Bu işin içinde BÜYÜ olması büyük ihtimallerden....
Yoksa aglayarak bir erkek eşini sokaga atmaz!!! Var birşey,,,varda ilerde çıkıcak artık...
Sabırla görücez...
açtığın konulara baktımda çocuğun olmuyor galiba eşin bunu sorun etmiş olmasın yada uzun süredir sorun ediyordu da bu da bahanesi olmuş olmasın. ne bileyin yani insan eşi diye hergün beraber olduğu canı ciğeri bir insanı söylentiler yüzünden nasıl yüzüstü bırakır. yani anlamış değilim.evliliğnizde başka problemler var mıydı peki
Bana da çok saçma geliyor olanlar. yani düşünün ki sabah evinizden çıkıyorsunuz 11.00 gibi. birdaha evinize girmenize izin verilmiyor. ananemin evine kadınlar ve erkekler birlikte olmak için geliyorlarmış. bana öyle diyor. kaldı ki ev rezil bir durumda. kimse içeri bile girmek istemez. defalarca sordum ama başka bir sebep yok diyor. normalde de çok kıskanç bir insan. ben ailende böyle bir insanın olmasını kaldıramam diyor. bazen bu yaşadıklarıma dayanamıyorum. ölmek istiyorum gerçekten...
Merhaba 10 gündür büyük bir acı çekiyorum. Elimden de birşey gelmiyor. Ne olur bana yardım edin nasıl davranacağımı bilmiyorum artık.4 yıldır evliyim. Eşimle aramızda hiçbir problem yok. Kavga bile etmiyoruz ve çok severek evlendik. Sadece kayınvalidemle bazı problemlerimiz var. 4 eylülde kütüphaneye gitmek üzere evimden çıktım. Eşim akşam gelip beni alacak, birlikte yemek yiyecek ve eve dönecektik. Akşam 6 da eşim geldi, arabayla beni aldı. Arabaya ilk bindiğimde çok sessizdi. Bir gariplik olduğunu anladım ama ne olduğunu bilmiyordum. Birden ağlamaya başladı. Beni babamın evine bırakması gerektiğini söyledi. Ben ne olur anlat ne var diye yalvardım. Şok olmuştum. Babamlara giderken bir yandan ağlıyor bir yandan da anlatıyordu. Benim bir ananem var. 77 yaşında. manik depresif ve aynı zamanda kanser hastası. Üç çocuğu var. Ama hiçbiriyle oturmayı ve kendisiyle ilgilenilmesini kabul etmiyor. Komşularıyla kavga ediyor. Yıllardır bu yüzden bir sürü problem yaşıyoruz. Eşim ananem hakkında araştırma yaptırdığını, çevresinde ananem hakkında kötü şeyler söylendiğini söyledi. Komşuları ve esnaf ananemin evinde kim olduğunu bilmedikleri kadınların ve erkeklerin geldiğini söylemişler. Eşim böyle birşeyi kaldıramayacağını ve evliliğimizin bittiğini söyledi. Ben ağlama krizine girdim. Beni evin önüne bıraktı. akşam 19.00 gibi. Ertesi günde eşyalarım kolilenmiş olarak babamın evine geldi. İşin tuhafı ananemla ilgili böyle birşeyi daha önce biz hiç duymadık. 10 gündür 2 defa eşimle telefonda konuştuk. böyle bişey olduğuna asla inanmıyorum ama varsa da benim ne günahım var diyorum. sen mükemmel bir insansın ama senin tek suçun öyle bir ananenin torunu olmak diyor. ben ne yapacağımı şaşırdım. böyle bişey yok diye yalvarıyorum ama kabul etmiyor. bir kere bile böyle bişey söylense benim için yeterli. ben bunu sindiremem diyor. sizce ne yapmalıyım?nasıl davranacağımı bilmiyorum. eşimi deçok seviyorum. onu kaybetmek istemiyorum...
