merhaba arkadaşlar. ben şu an izindeyim. henüz üniversiteler daha açılmadı biliyorsunuz. o yüzden evden yazıyorum. kendimi ananemin hastalığı nedeniyle ezik hissettiğim saptamasını yapmışsınız. bu çok doğru. bunu her zaman kullanıyorlardı zaten. laf sokuyorlardı sürekli bununla ilgili. ananemin bu hastalığı genetik. babası da böyleydi. o yüzden ben kendimi bildim bileli böyle. ama eskiden biraz daha sakindi. ben üniversiteyi okurken ve daha sonra yaklaşık 8 yıl onunla birlikte oturdum. elimden geldiğince ona baktım. ondan sonra uzun bir süre de annemlerin yanında kaldı. ancak mani durumuna geçince tam olarak ne yaptığını bilmiyor. bir gün bir baktık bağıra çağıra eşyalarını topladı atladı bir taksiye gitti. biz tekrar aldık getirdik eve. 3 kez bu tekrarlandı. şu an gerçekten başa çıkamıyoruz. ben de yalnız kalmasını istemezdim. ama dinlemiyor. evden atıyor bizi. bastonla dövüyor. o yüzden bu olayı yaşamadan gerçekten yorum yapabilmeniz mümkün değil. çaresizliği yaşamak çok zor arkadaşlar...
Merhaba 10 gündür büyük bir acı çekiyorum. Elimden de birşey gelmiyor. Ne olur bana yardım edin nasıl davranacağımı bilmiyorum artık.4 yıldır evliyim. Eşimle aramızda hiçbir problem yok. Kavga bile etmiyoruz ve çok severek evlendik. Sadece kayınvalidemle bazı problemlerimiz var. 4 eylülde kütüphaneye gitmek üzere evimden çıktım. Eşim akşam gelip beni alacak, birlikte yemek yiyecek ve eve dönecektik. Akşam 6 da eşim geldi, arabayla beni aldı. Arabaya ilk bindiğimde çok sessizdi. Bir gariplik olduğunu anladım ama ne olduğunu bilmiyordum. Birden ağlamaya başladı. Beni babamın evine bırakması gerektiğini söyledi. Ben ne olur anlat ne var diye yalvardım. Şok olmuştum. Babamlara giderken bir yandan ağlıyor bir yandan da anlatıyordu. Benim bir ananem var. 77 yaşında. manik depresif ve aynı zamanda kanser hastası. Üç çocuğu var. Ama hiçbiriyle oturmayı ve kendisiyle ilgilenilmesini kabul etmiyor. Komşularıyla kavga ediyor. Yıllardır bu yüzden bir sürü problem yaşıyoruz. Eşim ananem hakkında araştırma yaptırdığını, çevresinde ananem hakkında kötü şeyler söylendiğini söyledi. Komşuları ve esnaf ananemin evinde kim olduğunu bilmedikleri kadınların ve erkeklerin geldiğini söylemişler. Eşim böyle birşeyi kaldıramayacağını ve evliliğimizin bittiğini söyledi. Ben ağlama krizine girdim. Beni evin önüne bıraktı. akşam 19.00 gibi. Ertesi günde eşyalarım kolilenmiş olarak babamın evine geldi. İşin tuhafı ananemla ilgili böyle birşeyi daha önce biz hiç duymadık. 10 gündür 2 defa eşimle telefonda konuştuk. böyle bişey olduğuna asla inanmıyorum ama varsa da benim ne günahım var diyorum. sen mükemmel bir insansın ama senin tek suçun öyle bir ananenin torunu olmak diyor. ben ne yapacağımı şaşırdım. böyle bişey yok diye yalvarıyorum ama kabul etmiyor. bir kere bile böyle bişey söylense benim için yeterli. ben bunu sindiremem diyor. sizce ne yapmalıyım?nasıl davranacağımı bilmiyorum. eşimi deçok seviyorum. onu kaybetmek istemiyorum...
HIM ANLADIM BEN OKADAR AYRINTILI BAKMAMIŞTIM KUSURA BAKMAYIN.ama senin bu kadar anlayışlı olmana karşın eşinin yaptığı akıla alır bişey değil.yani eşinin kişiliği nasıl biri yani hep böyle dışardan etkinebilecek bi yapıya mı sahip.kararlarını verebilen birimi.bi arkadaş 4 yıl boyunca anneanenin yanında kalmış olmanı şimdiki yaşadıklarına bağlamış acaba gerçekten böyle düşünmüş labilirmicanım konu sahibinin eşinin olmuyomuş bunu evlenmeden önce de biliyomuş sevdiği için kabul etmiş
şimdi aklıma geldi "çocukken ateşli hastalık geçirmiş" demiştiniz sperm azlığını anlatırken. Çocukluğunda ateşli hastalığı ağır tabloda geçiren insanlarda ruhsal bozukluklar oluyor zaten, akademisyensiniz bunu siz de bilirsiniz az çok, bi de bu tarafından bakın desem. Evliliğiniz süresince dengesizliklerini fark etmiş olmanız gerekirdi :44: var mıydı tutarsızlıkları ???
verdiği sebeplere bakılınca "akıl hastası" olma ihtimali geliyor insanın aklına
Öncelikle üzmeyin kendinizi diyerek başlamak isterim. Anlatıtğınız şey gerçekten çok sinir bozucu.
Ama benim okuduklarımın toplamından edindiğim izlenim şu. Yanlış anlamadıysam siz bayramda kayınvalideniz ile tartışmışsınız ki zaten sorunlarınız varmış. Eşiniz de sizi 4 Eylül'de babanızın evine götürmüş. Yani bayramdan hemen sonra. e önceden de hep anneannenizle ilgili ikna olmayan bir yönleri varmış. Bence bayramdaki olayın üzerine kayınvalideniz eşinizi didiklemeye başladı. Lafı bir şekilde anneanne konusuna getirdi. Adam dırdıra dayanamadı ve soruşturmaya gitti. Orada da etraftaki dengesiz insanlardan böyle şeyler duyunca ailesinin de dolduruşuyla noktayı koydu.
Koysun bakalım. Bu şekilde bir evliliğe nokta koyacak kadar dangalaksa kendi cezasını kendi vermiş demektir. Yalnız sizin ortak yaşadığınız eve kolluk yardımı ile girme hakkınız var. KArdeşiniz avukatmış, ona danışın. Neden siz gidiyormuşsunuz ki evden? O defolsun.
benim merak ettiğimde şu bu zamana kadar ki süreç nasıldı,evlilik nasıl gidiyordu biran da mı herşey değişti.öyle bir anlatılmış ki biz gayet iyiydik ama aniden beni annemin kapısına bıraktı bunun bi geçmişi vardır elbette yoksa içi çok boşakıl hastası derken. yani ileri boyutta obsesiftir. aklına bişeyi takar onu halledemez. senaryolar yaratır kafasında. bu benim eşim deyip sahip çıkmayı başaramaz. annesi bişey der onun tesirinde kalır, başkası bişey der onun. sağlıklı vicdanlı biçimde durum muhasebesi yapamazbu da karakter yapısındaki bozukluktur. ama gene de hoş görülemez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?