Ayyyy canım kıyamam ben sana.Bak ben de yeni evliyim sana belki yardımım dokunur.
Canım inan ilk aylarda oluyo bunlar,eşin de evliliğe alışma döneminden geçiyodur,erkekler maddi ve manevi büyük sorumluluk alıyo evlenince.Seni sevmese bu sorumluluğu almazdı inan.Genelde pek çok erkek evde tv izlemekten başka bişey yapmıyo malesef.Şu an okuduğum kitapta diyo ki,erkekler tv ,pc gibi şeylerle sorunlarından uzaklaşma yolunu seçermiş,bayanlar ise onların konuşmasını ve dertleşmesini beklermiş ama bu imkansız gibi bişeymiş...Biz konuşmaya ,onlarsa dikkatini başka şeylere yöneltmeye...Doğanın kanunu bu sanırım bunu böyle kabullenmek lazım.Ama yine de birbirinizi tanıcaksınız zamanla herşey düzelecektir diye düşünüyorum.Onunla güzelce konuş,ona ihtiyacın olduğunu hissettir,,,
Ailesiyle ne tür problemin var bilmiyorum ama cnm eşinin ailesiyle sorun yaşamayan o kadar az ki...Birçok kişi aynı dertten muzdarip,çook büyük kavga olmadığı sürece bu da halledilebilir ve altedilebilir.
Sen de alışamamışsın evliliğin çok yeni, çok kritik zamanlar bunlar.
Ama sakın ölmeyi düşünme bi daha,bazı depresyon ilaçları bu hissi kuvvetlendirirmiş doktorunla bi görüş derim ,ilaç artı kendi kendine uğraşlar edinerek,kitap okuyarak kendini bu durumdan kurtarabilirsin cnm,yalnız değilsin biz varız...
Herkese merhaba canım inanılmaz sıkkın.Henüz yeni evliyim ama sorun üstüne sorun yaşıyorum.Eşimin ailesiyle ayrı kendisiyle ayrı uğraşıyorum.Dün yine tartıştık,işten eve geliyoruz kayınvalidemlerde yemek yiyip evimize çıkıyoruz,eşim alıyor tv kumandasını eline yaptığı başka birşey yok.En sonunda dün patladım neden hiç sohbet etmiyoruz dedim,söylediğim her sözle ve hareketimle de dalga geçmesi cabası.Zevzek hareketlerinden ve el şakalarından bıktım artık.Kendimi çok yalnız hissediyorum,annemi çok özlüyorum,her akşam ağlıyorum,keşke evlenmeseydim diyorum,keşke annemi dinleseydim,canım anneciğim bana hep iyi düşün bunlarla yapamazsın demişti ama ben dinlememiştim.Çok mutsuzum ne olur bana bir akıl verin,nereye kadar sürer böyle bilemiyorum.sağlığımı da kaybettim artık depresyon ilaçlarıyla ayakta duruyorum.Ölmek istiyorum ama anneciğim çok üzülür kahrolur diye onuda yapamıyorum.yapayalnız kaldım hayatta
insallah durumu düzeltirsiniz . emin ol ki bu durumda olan bir tek sen değilsin .evliliğin ilk zamanlarında ilgisizlikte şikayet eden . çoğu kişide yazmış zaten .. sabret sadece sabret ki düzelsin hersey . bir anlık sinirle olayları alevlendirmekle elinize birşey geçmez ikiniz içinde . eşinin ailesiylede iyi geçinmeni tavsiye ederim. yani onlar sana kötü davransalar bile sen yine sevgiyle yaklaş.onları kabullendiğini bilsin eşin . sonuçta ailen .. ailesini kabullendiğini gördükçe bilki oda sana karşı daha anlayışlı olacaktır. o da zamanla seninle kendi evinizde yanlız kalmak isteyecektir inan..ailesine gitmeyi sen teklif et .ailesinden uzak tutmaya çalışma ne kendini ne eşini.öyle oldukca oda seni senin ailenden uzak tutmaya çalışacaktır zamanla . yanlıs olur bu..yakın olmak için elinden geleni yap .sonuç iyi olacak gerçekten ... benim görüşüm bu yönde ... ama umarım hersey yoluna girer ve mutlu bir evliliğin olur ..
anneciğim hep bana derdi iyi düşün bunlarla yapamazsın demişti ama ben dinlememiştim...
bu sözünüze katılıyorum işte...
okul okumayı değilde evlenmeye meraklı kızlara kapak olsun bu konunuz...
artık ne desem ne yapsam boş yine herzamanki gibi annem haklı çıktı bir kere onu dinleseydim hayatımda yaptığım hataları hiç yapmamış olurdum ve bu hallerde olmazdım
SENİ ÇOK SEVİYORUM ANNEEEEE AFFETTTTTTT.....
haklısın kendince tabi .. evlilikten anladığımızda budur zaten .. ikinizin hayatı olmalı . ama aileside öyle yapıyosa ve eşin buna ses çıkarmıyosa yapacağın şey sabretmek.
başka evli kaynın-eltin görümcen falan var mı ? onlara karsı nasıl davranışları ??
böyle yapma nolur . keşke demek çok kötü . geçmişi geri getiremeyeceğine göre bundan sonrasının iyi olması için çalış .. iyi düşün hep . karamsar olma nolur ..
Herkese merhaba canım inanılmaz sıkkın.Henüz yeni evliyim ama sorun üstüne sorun yaşıyorum.Eşimin ailesiyle ayrı kendisiyle ayrı uğraşıyorum.Dün yine tartıştık,işten eve geliyoruz kayınvalidemlerde yemek yiyip evimize çıkıyoruz,eşim alıyor tv kumandasını eline yaptığı başka birşey yok.En sonunda dün patladım neden hiç sohbet etmiyoruz dedim,söylediğim her sözle ve hareketimle de dalga geçmesi cabası.Zevzek hareketlerinden ve el şakalarından bıktım artık.Kendimi çok yalnız hissediyorum,annemi çok özlüyorum,her akşam ağlıyorum,keşke evlenmeseydim diyorum,keşke annemi dinleseydim,canım anneciğim bana hep iyi düşün bunlarla yapamazsın demişti ama ben dinlememiştim.Çok mutsuzum ne olur bana bir akıl verin,nereye kadar sürer böyle bilemiyorum.sağlığımı da kaybettim artık depresyon ilaçlarıyla ayakta duruyorum.Ölmek istiyorum ama anneciğim çok üzülür kahrolur diye onuda yapamıyorum.yapayalnız kaldım hayatta
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?