Ananemle bizim hiç alakamız yok. Ben 1 yıldır ananemi hiç görmedim. Annem gidiyor bazen onu da her seferinde dövüp gönderiyor. Elimizden birşey gelmiyor ama bizim evlilik hayatımıza herhangi bir müdahalesi yok. Bana bu araştırmayı önce arkadaşlarına yaptırdığını, beni babamın evine getirdikten sonra babasını ananemin oturduğu yere gönderip araştırma yaptırdığını söyledi. Babasına da aynı şeyleri söylemişler. Ben de dedim ki bu kadın hakkında komşularını darp etmekten dava var. O zaman komşular bunu da söylerlerdi. Sadece bizi darp etti değil, evinde uygunsuz insanlar buluşuyor da derlerdi, ama dinlemiyor. kayınvalidem ve eşimin babası ve abisi de ayrılmamızı istiyorlarmış. ben istesem bu saatten sonra ailem istemez diyor....
ben dedim ki eşime. gel birlikte gidelim konuşalım. bakalım kim diyorsa bana da söylesinler. benim göstereceğim insanlarla da konuş. beni ve ailemi de dinle. ama gerek yok. ben duyacağımı duydum diyor. konuştuğum insanları öğreneceksin de ne olacak diyor. nasıl ispat edeceksin ki. bir kişi bile bunu söylese benim için yeterli kaldı ki çok kişi söylüyor diyor. nasıl ispat edebilirim ki?
evet çocuk problemimiz var. eşim evlenmeden önce benim çocuğum olmuyor dedi bana. buna rağmen çok sevdiğim için onunla evlendim. tüpbebek tedavisi olduk. bu hafta da transfer yapılacaktı. bu olaydan sonra mümkün olmadı tabi... ben herşeye rağmen onu deli gibi sevdim herşeyi göze alarak. bu durumu ailemden bile sakladım ama karşılaştığım durum bu...
benim eşim ateşli bir hastalık geçirmiş. bu nedenle hastanede yatmış. enfeksiyon nedeniyle sperm sayısı 0 demişler. ama evlendikten sonra benim ısrarlarımla doktora gittik. az da olsa sperm çıktı. bu nedenle tüpbebek yaptık. işin kötüsü evlendikten sonra bende de erken menopoz çıktı. 31 yaşındayım. her geçen gün benim de çocuk sahibi olma şansım azalıyor. o yüzden aslında eşim benden hem hayatımı hem de annelik hayallerimi çaldı(...
inanın herşeyi olduğu gibi yazıyorum. sakladığım hiçbişey yok yemin ederim. ben de olanlara inanamadığım için çıldırıyorum zaten. bir üniversitede hocayım ben. yani bir dağ köyünde bunları yaşasam ve cahil bir insan olsam belki tamam derdim. ama yok bişey diyemiyorum...
eşim şu an bizim yaşadığımız evde yaşıyor ve evet anne çok etkiliydi evliliğimizde. annesini çok dinlerdi. bana çok çektirdi annesi 4 yıldır.
annemle değil ananemle 1 yıldır görüşmüyorum. biz evine gittiğimizde bağırıp çağırıyor. kovuyor. bu nedenle 1 yıldır gitmiyorum evine...
herkese çok teşekkür ederim... ailemi soranlar olmuş. onlar da çok şaşkın. ne diyeceklerini bilemiyorlar((... ama ben çıldırma noktasındayım. gerçekten ne yapacağımı bilemiyorum...
bazen çocuğum olsa daha mı iyi olurdu diyorum. şu an beni hayata bağlayan hiçbir şey yok. bidaha da büyük ihtimalle anne olamayacağım. 4 senedir verdiğim emek, yeediğim iğneler ilaçlar hepsi boşa gitti. ve bu kadar şeyden sonra bazen ben hala onu özlüyoruö güçsüzsün diyebilirsiniz bana ama özlüyorum...
tabi ki dedimgözleriyle görmüşler mi diye. söylentisi bile yeterli diyor...
herşey için teşekkürler. iyi ki varsınız. yalnız olmadığımı bilmek şu anda çok güzel. çok yalnız ve terkedilmiş hissediyorum kendimi...
bu olay 4 eylülde oldu. 6 eylülde eşyalarımı babası getirdi. iki de hamal tutmuş. bütün komşuların gözü önünde çıkardılar eve. en son 1 hafta sonra dün aradı beni.. dün konuştuk.
beni onun ailesinden kimse aramıyor. eltimle çok yakındık. en zor zamanlarımızı paylaştık. o bile aramadı(((
evet. seni özledim dedi. seni çok seviyorum ama böyle birşeyi kaldıramam dedi. ben çok ağladım telefonda. o da ağladı.
eşim çok tutucu ve ailesine çok düşkün birisi. beni babamın evine getirdiğinde ananemle ilgili söylediği şeylerden bildiğim kadarıyla ailesinin haberi yoktu.ailesine beni bıraktıktan sonra anlatmış herşeyi.
ananemle biz fazla görüşmediğimiz için araştırtmış. biz bağırıyo çağırıyo diye görüşmek istemiyoruz diyoduk. annesi ve o ikna olmamışlar benim anlattıklarımdan.
