- 17 Şubat 2017
- 1
- 6
- 1
- 43
Merhaba,
3 yıldır evliyim.Eşimle tanışıp evlenme hazırlıklarına girişmemiz kp sağlık problemleri sebebiyle pek anlaşılmadı. Gerek aileler tanışmasında, gerekse düğün zamanı herşey oldu bittiye geldi.
Maddi sıkıntı, sağlık problemleri, ailesinin hiçbir şeyle ilgilenmemesi derken ben hep sabret tatsızlık çıkmasın modunda evlendim. Ama eşimle ilişkiye giremedim. Stres, korku belki de ailesi yüzünden eksik kalan şeyler bende aşırı kırgınlık oluşturdu yanlış evlilik yaptım hissiyle soğudum.
Eşim çok anlayışlı ve sakin biridir. Beni hiç zorlamadı aksine acelemiz yok sonrada olsa olur şeklinde beni rahat bıraktı. Ta ki "çok oldu evleneli bebek yokmu" sorgulamalarında ailesi aslında hiç ilişkiye girmediğimizi öğreninceye kadar.
Herkes herşeyi normal biliyorken ben ve eşim evcilik oyunu oynadık kısacası ve sonuç bana patladı.
Ben kadın doğum muayenesi ve psikolojik danışma dışında birşey yapmadım. Eşimde hep yanımda gibiydi ama ona göre sorunlu olan ben oldum.
Bu durum benim suçluluk hissiyle eşime karşı mahçup olmama sebep oldu. İşlerine yardımcı olmak, ailesine anlayışlı olmak, maddi sıkıntılara sabretmek konusunda eksiğimi kapatmaya çalıştım.
Bu yaz denizde kv yanımızda kaldı. Aklınıza gelebilecek tüm gıcıklıkları yaptı. Bende gitmesini istedim eşim sabret dedi. Dayanamadım kv karşılıklı atışmalar oldu. Eşim sessiz kaldı. Moralim bozuk olduğu birgün görümcem gezmeye geldi tantana koptu.
Ben dayanamadım babamı çağırdım ve oradan ayrılmak zorunda kaldım. Ailemin yanında kaldım bir süre. Eşim beni aileme gezmeye gidiyor gibi gönderdi ama sonraları onuda dolduruşa getirdiler her görüşmemizde tartışmaya başladık. 2 aydır eşimle ayrıyız iş gereği o annesiyle denizde bende evimde kalıyorum. Bu yaz böyle geçti içim o kadar kırık ki... Eşimle ilişki ve maddi sıkıntı problemlerimizi bi şekilde tolere ediyorken bu yaz düştüğüm durum karşısında sessiz kalmasına şimdi daha da kırgınım ve soğudum.
Beni sevdiğini boşanmak istemediğini söylüyor ama inandırıcı gelmiyor.
Ekim ayında evimize gelecek ve ben sorunlarımızı halı altına atıp evcilik oyunu oynamak istemiyorum.
Ayrılmakta istemiyorum ama güvenim, sevgim çok sarsıldı. Ailesiyle de nasıl devam eder bilemiyorum.
2 aylık dönemi zor atlattım lütfen olumlu fikirlerinize ihtiyacım var.
3 yıldır evliyim.Eşimle tanışıp evlenme hazırlıklarına girişmemiz kp sağlık problemleri sebebiyle pek anlaşılmadı. Gerek aileler tanışmasında, gerekse düğün zamanı herşey oldu bittiye geldi.
Maddi sıkıntı, sağlık problemleri, ailesinin hiçbir şeyle ilgilenmemesi derken ben hep sabret tatsızlık çıkmasın modunda evlendim. Ama eşimle ilişkiye giremedim. Stres, korku belki de ailesi yüzünden eksik kalan şeyler bende aşırı kırgınlık oluşturdu yanlış evlilik yaptım hissiyle soğudum.
Eşim çok anlayışlı ve sakin biridir. Beni hiç zorlamadı aksine acelemiz yok sonrada olsa olur şeklinde beni rahat bıraktı. Ta ki "çok oldu evleneli bebek yokmu" sorgulamalarında ailesi aslında hiç ilişkiye girmediğimizi öğreninceye kadar.
Herkes herşeyi normal biliyorken ben ve eşim evcilik oyunu oynadık kısacası ve sonuç bana patladı.
Ben kadın doğum muayenesi ve psikolojik danışma dışında birşey yapmadım. Eşimde hep yanımda gibiydi ama ona göre sorunlu olan ben oldum.
Bu durum benim suçluluk hissiyle eşime karşı mahçup olmama sebep oldu. İşlerine yardımcı olmak, ailesine anlayışlı olmak, maddi sıkıntılara sabretmek konusunda eksiğimi kapatmaya çalıştım.
Bu yaz denizde kv yanımızda kaldı. Aklınıza gelebilecek tüm gıcıklıkları yaptı. Bende gitmesini istedim eşim sabret dedi. Dayanamadım kv karşılıklı atışmalar oldu. Eşim sessiz kaldı. Moralim bozuk olduğu birgün görümcem gezmeye geldi tantana koptu.
Ben dayanamadım babamı çağırdım ve oradan ayrılmak zorunda kaldım. Ailemin yanında kaldım bir süre. Eşim beni aileme gezmeye gidiyor gibi gönderdi ama sonraları onuda dolduruşa getirdiler her görüşmemizde tartışmaya başladık. 2 aydır eşimle ayrıyız iş gereği o annesiyle denizde bende evimde kalıyorum. Bu yaz böyle geçti içim o kadar kırık ki... Eşimle ilişki ve maddi sıkıntı problemlerimizi bi şekilde tolere ediyorken bu yaz düştüğüm durum karşısında sessiz kalmasına şimdi daha da kırgınım ve soğudum.
Beni sevdiğini boşanmak istemediğini söylüyor ama inandırıcı gelmiyor.
Ekim ayında evimize gelecek ve ben sorunlarımızı halı altına atıp evcilik oyunu oynamak istemiyorum.
Ayrılmakta istemiyorum ama güvenim, sevgim çok sarsıldı. Ailesiyle de nasıl devam eder bilemiyorum.
2 aylık dönemi zor atlattım lütfen olumlu fikirlerinize ihtiyacım var.