kaçar giderim İstanbul'a daha rahat iş bulurum kendimi de geçindiririm beni sinir etmeyin dedim
Şaka bir yana al karşına de ki anne ben atanmış olsam uzak bir yere ne olacaktı? Her dakika ne yaptığımı bilebilir miydiniz? diye sor. Ben gizli bir iş çevirsem böyle yapmam çocuk sahibi olacak ve onu kollayacak yaştayım artık yeterli de. Yoksa ayrı eve çıkacağını artık daha fazla kırmak ve kırılmak istemediğini söyle. Kavga etmeden ama.
 
Bir ömür onlarin kanatlari altinda olmayacaksiniz mi ayrica ne demek kiz dediginin akli bilmem ne falan filan biktik bu zirvalardan.
Ben 22 yasindayim okul nedeniyle ailemden baska bir sehirde ve yalniz yasiyorum. Ailem her zaman arkamda kokrtugum bir sey olursa ihtiyacim olursa hemen yanimdalar ama ben bu sayede bir cok yasitima gore inanilmaz ayakta durmayi öğrendim her seyi tek basima yapabilmeyi kimseye ihtiyac duymamayi ogrendim musluk bile tamir edebiliyorum örnegin artk :) aileniz gibi insanlar baslarda ailemi yargilamaya calisti kiz dedin tek basina bu kadar brakilmaz vs gibi zirvalarla ama simdi beni görenler bu kiz ne olmus boyle diyo ne olursa olsun biraz kendi kendinize kalmali sınırlarinizi zorlamalisiniz bence. ailenize nasl aciklarsiniz bilmiyorum ama bunun icin cabalamaya devam edin hala olmuyosa biraz kulak ardi edin :)
 

Ben de aynı fikirdeyim evimden ayırmasam bile en azından kendi ayaklarının üzerinde durmalarına fırsat tanırdım. Zaten süreç hep şu oluyor. Önce koru kolla, herşeyden sakın. Sonra birşey oluyor, başına gelen bir zorluk karşısında "aman sen de ne kadar hassasın, ne kadar güçsüzsün biraz güçlü ol! Neden kafaya takıyorsun bu kadar? Ne kadar karamsarsın! " demiyorlar mı deli oluyorum. E zaten siz soktunuz bu felaket senaryolarını aklıma. Siz koydunuz beni o cam fanusa. Bağışıklığım olmayan şeye tabiki yenik düşerim.


Sanırım bu benim kaderim olacak bazen diyorum evlensem de kurtulsam bakın ne kadar zararlı bir düşünce yapısı. Sanki evlilik bir kurtuluşmuş gibi. Muhtemelen yağmurdan kaçarken doluya tutulacağım burda şu ana kadar denilen herşeyi yaptım üstelik kendimden beklemediğim bir sakinlikle yaklaştım her seferinde. Fakat haksız olduklarını kabullenmemek adına babamdan " hayır gitmeyeceksin çünkü ben böyle istiyorum" cümlesini bile duydum o zaman da benim ayarlar bozuluyor işte. Ne yapıcam bilmiyorum
 

Canım o zaman risk alacaksın ve gideceksin onları ikna etmeden. Ama tatil gibi değil de bir anda alıştıra alıştıra madem hiçbir şey fayda etmiyor. Ya da kabullenip mutsuz olacaksın ama bunu yapmanı da hiç istemem.
 
Kalplizebra ben ailenizi anlıyorum bir yandan. Kim olsa aynı rvde yaşadığınız merak eder, eğer sorumsuz biri değilse insanın ev arkadaşı bile arar geç kalınca, merak eder. Ki onlar sizin aileniz, bence tepkileri günümüzde çok da saçma değil. Ama işte siz bir şekilde ikna edip yalnız yaşarsanız bu sorunları yarı yarıya azaltırsınız, yoksa ailenizden aynı evde yaşarken büyük değişimler beklemeyin.
 

Sanırım psikolojim bozulup balatayı sıyırdıktan sonra beni kendileri yalvar yakar uzaklara göndermek isteyecekler

Ben daha bir haftalık tatile gidemiyorum. Ayrı ev konusunu açmam için sanırım ülke çapında imza kampanyası başlatmam gerekecek
 

Ay yok psikolojinin bozulması bir şey değiştirmiyor onu söyleyeyim Ben evden çıkmadım hiç bir dönem ot gibi yaşadım babam ne biçim hayatın var çık bir hava al diyordu, iki gün sonra arkadaşlarımla akşam çıkacağım zaman nereden çıktı şimdi diyordu Onların dışarı çık demesi site içinde gündüz saatlerinde tek başına gezmek oluyor herhalde ama aştım sayılır şimdilik. Tatile de gittim, şehir dışına da çıkıyorum. Taviz vermedim ama ne yapacak dövecek mi :)
 
Bi yerden başlamak lazım.benimkilerde öyleydi şimdi yurtdışına gittiğimi bile faceden öğreniyorlar alıştılar tepki vermiyolar.yapabilirmiyim edebilirmiyim diye ezilip büzülürsen bu iş olmaz ben tatil planı yaptım gidiyorum de.kabugunu bi kere kırarsan gerisi gelir
 

Eğer öyle bir imkanınız varsa mutlaka yapın. Ama bu süreçte onları terketmediğinizi de gösterin. Onlara karşı sorumluluklarınızı yine yerine getirin. Ama kafanız rahat olsun. İstediğinizde yalnızlığın tadını çıkarabilin. Hayat sadece evlilik değildir. Yalnızlık da bir ihtiyaçtır, kendine ait bir düzen isteği de çok olağan bir şey bence. Ama bu istek genelde hep yanlış yerlere çekiliyor maalesef benim ki hayalde kalacak gibi
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
LÜTFEN BAKIN Eş seçimi ve kendimle savaşım
7 8 9
Yorumlar
164
Görüntüleme
5K
Mune
Bir Gencin Hayatı, İntihar düşüncesi Lütfen okuyun 🙏
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
3K
clara
P
  • Kilitli
Eşimin ailesi beni istemiyor mu?
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
3K
accessdenied
C
şeytan akrabalarla ne yapmalı
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
2K
chillkiz
C
Y
Aşk, ölüm, evlilik... Her şey kader mi yoksa biz mi seçiyoruz? Aklım karışık kalbim kırgın.
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
yildizligece8
Y
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…