telefonda ben çok ağlayınca bir süre zaman verelim birbirimize. sonra oturup konuşalım. ama sana ümit vermek istemiyorum bu iş büyük ihtimalle bitti dedi.
hakime ne söyleyeceksin dedim zaten bilmiyorum dedi. söyleyecek bişey yok ki. ona karşı yerine getirmediğim hiçbir şey yok. bizim kavga ettiğimize bile kimse şahit olmadı şimdiye kadar. ha kayınvalidemle sorunlarıma gelince baştan beri beni hiç sevmedi. çocuk istemesin diye eşimi doldurdu. gecenin bir yarısı geldi evimizde kaldıı. sürekli evimi inceledi. temiz miyim?pis miyim? beni her fırsatta aşağıladı. en son bayram günü hiçbişey yokken sen çık mutfaktan sana burda ihtiyaç yok diye bağırıp ağlattı beni...
kardeşim avukat. mahkemede ne söyleyeceğini çok merak ediyorum diyor. zaten aileme ve bana ettiği hakaretten manevi tazminat da isteyeceğim. şu yaşadıklarımın karşılığı hiçbir şey olamaz ama... cehennem azabı yaşattı bana...
gerçekten bilmiyorum. şu an bütün güvenimi kaybetmiş durumdayım. kaldı ki bu kadar şeyden sonra ailemin yüzüne nasıl bakacak? şu an galiba beni eşimi kaybetmekten daha çok üzen bidaha anne olamayacak olmak.
bu yaşadıklarımdan sonra sanmıyorum. ama çok acı çekiyorum. canım çok acıyor. gerçekten bu muameleyi hak etmedim. evde annem, babam üzülecek diye ağlayamıyorum. parklarda ağlayıp ağlayıp eve öyle geliyorum. yaşama sevincim kalmadı. sokakta insanlar soruyo yardım edebilir miyiz diye((
benim yumurtalıklarım zaman geçtikçe işlevini kaybediyor. birdaha bir insanı hayatıma sokabilir miyim onu bile bilmiyorum ki. hayatıma birini soksam bile herhalde o zamana menopoza tamamen girmiş olurum...
ben mimarlık fak de hocayım. mezun olup çalıştığım üniversiteyi aşağılardı. temizlikçi kadın evime geliyor diye aşağılardı. ailem sorunluymuş aşağılardı. çocuk tedavisini bile gizli oluyorduk olay çıkaracak diye. ailem tüpbebek tedavisi için defalarca para yardımı yaptı ama sorun sadece bende sanıyorlardı. eşimle ilgili durumu hiç açıklamadım. kayınvalidem dolaplarımı açar. dağınık burası diye kızar. balayına onu çağırmadık diye bize kızıp kaç gün konuşmadı. daha da ötesi yok herhalde normal değildi yani.
bir de işin ilginç tarafı beni çevreme sorsanız çok hanımefendi derler. çok iyi insan derler. ailem için de öyle. benim babam polis emeklisi. yıllarca doğuda görev yaptı. gerçekten kötü bir aile değiliz biz. beni ananem büyüttü. ananem sadece hasta. o da kötü bir insan değil. ama işte elimden bişley gelmiyo gerçekten ne yapacağımı da bilmiyorum. ama bu durumda gariplik bende değil. onun düşünme tarzında...
ayrıldıktan sonra yumurta dondurtmayı düşünüyorum. şu an elimden sadece bu geliyor
inanın başka benim bildiğim bişey yok. daha önce de yazdığım gibi kayınvalidem beni sevmezdi. bir oğlu daha var. onun karısını da sevmezdi. diğer oğlundan bir torunu var. diğer gelini doğum yaptığında yapmadığı eziyeti bırakmamıştı.
belki de haklısınız beni hiç sevmedi. belki 4 yıldır ben bir yalanı yaşadım...ben onu o kadar çok seviyorum ki hala ona kıyamıyorum. o bana nasıl kıydı?
bu arada beni kütüphaneden almaya geldiğinde telefonuna bakmıştım. bir arkadaşı aramıştı. sanırım ananemle ilgili araştırma yaptırdığı arkadaşı. beni almaya gelmeden 15 dak önce aramış.
bir uzmandan yardım aldım. şu an ilaç kullanıyorum. bir sakinleştirici ve uyku ilacı. başka türlü uyuyamıyorum zaten. belki bir de psikoloğa gitmeliyim.
