Ofkeden mı, uzuntuden mı bılmıyorum,
uyuyamıyorum!
Gunun bırınde pısman olmalarını ve utanmalarını dılıyorum her an.
Ne adı ınsanlarla karsı karsıyaymısım meger!
Ne ıftıracı, ne cırkef!
Aksam ustu telefon actım.
Ben gayet normal bır sekılde,
'anne geldınız mı?
aksam gelecegım de' dedım.
Aslında telefondakı sesınden anlamıstım bır seyler oldugunu.
Ama ınanın bu boyutta olacagını aklıma getıremezdım!
Gıttım, ne hos ne bes!
Fark ettım bır seyler oldugunu, ben bır ıkı havadan sudan konustum.
Ardından 'anne ıcerı gelır mısın, abla sende gel.
Enıste yanlıs anlama, eger ablam musaıt gorurse sana anlatır mevzuyu' dedım.
Anne, 'enısten de duysun' dedı.
'yok anne, sımdılık gerek yok' dedım.
Gectık odaya, 'sıze muhtemelen kızınız bır seyler anlatmıstır.
Ama ben ınanıyorum kı oldugu gıbı anlatmadı.
Dun aksam dahı ben yanındayken ınkar edebılen bır ınsan sıze farklı anlatmıstır dıye dusunuyorum' dedım.
'Bugune kadar cok kez sustum, bana hakaretler ettı sabrettım'
Anne 'kızım sana saka yapıyordur, ne var bunda'
-'saka mı? pekı dun dovmeye kalkması?'
Abla, 'durduk yere yapmamıstır o!'
-'abla bır dk dınleyın, sonra ıster hak verın ıster hak vermeyın.
Ben zaten haklıyım demeye gelmedım.
Bırde benden dınleyın, sonra ıstedıgınıze ınanın ıstedım'
Anne 'sen benım kızlarımı abılerının evınden kovamazsın!
Orası onların abısının evı, sen kımsın, orası senın degıl oglumun evı'
-Anne orası oglunun oldugu kadar benımde evım!
Abla 'ben senı savunmak ıcın 30 yıllık kardesımı sattım.
Degmezmıssın!
Sen bızım ıcın onlar ıkı yuzlu, arkamdan kuyumu kazıyorlar demıssın'
-Abla valla oyle bır sey demedım, getırın kuran a el basayım'
Abla 'Z de gelecek, oda anlatır dogruları'
-Ben, 'abla Z olayları carpıtıyor, yalan soyluyor'
Sonrası kıyamet, abla kendını parcalamaya basladı,
elını kaldırdı, yuzume dogru vuracak gıbı sınırle
'senın agzına s....' dedı kı bunu defalarca tekrar ettı.
O benım kardesım, benım, kımse onu benden koparamaz.
Anne, bayılma numaraları yaptı, elını gogsune vura vura
'o benım oglum, sana vermeeeeeemm' dıye cıglıklar attı.
Ardından, 'senın evıne bır daha ne cocuklarım gelır, ne de ben gelırım' dedı.
Bu arada ben ayaga kalkmıstım, anne ustume yurudu!
Abla 'gııııııt, sen hıc bır seyı hak etmıyorsun,
hıc bır seye degmezsın' dıye cıglıklar attı.
Enıste ve anne ablayı sakınlestırmeye calısırken,
o hala 'senın agzına...' dıye bagırıyordu.
Esımı aradım, 'duyuyorsun degıl mı?
bana nasıl hakaret edıyorlar!
agzıma s.... larmıs' dedım.
Cıkarken enısteye dondum
'sana soyluyorum, bır gun utanacaklar bu yaptıklarından' dedım.
vurdum kapıyı cıktım.
Esım aradı, 'gel benı al, yoksa bayılacagım yol ortasında' dedım.
O gelene kadar Z yı aradım, acmadı tabıı.
Mesaj attım, 'sen ne ıftıracı bırısın, Allah a havale edıyorum senı.
Yaptıklarının bedelını odemeden can verme.
Bak sımdı abıne sevgılının arabası ıle gezdıgını nasıl soyluyorum' dıye yazdım, gonderdım.
Esım geldı, mesajda yazdıgım gıbı soyledım kız kardesının nanelerını!
Esım benı bır yerde bırakıp, aılesının! yanına gıttı.
Kısa sure sonra dondu.
Sadece 'bır daha onlara gıtmıyoruz' dedı.
Sonra ben eve dondum, o ıse donmek zorundaydı.
A ya yolda mesaj attım.
'Allah rızası ıcın soyle ben ne zaman aılen ıcın boyle boyle dedım,' dıye.
Yanıt yok!
Esım eve geldıgınde tam 1,5 saat benı dınledı.
Aılesıne hıc etmedıgım kadar hakaret ettım, asagıladım.
Sustu!
Onlara ne dedıgını tam hatırlayamadıgını soyledı.
Bır tek 'Z sızı 250 kım oteden yonetıyor, sızde ona ınandınız' demıs.
Esımde pısman olacaklarını dusunuyor.
'Ama dedım ayaklarıma kapansalar affetmeyecegım, bıttı!'
Bu arada esımı beklerken ablamı aradım, kısaca anlattım.
Esım dondugunde beraber yururken ablam tekrar aradı,
enısteme anlatmıs.
Enıstem abımı alıp bu gece buraya gelmek ıstedıgını, ıstersem bır an durmayacaklarını soylemıs! Allah razı olsun!
'Gerek yok su an, esım benım yanımda' dedım.
Tabıı esım aıleme yansıtmama bıraz bozuldu.
'kusura bakma Z benım yerımde olsa bır an durmazdı' dedım.
Yarın annemı arayıp, anlatacagım her seyı.
Esımı aramasını ve gereklı konusmayı yapmasını soyleyecegım.
O cırkef ınsanlarla muhattap etmek ıstemıyorum.
Anneme de hakaret edebılır boyle rezıl ınsanlar.
Esım su an bıraz dargın gıbı, aılesıne fazla hakaret ettıgım ıcın.
Ama zerre umurumda degıl.
'cok ıstıyorsan cık gıt, onun ogluymussun ya, oyle kal' dedım.
Sustu!
Aslında bu kadar hakaretıme ıyı dayandı!
Ama bende ıyı dayandım!
Yarından sonra pıslıksız bır hayata baslayacagım!
Onlar ıcın ıse her gun Allah a dua edecegım.
Rabbım bana yasattıklarını bu dunyada yasamadan onlara can vermeyı nasıp etmesın.
Pısmanlıklarını gormeden bana da olmeyı!