sanmıyorum bebek için o da çok hevesliydi. hatta transfer sonrası bekleme döneminde otele gideriz diyodu annem rahatsız etmesin diye. bir önceki transferde annesi yüzünden ben sinir krizi geçirmiştim...
eşim 30 yaşında ve üniversitede akademisyen.
eşimin annesi ve babası makine mühendisi ve çok tutucu bir aile. zaten önceden de giyinmeme filan karışırlardı. yani türbanlı değiller ama muhafazakar bir aile.
diğer gelinleri görücü usulü olarak kendileri aldı. o benden çok daha açık giyinir mesela. onunla ilgisi olduğunu düşünmüyorum...
davada benimle anlaşma yoluna gidecek diye tahmin ediyorum. yoksa hiçbir hakim bizi boşamaz...
evet gerçekten onu çok seviyorum.ona herşeye rağmen kıyamıyorum. sevgi benimkisi gibi olmalı işte onunki gibi değil. ben hiç sevilmemişim. bir yalanı yaşamışım arkadaşlar. kendi kendimi kandırmışım. evim var yuvam var.beni seven bir kocam var diye. aslında hiçbir şeyim yokmuş. elimdeki kocaman bir hiç....
belki de boşanayım diye şimdi bana iyi davranıyor bilemiyorum ki...
ben de o kişilerin kim olduğunu sordum. yüzleştirmesini istedim. ama kesinlikle kabul etmiyor. ne yapacaksın öğrenip ben öğreneceğimi öğrendim olay bitti diyor. savunma şansı bile vermiyor...
biliyor musunuz benim eşyalarımı toplamışlar. kullandığım banyodaki şampuana kadar koymuşlar kutuya. eminim eşyalarımı toplarken kayınvalidem o kadar mutlu olmuştur ki. ben sana dedim demiştir eşime. o kadar ahh ediyorum ki. allah inşallah bu dünyada canlarının yandığını bana göstersin. beni attıkları boşluk ve acı gibi onlar da aynı boşluğa ve acıya düşsünler...
konuyu ben de araştıracağım tabi ama benim konuştuğum insanlar böyle bişey yok dese de eşim bunu dinlemeyecek ki. sorun o zaten. boşuna çaba olacak. ananemi hastaneye yatırmayı denedik ama kanser olduğu için maalesef hastaneye kabul etmiyolar...
Şu kadarını söyleyeyim. eşimin bu araştırmayı yapan arkadaşları bir cemaate bağlı. aynı liseden mezunlar. bana önceden öyle söylemişti
haklısın belki de çok tepkisizim ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. telefonda kızıp bağırıyorum ağlıyorum ama zaten dinlemiyor ki. kendi kendimi yiyorum şu anda sadece...
inanın bilmiyorum arkadaşlar öyle bir durumda da ne yapacağımı bilmiyorum ki. büyü yaptılar diyelim ben ne yapıcam?felak suresini nas suresini okumak lazım diye biliyorum. başka ne yapabilirim?
eşyalarımın arasında altınlarım vardı. onlar gelmedi zaten. ben onu hiç aramadım.10 gün sonra o aradı dün. arabadan nasıl indiğime gelince. çok ağladım yalvardım yapma diye. ama durumu daha da zorlaştırma dedi. para verdi bana ve arabadan indirdi. ben de indim salak gibi.
arkadaşlar ben boşanmayacağım ki. bana bu söylediklerinin gerçek olduğunu ispat etmeden boşanmayacağım. ispat edemeyecek zaten. sonra da ben seni istemiyorum diyeceğim...
babamı ben engelledim. gidip dövücem diye tutturdu. sonra da bu adamdan koca olmaz boşan dedi annem de babam da...
Ailem bundan sonra onun adını duymak istemediğini söyledi. sen barışsan bile biz bidaha görüşmek istemiyoruz dediler. benim babam kalp hastası. ona bişey olacak diye çok korkuyorum. sabahlara kadar uyumuyor günlerden beri. annem de öyle((
bir arkadaşım tanıştırdı bizi. kayınvalidem evlenme sürecinde çok fazla problem çıkarmadı. ufak tefek şeyler oldu ama herkeste olduğu kadar. eşim o zaman daha çalışmıyordu. nişanlıyken iş buldu. eşya alabilmek para biriktirebilmek için işe giderken otobüse binmeyip yürüdüğünü bile bilirim
400 lira verdi yanında bulunsun diye...
ben arkadaşlarını tanımıyorum. sadece telefonda ismini gördüm. o arkadaşı hakkında da daha önce ufak bir konuşma geçtiği için biliyorum cemaatten olduğunu.en son o arkadaşıyla konuşmuş telefonda. beni arayıp haber verdiler dedi o yüzden o arkadaşı olduğunu düşünüyorum. araştırma yapmaya gelince evet yapıcam tabi ki. ama sizin söylediğiniz kadar hiçbir şey kolay değil. sürekli dayak yediğiniz biyere gitmeye hemen cesaret edemiyorsunuz. bu yaşadıklarınızdan sonra biraz toparlanmanız gerekiyo...
arkadaşlar milyarlar değil 1800 lira maaş alıyorum. geçen ay da maaşımın tamamını tüpbebek tedavisi için harcadım. tedavi 7000 lira tuttu. hesabımda 5 kuruş yok yani. istediğinizi söyleyebilirsinz.bi önemi yok artık. inşallah sizler benim durumuma düşmezsiniz...
arkadaşlar hakkımda yapılan bütün yorumları okudum. akşam ilaçtan dolayı uyuyakalmışım. ailem evet gidip konuşmadı çünkü böyle bişeyi nasıl söyleyebilir diye içine sindiremiyorlar. ben de onlara bişey diyemem çünkü zaten yaşlı ve hasta insanlar. ananeme gelince hakkında açılmış iki darp davası var. gücü kuvveti gayet yerinde. ben bugün ananemin oturduğu yere gidip bir araştırma yapacağım bir arkadaşımla birlikte. ama zaten en yakın zamanda boşanma davası açmaya karar verdim. eşim bana bu söylediklerini kanıtlamadan da boşanmayacağım. tazminat da isteyeceğim. gururumu daha fazla yerlere düşürmeye niyetim yok. bana inanıp inanmamakta serbestsiniz tabi...
merhaba arkadaşlar. ben şu an izindeyim. henüz üniversiteler daha açılmadı biliyorsunuz. o yüzden evden yazıyorum. kendimi ananemin hastalığı nedeniyle ezik hissettiğim saptamasını yapmışsınız. bu çok doğru. bunu her zaman kullanıyorlardı zaten. laf sokuyorlardı sürekli bununla ilgili. ananemin bu hastalığı genetik. babası da böyleydi. o yüzden ben kendimi bildim bileli böyle. ama eskiden biraz daha sakindi. ben üniversiteyi okurken ve daha sonra yaklaşık 8 yıl onunla birlikte oturdum. elimden geldiğince ona baktım. ondan sonra uzun bir süre de annemlerin yanında kaldı. ancak mani durumuna geçince tam olarak ne yaptığını bilmiyor. bir gün bir baktık bağıra çağıra eşyalarını topladı atladı bir taksiye gitti. biz tekrar aldık getirdik eve. 3 kez bu tekrarlandı. şu an gerçekten başa çıkamıyoruz. ben de yalnız kalmasını istemezdim. ama dinlemiyor. evden atıyor bizi. bastonla dövüyor. o yüzden bu olayı yaşamadan gerçekten yorum yapabilmeniz mümkün değil. çaresizliği yaşamak çok zor arkadaşlar...
kanser hastası kadın sizi bastonla dövüyor öyle mi? kendi kendine doktora hastaneye gidiyor tüm hizmetini kendi kendine yapıyor? ayrıca onun evini takip etmek sizin 10 gün sonra bizler yorum yapınca aklınıza geliyor?ya hala gerçek falan diyenler var inanmıyorum.konu sahibi ise ne kadaarrr sakin kayıtsız...hiç bunları yaşayan bir insan gibi değil.evet konunun SAHTEEEEEolduğunu düşünüyorum ve yorum yapmaya da devam edicem
Kızlar konu sahibinden özür dileyerek bişey sorucam, siz de kusura bakmayın ama aramaktan başım döndü. yeni üyeyim hala öğrenemdim yardım menüsü de ingilizce çıkıyor. LULU nun yaptığı gibi çoklu alıntıyı nasıl yapıyoruz ?
evet bunu yapabiliyorum ama çoklu alıntıyı yapamadım lulucum
evet bunu yapabiliyorum ama çoklu alıntıyı yapamadım lulucum
eşim çok tutucu ve ailesine çok düşkün birisi. beni babamın evine getirdiğinde ananemle ilgili söylediği şeylerden bildiğim kadarıyla ailesinin haberi yoktu.ailesine beni bıraktıktan sonra anlatmış herşeyi.
bu yorumlardan sonra neyi bekliyorum gerçekten. ben göndermeliyim boşanma dilekçesini haklısınız. bu adama hiçbir şey değmez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?